Nowo narodzone dziecko w rodzinie

Niecierpliwie oczekiwane przyjście dziecka jest nieznanym dobrodziejstwem. Jedno jest pewne - życie nigdy już nie będzie takie samo.

W końcu przychodzi na świat dziecko - a to wydarzenie poprzedzają długie miesiące planowania, przygotowań i niecierpliwego oczekiwania. Oto jest nareszcie owoc miłości i obietnica, że miłość będzie trwać w przyszłości. Wyjątkowy i pełen wielu emocji dla matki i ojca moment, w którym tysiące różnych myśli i wrażeń zlewają się w radość i napełniają zachwytem.

Narodziny są pewnego rodzaju momentem przełomowym dla pary, wyznaczają początek nowego życia. I to nie tylko dla dziecka - w bardzo dosłowny sposób oznaczają też nowe życie dla rodziców. Nie są już parą, lecz rodziną.

Mieszane uczucia

Wydarzenie to rodzi nowe więzy pomiędzy parą ludzi, gdyż wprawia ich w dumę i powoduje, że optymistycznie patrzą na nowe możliwości życiowe. Jednocześnie też czyni ich odpowiedzialnymi za bezbronną, małą istotę, której dali życie. W pierwszych kilku miesiącach rodzicielstwa doświadczają wielu sprzecznych uczuć, zupełnie nowych i nieoczekiwanych. Warto przygotować się na zmiany we wszystkich dziedzinach życia, ponieważ pozwoli to uniknąć chaosu w pierwszych dniach.

Zazwyczaj już pierwsze wrażenia wprawiają rodziców w zakłopotanie. Narodziny dziecka mogą być zgrzytem między oczekiwaniami a rzeczywistością i szybko zmienić zachwyt w rozczarowania i uczucie przygnębienia.

Czas próby

Narodziny dziecka są dla rodziców wielką próbą miłości i zaufania, w pewnym sensie jest to czas wzajemnego odkrywania siebie na nowo. Czułość i opiekuńczość, wcześniej nie ujawniane, pojawiają się w zachowaniu mężczyzny, który dumny jest ze swej partnerki, zmieniającej rolę towarzyszki i kochanki na rolę matki.

Relacja matka, ojciec i dziecko jest źródłem wzrastającej miłości, może jednak powodować napięcia i wprowadzać podziały w pierwszych dniach życia we troje. Rodzice nie uświadamiają sobie siły uczuć, żywionych do dziecka, nie wiedzą, że troska o bezpieczeństwo i pomyślność pociechy rodzą w nich nieznaną wrażliwość. Obok tych pozytywnych uczuć pojawiają się, często bardzo intensywne, negatywne, jak frustracja i niechęć.

Nowe rządy

W dzisiejszych czasach założenie rodziny poprzedza długi okres bycia tylko we dwoje, podczas którego para ma czas na rozrywki i dla siebie. Choć sądzą, że są dobrze przygotowani na przyjście dziecka, nowy tryb życia i tak będzie szokiem. Plan dnia, wynikający z potrzeb dziecka, jest monotonny i męczący. Wymagania dziecka są najważniejsze i poprzednia spontaniczność, a nawet intymność pary zdaje się być stracona na zawsze.

Życie z dzieckiem to pasmo wzlotów i upadków rodziców. W pierwszych dniach po porodzie kobieta przeżywa huśtawkę nastrojów, szczególnie jeśli był on długi i ciężki, albo jeśli jest to spowodowane reakcją na zażywane leki. Jeżeli nie odczuwa więzi z dzieckiem, zaczyna niepokoić się i obwiniać - zwykle niepotrzebnie.

Powszechny jest sąd, że matkę i dziecko łączą zawsze najgłębsze więzy, więc kobieta może wywnioskować, że jeśli od razu nie doświadcza uczucia miłości, nie staje na wysokości zadania. Reakcje takie nie są nienormalne i z pewnością nie oznaczają, że kobieta nie ma ukształtowanych uczuć macierzyńskich.

Czas miłości

Bardzo ważne jest, by matka miała czas na relaks z dzieckiem - co będzie najlepszą podstawą do budowania więzi zaufania i zadowolenia. Jeśli uda się tego dokonać - a może pomóc ojciec i krewni - niepokój i wina znikną, kiedy miłość matczyna pogłębi się, zaufanie i bezpieczeństwo dziecka wzrosną.

Może być to trudne, zważywszy na wydarzenia okresu poporodowego - chłodne rutynowe traktowanie położnicy, nie kończące się wizyty, a przede wszytkim nowe wrażenia. Dla kobiety jest to okres wielu zmian emocjonalnych i fizycznych. Gdy powinna odpocząć i odprężyć się, gdy jej organizm potrzebuje okresu rekonwalescencji po ciąży i porodzie, czekają ją nieprzespane noce i nieznane obowiązki. Nawet jeśli nie czuje się matką, musi nią być.

Większość matek przeżywa w tym okresie uczucie spełnienia, ale może ono zniknąć, gdy nie będzie wiedziała, jak zaspokoić każdą potrzebę dziecka, czy karmienie sprawi jej jakieś kłopoty. Zmiany hormonalne mają ogromny wpływ na samopoczucie matki. W czasie ciąży poziom hormonów: estrogenów i progesteronów - podnosi się, by po porodzie gwałtownie spaść. Wywołuje to huśtawkę nastrojów, od uczucia panowania nad całym światem do pustki i smutku, pomimo obecności dobrze rozwijającego się dziecka.

Obawy, czy sobie poradzi, i brak energii mogą spowodować utratę pewności siebie. W takiej sytuacji każda uwaga zostanie zinterpretowana jako krytyka i doprowadzi do łez. Częściowo reakcje kobiety mogą być spowodowane niezaradnością i uzależnieniem niemowlęcia i jednocześnie jego "tyranią" przygniatającą matkę.

Baby blues

Niewiele matek w ogóle nie zna takich uczuć. W rzeczywistości zmiany emocjonalne w pierwszych dwóch lub trzech tygodniach po porodzie są normalne i co najmniej połowa młodych matek przeżywa "baby blues". Najczęściej ta chwiejność uczuć pojawia się w trzecim bądź czwartym dniu po porodzie, kiedy rozpoczyna się prawdziwa laktacja. Jednakże skłonność do płaczu i poczucie niezaradności może wywoływać każde nieistotne zahamowanie rozwoju dziecka również później.

Reakcje matki są spowodowane miłością, ale czasem problemem jest okazywanie uczuć, gdy jest zmęczona, niepewna i brakuje jej doświadczenia. W domu matka jest przez większą część dnia z dzieckiem sama, co wkrótce wywołuje uczucie zamknięcia i izolacji.

Spotkanie innych świeżo upieczonych matek, działalność nie związana z domem lub uczestnictwo w zajęciach gimnastycznych mogą pomóc przezwyciężyć te uczucia. Będzie mogła wymienić doświadczenia, otrzymać i okazać poparcie, nawiązać nowe znajomości.

Nagroda

Każde załamanie zostanie wynagrodzone, choć kobiety bardzo indywidualnie to odczuwają i dlatego trudno te uczucia wyrazić, nazwać. Większość matek zgodzi się z twierdzeniem, że narodziny dziecka niezmiernie wzbogaciły ich życie. Od samego początku radości i zadowoleniu towarzyszą problemy.

Niektóre matki nie są przygotowane na fizyczną bliskość dziecka, choć jest to jedna z wielkich radości tych pierwszych dni. Gdy tylko matka napotyka niewinne spojrzenie niemowlęcia lub pogłaszcze puszek na jego głowie, szybko zapomina o "tyranii" dziecka. Zachwyt, jaki wywołuje pierwszy uśmiech często równoważy stres pierwszych tygodni macierzyństwa, a niejednokrotnie budzi uczucie satysfakcji, które pogłębia się w miarę, jak dziecko będzie rosło i rozwijało się.

Nowoczesna matka

Obecnie większość kobiet zostaje matkami, nie mając żadnego doświadczenia w opiece nad dzieckiem. Dziś już nie ma rodzin wielopokoleniowych, mieszkających w jednym domu i dlatego część kobiet nigdy nie widziała, jak się karmi piersią niemowlę, przewija je, uspokaja - stąd bezradność, gdy muszą opiekować się własnym.

Dawniej kobiety poznawały macierzyństwo ucząc się od siostry, matki, dziś rolę informatorów spełniają środki masowego przekazu np. internet i tv, propagujące obraz "idealnej" matki - smukłej i modnej, doskonale radzącej sobie z czystym, zadbanym dzieckiem, prowadzącej porządny, dobrze utrzymany dom.

Niewiele kobiet potrafi pogodzić te wszystkie obowiązki i jeśli tak nie jest - oskarżają się o niezaradność. Próby udowodnienia sobie, że jest się dobrą żoną, gospodynią i matką mogą doprowadzić do frustracji. O wiele cenniejsze od walki o godny podziwu "image" jest własne zadowolenie.

Unikanie współżycia seksualnego

Dziedziną związku partnerskiego, która na pewno zmieni się po narodzinach dziecka, jest częstotliwość, a być może także i sposób kochania się. Do pewnego stopnia partnerzy będą na to przygotowani, ponieważ stosunki płciowe stają się rzadsze w ostatnich miesiącach ciąży. Jednak ojciec musi również przyjąć do wiadomości fakt, że zmiany hormonalne, szwy, wrażliwość pochwy oraz zwykłe zmęczenie spowodują, że żona raczej nie będzie miała ochoty na zbliżenia. Jakikolwiek nacisk z jego strony nie pomoże w powrocie do dawnego stanu, ani nie polepszy samopoczucia żony.

Tematy z forum:

• Poród - coś pięknego
• Poród dziecka

W naszej kulturze w tajemniczy sposób rozdzielono role kobiety matki i kobiety - kochanki. Dopiero kiedy rodzi się dziecko, wielu mężczyzn dostrzega, że ich partnerki w rzeczywistości spełniają obie te role. Chociaż z konieczności "matka" musi dominować w pierwszych kilku miesiącach, powoli mężczyzna uświadomi sobie różnorodność zadań, jakie musi wypełnić kobieta, podczas gdy ona odkryje nową rolę partnera. Dla wielu par odkrycia te pogłębiają ich związek.

Rola ojca

Świeżo upieczony ojciec staje przed nowymi zadaniami, chociaż często tego nie zauważa. Życie jego nieodwracalnie się zmieniło, a przystosowanie się do tego może być trudne. Nie tylko on stał się ojcem, zmieniła się jego partnerka, mająca teraz nowe obowiązki.

Najlepszy sposób na zaangażowanie w wychowanie malucha to wcześniejsze przygotowywanie się do nowej roli. Zaczyna się ono od opieki nad ciężarną partnerką. Kompletowanie wyprawki dla dziecka może zdawać się sprawą "niemęską" tylko dlatego, że matkom oddaje się prawo decydowania w tej sprawie. Skoro kobieta najlepiej wie, czego potrzeba dziecku, mężczyźni czują się wyłączeni z opieki i wychowania i zupełnie usprawiedliwieni.

Obecność w trakcie porodu jest dla ojca wydarzeniem głęboko poruszającym i na pewno uświadamia on sobie, jakie uczucia i wysiłek towarzyszą tym wydarzeniom. Dzięki temu może lepiej zrozumie on kłopoty żony i zmiany jej nastrojów.

Ale nawet w takiej sytuacji szokiem może być zburzenie dawnego rytmu dnia i powroty do nie posprzątanego domu, gdzie czekają nieumyte naczynia i zmęczona żona zamiast smacznego obiadu. Mężczyzna może okazać swoją miłość i wsparcie pomagając w prostych pracach domowych. Jeśli początkowo nie jest pewien, czy poradzi sobie, może odciążyć żonę gotując czy robiąc zakupy dzięki czemu ona będzie mogła ze spokojem zająć się dzieckiem.

Podział obowiązków

Jeżeli dziecko jest karmione butelką, ojciec może zająć się karmieniem na równi z matką. Ale nawet jeśli kobieta karmi piersią, ma ważną rolę do spełnienia. Kiedy kobieta większość nocy spędza samotnie karmiąc dziecko staje się to frustrującym obowiązkiem. Na pewno bardziej ucieszy ją pomoc przy zmianie pieluszki czy podanie gorącego napoju niż widok partnera odwracającego się plecami i ponownie zasypiającego. Gdy ojciec bierze udział w opiece nad niemowlęciem, zarówno dziennej jak i nocnej, nagrodą jest poczucie większej bliskości z rodziną.