Problemy seksualne, częste niepowodzenia

Podczas, gdy przyczyny leżące u podłoża problemów seksualnych bywają bardzo różnorodne, same problemy uzewnętrzniają się na kilka sposobów, których ilość jest dość ograniczona. Jeśli chodzi o mężczyzn, przedwczesny wytrysk należy do najczęstszych kłopotów, podczas gdy wiele kobiet po prostu traci pociąg płciowy.

Praktycznie całe leczenie polega na uświadomieniu pacjentowi, jakie przyczyny spowodowały negatywne zjawiska. Następnie zachęca się partnerów do zastosowania takich technik seksualnych, które bezpośrednio rozwiążą ich problem.

Przedwczesna ejakulacja

Jest to problem bardzo powszechny, szczególnie u mężczyzn młodych i niedoświadczonych, jednak jego wpływ na związek może być destrukcyjny. Metody leczenia tego zjawiska oparte na polecanych przez terapeutów technikach są o wiele skuteczniejsze od terapii psychoseksualnych. Jest tylko bardzo ważne, aby oboje partnerzy rozumieli potrzebę zaradzenia problemowi, a mężczyzna nie powinien zgadzać się na leczenie tylko po to, aby zadowolić partnerkę, ale aby uleczyć siebie.

Terapia: Jej celem jest nauczenie kobiety, jak może zachęcić partnera do odzyskania pewności siebie - właśnie lęk przed niepowodzeniem w osiągnięciu erekcji, niepewność, czy penetracja jest możliwa i czy będzie potrafił utrzymać erekcję tak długo, jak będzie konieczne, jest powodem nieudanych prób zbliżeń z partnerką. W niektórych przypadkach terapia może dotyczyć wyłącznie mężczyzny.

Przede wszystkim należy zdjąć ciężar spoczywający na męskich barkach, a spowodowany poczuciem odpowiedzialności za „efektywność działań”. Na początku terapii radzi się partnerom całkowite powstrzymanie się od seksu. Następnie z mężczyzną rozmawia terapeuta, a z kobietą spotyka się terapeutka. Szczególnie dokładnie zostają omówione różnice w podejściu do seksu w zależności od płci, na przykład, że mężczyźni są wyjątkowo wrażliwi na bodźce zmysłowe i że wzrok, słuch a przede wszystkim głos odgrywają bardzo istotną rolę w procesie pobudzenia seksualnego. Ponadto uczy się kochanków, jak mogą badać reakcje swoich ciał w celu ustalenia, co sprawia partnerowi największą rozkosz.

Tematy z forum:

• Mam problemy i tyle
• Problemy z mężem
• Problemy w związku
• Brak dziewczyny, problemy w kontaktach z płcią przeciwną
• Małżeńskie problemy
• Ona.. On.. i przez 2 lata problemy :(

Dawać i brać

Początkowo partnerom nie wolno dotykać narządów płciowych ani piersi kobiety, zachęca się ich tylko do otwartej rozmowy o odczuciach, jakich doznają podczas gry wstępnej. Następnie kochankowie mogą już włączyć do gry miłosnej wykluczone z niej wcześniej części ciała, nadal jednak muszą powstrzymać się przed stosunkiem. Potem kobieta ma położyć się na plecach, a głowę oprzeć na poduszce. Mężczyzna kładzie się na plecach z głową w nogach łóżka. Jego ciało spoczywa pomiędzy nogami kochanki, stopy dotykają z zewnątrz jej ud.

Kobieta dotyka narządów płciowych mężczyzny aż do uzyskania erekcji. Została poinstruowana, że w tym momencie ma zastosować technikę „ściskania”, zatem przez kilka sekund wywiera nacisk na członek, odsuwając moment ejakulacji i zmniejszając nieco erekcję. Po krótkiej przerwie kochanka znowu doprowadza partnera do pełnej erekcji i ponownie zastosowuje „technikę ściskania”. Praktyka ta może trwać piętnaście do dwudzieściu minut. Dzięki powyższemu ćwiczeniu para wkrótce odzyska pewność siebie.

Kolejny krok polega na włożeniu penisa do pochwy, ale bez wykonywania ruchów frykcyjnych i bez ejakulacji. Kobieta znajduje się na wierzchu. Członek wchodzi do pochwy, ale kobieta trwa w bezruchu. Jeśli mężczyzna czuje, że zaraz będzie miał wytrysk, partnerka znowu ucieka się do ściskania.

Czas trzymania penisa w pochwie można wydłużyć do około dwudziestu minut. Teraz mężczyźnie wolno rozpocząć łagodną penetrację, aby nie za szybko doszło do ejakulacji. Na tym etapie para odczuwa już trochę pewności siebie dzięki powodzeniu w poprzednich ćwiczeniach. Zachęca się ich do wypróbowania różnych pozycji, z których najtrudniejszą będzie pozycja „mężczyzna na wierzchu”.

Brak ejakulacji - wytrysku

Problem ten może wystąpić w konsekwencji przykrego doświadczenia przeżytego albo w okresie dojrzewania, albo już w trakcie związku z partnerem, przykładowo wskutek widoku ukochanej osoby podczas zbliżenia seksualnego z innym mężczyzną, czy kobietą. Nie ma kłopotów z erekcją, ale ejakulacja staje się niemożliwa.

Terapia: Pierwsza część terapii jest identyczna jak przy przedwczesnej ejakulacji, a partnerzy zostają zachęceni do swobodnego dzielenia się swoimi odczuciami. Następnie kobieta uczy się, jak wzbudzić erekcję u kochanka, a kiedy już opanuje tę sztukę, musi kontynuować pobudzanie tak długo, aż dojdzie do ejakulacji. Po przećwiczeniu tej części terapii mężczyzna próbuje szczytować wewnątrz partnerki. Nawet kilka kropi spermy może być początkiem całkowitego wyleczenia.

Impotencja

Określenie to odnosi się do sytuacji, kiedy u mężczyzny nigdy nie wystąpiła erekcja ani ejakulacja; oraz do utraty tych zdolności w późniejszym okresie, podczas trwania związku intymnego. Czasami może się zdarzyć, że zjawisko to powoduje jakaś przyczyna fizyczna. W takim wypadku lekarz ustala tę przyczynę i metody zaradcze, albo kieruje pacjenta do odpowiedniego specjalisty. Jeżeli lekarz wykluczy przyczyny fizyczne, należy się zgłosić do seksuologa.

Terapia: Mężczyzna, który nigdy w życiu nie miał erekcji, musi zgłosić się do psychologa. Specjalista pomoże mu uświadomić sobie niektóre z problemów, które mogą powodować zahamowanie rozwoju seksualnego, na przykład związki z kobietami. Terapia przeprowadzona z samym mężczyzną lub wraz z jego partnerką będzie polegała na wyćwiczeniu umiejętności wzbudzenia erekcji członka drogą masturbacji, przy aktywnym udziale obojga kochanków.

Mężczyzna, którego dotknęła impotencja w późniejszym okresie życia, powinien zgłosić się do seksuologa. Wzajemne relacje między partnerami ulegną poprawie podczas zastosowania technik fizycznych. l tutaj znajdzie wykorzystanie masturbacja, a kobieta nauczy się wzbudzić w mężczyźnie erekcję. W późniejszym okresie lekarz lub terapeuta zachęci do pełnego zbliżenia. Ważną sprawą jest to, aby mężczyzna zrozumiał, że erekcji i ejakulacji nie wzbudzi w sobie samą siłą woli. Kiedy odzyska pewność siebie, będzie w stanie osiągnąć je automatycznie.

Pochwica

Pochwica polega na występowaniu skurczu w dolnej części pochwy, przez co stosunki stają się bolesne dla kobiety, jeśli ból jest bardzo mocny, może całkowicie uniemożliwić zbliżenie seksualne. Dolegliwość spowodowana jest mimowolnym zaciśnięciem się mięśni otaczających pochwę, a kobieta zazwyczaj zupełnie nie zdaje sobie sprawy z zaistniałej sytuacji.

Terapia (kuracja): Leczenie pochwicy jest niemal zawsze skuteczne, może je przeprowadzić seksuolog albo psycholog, a zastosowane metody bywają podobne. Diagnozę potwierdza delikatne badanie wewnętrzne, które przeprowadza lekarz przy pomocy tylko jednego palca. Partner zazwyczaj przygląda się badaniu, ponieważ oboje partnerzy powinni zrozumieć, na czym polega problem. Oboje muszą też zdobyć wiedzę na temat budowy pochwy i elastyczności tego narządu.

Kobieta cierpiąca na pochwicę zazwyczaj posiada niewiele informacji o budowie własnego ciała, bywa, że w różny sposób wyobraża sobie pochwę i macicę. W trakcie leczenia będzie miała okazję obejrzeć model pochwy, dowie się, jak może oglądać się w lustrze, żeby zbadać samą siebie oraz jak badać wnętrze własnej pochwy. Szczególnie istotne jest, żeby partnerzy nauczyli się rozpoznawać kobiecą łechtaczkę i stymulować ją tak, aby zapewnić kobiecie maksymalną rozkosz. Lekarz zademonstruje zastosowanie rozszerzaczy pochwy, najpierw mężczyźnie, a następnie kobiecie - partnerzy będą mogli stosować go w domu. Zostaną także zachęceni do używania tamponów.

Część fizyczna kuracji trwa zazwyczaj krótko i jest bardzo skuteczna. Jednakże na rozwiązanie czekają także problemy emocjonalne pacjentki. Być może kiedyś we wcześniejszym okresie życia przeżyła jakieś przykre doświadczenie, po którym pozostało jej przekonanie, że seks jest nieprzyjemny.

Oziębłość płciowa i utrata popędu

Jeśli kobieta nigdy nie doznała rozkoszy seksualnych podczas pieszczot lub pełnego stosunku, czasem mówi się, że jest oziębła. Z kolei może się zdarzyć, że kobieta która potrafiła przeżywać orgazmy w przeszłości, nagle traci zainteresowanie seksem po wyjściu za mąż, po urodzeniu dziecka, będąc przemęczona lub po prostu wtedy, kiedy partner przestaje jej się podobać jako partner seksualny.

Terapia: W każdym z omawianych przypadków specjalista dokładnie wypyta kobietę o jej minione przeżycia i spróbuje wraz z nią ustalić, na czym polega istota jej awersji do seksu. Wspólnie w obecności obojga kochanków zostaną omówione wszystkie mity dotyczące zachowań seksualnych człowieka. Partnerzy zaczną się uczyć, jak mogą sprawiać sobie nawzajem przyjemność poprzez dotyk i pieszczoty. Kobieta usłyszy coś w rodzaju „pozwolenia" na odczuwanie rozkoszy seksualnej. Zostanie też zachęcona do nieskrępowanego informowania partnera o swoich upodobaniach i awersjach.

Kiedy kobieta zacznie odczuwać przyjemność płynącą z dotyku, para powinna skoncentrować uwagę na narządach płciowych i rozkoszy towarzyszącej ich stymulacji. Mężczyzna siada oparty o poduszki, zaś nogi ma szeroko rozwarte. Kochanka siada pomiędzy jego nogami, a plecy ma oparte o klatkę piersiową partnera. Rozkłada nogi i przekłada je nad nogami mężczyzny. On pieści swoją partnerkę, która stara się przekazać mu, co sprawia jej największą przyjemność. Następnie partnerzy próbują odbyć pełen stosunek, ale nikt nie wymaga, aby kobieta przeżyła orgazm.

Specjalista może pomóc kobiecie, która miewała orgazmy w przeszłości, ale później straciła zainteresowanie seksem. Uważnie wysłucha tego co pacjentka ma do opowiedzenia, jeśli to będzie możliwe, porozmawia także z partnerem, i wspólnie postarają się znaleźć odpowiedź na pytanie, jaka jest przyczyna zmiany w jej zachowaniu i odczuciach.