Choroby narządów płciowych kobiety

W przeszłości konieczność zasięgnięcia porady lekarskiej w sprawie problemów ginekologicznych wprawiała kobiety w zakłopotanie, wstyd i strach. W dzisiejszych czasach dzięki zmianie stosunku do aspektu życia seksualnego robimy to bez żenady.

Kłopoty nękające większość pań są stosunkowo niegroźne i znikają po zastosowaniu prostej kuracji, warto zatem jak najwcześniej zwrócić się o pomoc do specjalisty.

Laparoskopia

Laparoskopia to nazwa zabiegu operacyjnego, przeprowadzanego w celu ustalenia diagnozy w przypadku dolegliwości jamy brzusznej. Brzuch pacjentki znajdującej się pod znieczuleniem ogólnym zostaje napełniony gazem. Następnie przez niewielkie nacięcie w okolicy pępka do jamy brzusznej wprowadza się laparoskop, który umożliwia oświetlenie i obejrzenie narządów rodnych. W ten sposób można też wykonywać niektóre operacje oraz pobierać wycinki tkanek do badań histopatologicznych (biopsja).

Wymaz

Pobranie wymazu z pochwy to zabieg szybki i bezbolesny. Metalowy lub plastikowy wziernik łagodnie wprowadza się do pochwy, dzięki czemu lekarz widzi dobrze szyjkę macicy. Następnie pocierając drewnianą lub plastikową łopatką o wyściółkę pochwy pobiera się próbkę komórek do badania.

Stany chorobowe pochwy

Najczęściej dokucza kobietom uczucie swędzenia w pochwie. Zaczerwienienie towarzyszące uczuciu swędzenia w okolicy pochwy może być spowodowane zapaleniem skóry sromu. Powodem tej dolegliwości mogą być najróżniejsze czynniki - nowy proszek do prania, płyn do kąpieli a nawet barwnik użyty do produkcji papieru toaletowego.

Co więcej, takie reakcje alergiczne mogą także wywoływać tkaniny syntetyczne i niektóre leki. W przypadku, gdy niemożliwe jest samodzielne ustalenie i wyeliminowanie czynnika wywołującego uczulenie, konieczne jest skontaktowanie się z lekarzem. Pacjent otrzyma wtedy łagodzącą objawy maść o działaniu miejscowym.

Swędzenie w pochwie wywołują również wszelkiego rodzaju wydzieliny. Normalna wydzielina z pochwy zazwyczaj nie bywa źródłem żadnych nieprzyjemnych sensacji, natomiast jeśli towarzyszy jakiejś infekcji często powoduje ból, stan zapalny i swędzenie.

Do najpospolitszych przyczyn należą: grzybica, rzęsistkowica i inne niespecyficzne zapalenia pochwy. Przyczynę pojawienia się niepożądanej wydzieliny musi ustalić lekarz i on zaleca odpowiednią kurację. Każdy rodzaj choroby wymaga innego leczenia.

Pleśniawka, czyli infekcja grzybicza może wystąpić w wyniku kontaktu seksualnego, jednak często pojawia się w trakcie kuracji antybiotykowej. Rzęsistkowicę wywołują maleńkie pasożyty, natomiast genezą niespecyficznego zapalenia pochwy jest reakcja pomiędzy dwoma gatunkami bakterii, których środowiskiem życia jest ten narząd.

Pochwica

Dolegliwość ta polega na występowaniu mimowolnych skurczów mięśni pochwy w trakcie zbliżenia płciowego, co powoduje ból lub też całkowicie uniemożliwia normalne kontakty seksualne. Zjawisko to ma niemal zawsze podłoże emocjonalne, choć czasami przyczyną bywa infekcja lub naderwanie mięśni podczas porodu.

Czynnik fizyczny nie jest trudny do wyeliminowania, jednak jeszcze przez długi czas kobieta będzie reagować skurczem pochwy przy każdej próbie penetracji podejmowanej przez partnera. Podobna reakcja wystąpi w czasie wewnętrznego badania ginekologicznego - pacjentka nabiera przekonania, że ma bardzo wąską pochwę albo też w organie tym znajduje się jakaś fizyczna przeszkoda. Tymczasem w rzeczywistości dostępu do pochwy bronią kurczące się mięśnie.

Cierpliwemu i wyrozumiałemu lekarzowi może uda się namówić pacjentkę, żeby spróbowała się odprężyć, dzięki czemu będzie w stanie włożyć do pochwy palec lub wziernik. Najprawdopodobniej kobieta nabierze pewności, że nie grozi jej żaden ból i zostanie pouczona, jak ma postępować. Następnie lekarz namówi ją, żeby współpracowała i ćwiczyła to z partnerem.

Tylko cierpliwy i wyrozumiały partner pomoże kobiecie uporać się z problemem pochwicy. Niestety, czasami ta dolegliwość bywa tak uciążliwa i tak głęboko zakorzeniona w psychice pacjentki, że konieczna jest długotrwała kuracja przeprowadzona przez doświadczonego lekarza.

Nadżerka szyjki macicy

Nadżerka szyjki macicy pojawia się wtedy, kiedy część wyściółki tego narządu przesuwa się ku ujściu szyjki macicy. Czasem terminu tego błędnie używa się w odniesieniu do każdego przypadku podrażnienia lub zaczerwienienia szyjki macicy. Jeśli opisany stan utrzymuje się dłużej i w dodatku pojawia się wydzielina w pochwie, należy podjąć decyzję o tzw. wypalance.

Choroby szyjki macicy

Cysty są zjawiskiem dość pospolitym, a powodem ich powstawania jest zatkanie gruczołów z wydzieliną śluzową. Mogą występować pojedynczo lub w grupach, zazwyczaj są mniejsze od groszku, trochę przypominają białe pryszcze. Chociaż nie zawsze jest konieczne podjęcie leczenia, w przypadku gdy pojawieniu się cyst towarzyszy podrażnienie lub infekcja (zapalenie szyjki macicy) oraz wydzielina, zainfekowaną tkankę usuwa się za pomocą wypalania.

Tematy z forum:

Wypalanka

Jeśli okaże się, że konieczna jest wypalanka, zabieg ten najczęściej przeprowadza się pod znieczuleniem miejscowym. Przez kilka pierwszych dni po zabiegu pacjentka najprawdopodobniej zauważy zwiększoną ilość wydzieliny z pochwy wraz z domieszką krwi. Oznacza to, że organizm usuwa spalone komórki, zastępując je równocześnie komórkami zdrowymi. Zdarza się, że wydzielina nie znika przez kilka tygodni, ale nie powinno to być powodem do niepokoju.

Polipy szyjki macicy

Polipy szyjki macicy to małe, niemal niezauważalne twory w kształcie łzy. Pierwszym sygnałem obecności polipów jest często przedłużające się krwawienie miesiączkowe, czasem krwawienie występuje pomiędzy kolejnymi menstruacjami (te objawy charakterystyczne są przy zapaleniu szyjki macicy, właściwą diagnozę może postawić jedynie lekarz).

Jeśli polipy pojawią się w miejscu dostępnym dla lekarza, można je usunąć bezboleśnie w przychodni, natomiast jeśli usadowią się wysoko w kanale szyjkowym, nie można uniknąć pobytu w szpitalu. Po usunięciu polipów przeprowadza się badanie pobranego wycinka w celu stwierdzenia, czy były one łagodne.

Każda kobieta powinna przynajmniej raz w roku skorzystać z wizyty u lekarza ginekologa i poddać się badaniom profilaktycznym!

Wymazy z szyjki macicy

Pobranie wymazu z szyjki macicy (badanie cytologiczne) pozwala na wykrycie w komórkach tego narządu różnych zmian, które nieleczone mogłyby doprowadzić do rozwoju choroby nowotworowej. Badanie to wykonuje lekarz, pobierający małą próbkę komórek za pomocą łopatki. Następnie pracownicy laboratorium sprawdzają, czy komórki są zdrowe.

Jeśli potrzebne są dokładniejsze informacje na temat chorych komórek, może zaistnieć potrzeba przeprowadzenia biopsji pod znieczuleniem. Czasami już sam ten zabieg wystarcza, żeby usunąć wszystkie wadliwe tkanki - w innych przypadkach niezbędny bywa dalszy zabieg chirurgiczny. Możliwe jest także leczenie za pomocą lasera.

Wirus powodujący powstawanie brodawek narządów rozrodczych, również może spełniać pewną rolę w rozwoju raka szyjki macicy. Kobieta należąca do grupy ryzyka powinna pamiętać o tym, że wykonywanie wymazów jest konieczne.

Rozrost błony śluzowej macicy

Rozrost błony śluzowej macicy jest spowodowany działaniem hormonu estrogenu i nie jest to proces złośliwy. Do podstawowych objawów należą nieregularne bądź nieprawidłowe krwawienia. Podczas badania lekarz zwykle zaleci wykonanie łyżeczkowania. Już sam ten zabieg może skutecznie zahamować proces rozrostu błony śluzowej, a badanie pobranej tkanki pozwoli stwierdzić ewentualne występowanie innych nieprawidłowości.

Kobiece narządy rozrodcze są o wiele bardziej podatne na wystąpienie różnego rodzaju chorób niż narządy męskie. Na szczęście zdecydowana większość z nich jest całkowicie uleczalna.

Włókniaki

Włókniaki to niezłośliwe guzy tkanki łącznej, które z nieznanych przyczyn wyrastają ze ścianek macicy. Zazwyczaj nie powodują żadnych powikłań, lecz w bardzo poważnych przypadkach konieczna jest histerektomia, czyli usunięcie macicy.

Histerektomia

Histerektomia to poważna operacja, polegająca albo na usunięciu całej macicy (histerektomia całkowita), albo na usunięciu macicy z pominięciem szyjki (histerektomia częściowa). W przypadku wypadnięcia macicy w kierunku pochwy może zaistnieć potrzeba histerektomii całkowitej.

Cysty

Cysty pojawiają się w jajnikach wtedy, gdy pęcherzyki jajowe nie wyzwalają komórki jajowej i wypełniają się płynem. Zazwyczaj samorzutnie znikają, jednak jeśli ulegną zbytniemu powiększeniu, trzeba je usunąć chirurgicznie.

Łyżeczkowanie

W trakcie tego zabiegu trzeba chwilowo poszerzyć kanał szyjki macicy, aby możliwe było przeprowadzenie łyżeczki z pochwy do jamy macicy. Następnie za pomocą tego narzędzia zeskrobuje się chore tkanki z macicy. Pacjentka musi spędzić kilka dni w szpitalu.

Włókniaki

Włókniaki to niezłośliwe narośla powstałe z tkanki mięśniowej i łącznej, przyczepione do ściany macicy. Zazwyczaj pojawiają się w grupach i powodują obfite menstruacje, a co za tym idzie, dużą utratę krwi - poza miesiączką nie powodują krwawienia.

Najczęściej występują u kobiet, które przekroczyły 30 rok życia. Ich obecność jest związana z działaniem hormonu estrogenu. Około jedna czwarta kobiet po trzydziestce ma włókniaki, choć wiele z nich nawet nie zdaje sobie z tego sprawy, ponieważ nie obserwuje żadnych objawów.

Zdarza się, że pacjentka skarży się na uczucie, jakby w obszarze miednicznym znajdowało się jakieś ciało obce. Wrażenie to wywołują duże włókniaki. Diagnozę tę można potwierdzić za pomocą USG, jednak guzków nie można zeskrobać ze ścianki macicy, gdyż tkwią w niej zbyt głęboko. Jeżeli problemy spowodowane ich obecnością są niezbyt poważne, zazwyczaj nic się z nimi nie robi, jednak w przypadku gdy sygnalizują swoją obecność obfitą utratą krwi i bólem, może pojawić się konieczność wykonania histerektomii.

Bardzo często istnieje możliwość chirurgicznego usunięcia włókniaków bez potrzeby usunięcia macicy. Ma to szczególne znaczenie w przypadku młodych dziewcząt, niestety, zabieg taki nie zapobiegnie prawdopodobieństwu pojawiania się nowych narośli.

Histerektomia

Operacja ta polega na usunięciu macicy, a w niektórych wypadkach także i szyjki macicy, przy zastosowaniu znieczulenia ogólnego. Kobieta po operacji nie będzie miała miesiączek i nie będzie mogła zajść w ciążę. W większości przypadków jajniki pozostają nienaruszone, zatem w dalszym ciągu produkują hormony płciowe co około 28 dni. Kobieta poddająca się histerektomii musi zazwyczaj spędzić w szpitalu około 10 dni, po których nastąpi dłuższy okres rekonwalescencji.

Endometrioza

O endometriozie mówimy wtedy, kiedy małe kawałki wyściółki macicy utkwią na zewnątrz tego narządu - na przykład w jajnikach bądź w ściance jelita. Pospolitym objawem tego zjawiska są coraz bardziej bolesne miesiączki, czasami także odczuwanie bólu podczas stosunku seksualnego.

Diagnozę potwierdza się za pomocą tomografu, ewentualnie laparoskopu - maleńkiego narzędzia w kształcie teleskopu - wprowadzanego do narządów rodnych przez brzuch. Laparoskopia to zabieg chirurgiczny wymagający spędzenia jednego lub dwóch dni w szpitalu.

Najskuteczniejszym lekarstwem na tę dolegliwość jest zajście w ciążę. W przeciwnym razie przypadki występowania naprawdę poważnych bólów wymagają leczenia hormonalnego lub w skrajnych przypadkach, przeprowadzenia histerektomii.

Wypadnięcie macicy

Wypadnięcie macicy spowodowane jest osłabieniem mięśni miednicy nie zapewniających temu narządowi dostatecznego oparcia. Często zdarza się to tuż po porodzie, ale może także wystąpić u młodych kobiet, które jeszcze nie rodziły. Do objawów należy uporczywy ból pleców, dolegliwości związane z funkcjonowaniem układu moczowego i zaparcia.

W niektórych przypadkach stan ten zostaje zauważony najpierw przez partnera kobiety podczas zbliżenia seksualnego, ponieważ penis napotyka nieznaną wcześniej przeszkodę. Czasem konieczny jest korekcyjny zabieg chirurgiczny, bardzo rzadko zaleca się wykonanie częściowej histerektomii.

Cysty jajników

Cysty jajników zazwyczaj ujawniają się przez tępy ból w miednicy występujący pomiędzy okresami krwawienia miesiączkowego. Komórki jajowe powiększają się i wypełniają płynem.

Cysty z reguły znikają po jednej lub dwóch menstruacjach, jeśli jednak powiększą się ich rozmiary, może być potrzebny zabieg. Twory te bardzo rzadko bywają złośliwe, ale jeśli pozwoli im się na rozrost, może dojść do pęknięcia, infekcji lub skręcenia i trzeba będzie usunąć cały jajnik.

Zapalenie mięśni miednicy

Zapalenie mięśni miednicy jest spowodowane rozprzestrzenieniem się infekcji narządów rodnych na całą jamę brzuszną. Chociaż w przeszłości łączono tę chorobę z rzeżączką, obecnie częściej bywa następstwem nieleczonej infekcji drobnoustrojami o nazwie chlamydia. Choroba ta jest dość powszechna.

W ciężkich przypadkach zapalenia miednicy poważnie chora kobieta odczuwa ostry ból w miednicy, ma gorączkę i zachodzi konieczność szybkiej hospitalizacji. Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym mniejsze będzie prawdopodobieństwo trwałego uszkodzenia narządów rodnych. Standardowo stosuje się kurację antybiotykową.

Zapalenie pęcherza

Zapalenie pęcherza to infekcja spowodowana przez bakterie. Jest to dolegliwość dość powszechna, a pierwsze objawy to zwykle potrzeba częstego oddawania moczu przy równoczesnym uczuciu pieczenia podczas lub po tej czynności. Powodem choroby może być wtargnięcie bakterii do pęcherza po odbytym stosunku płciowym, nie jest to jednak jedyna przyczyna.

Jest kilka środków, jakie można zastosować na własną rękę. Najważniejsze to pić dużo wody. Pomocne może okazać się dodanie węglanu sodowego do wody. Jednak jeśli objawy zapalenia pęcherza nie znikną po dwóch dniach, trzeba skontaktować się z lekarzem, który potwierdzi chorobę pobierając mocz do badania. Dolegliwość najczęściej leczy się tabletkami Furagina lub krótką kuracją antybiotykową.

Tematy z forum:

Pokrewne artykuły