Metoda kalendarzowa - metoda Ogino-Knausa
Metoda ta opiera się na następujących zasadach:
- owulacja następuje 14 dni przed miesiączką z możliwością przesunięcia tego terminu o 2 dni;
- komórka jajowa żyje około 24 godziny po jajeczkowaniu;
- plemniki zdolne są do zapłodnienia przez 72 godziny (3 dni) po stosunku.
Jak stosować metodę kalendarzową?
Najpopularniejszym sposobem stosowania jest:
- notowanie długości trwania kolejnych 6-12 cykli;
- po wybraniu najkrótszego odejmuje się 18 dni od długości jego trwania, określa się w ten sposób tzw. pierwszy dzień płodny, czyli pierwszy dzień, w którym należy powstrzymać się od stosunków płciowych o ile nie planuje się ciąży;
- po wybraniu najdłuższego cyklu odejmuje się od jego długości 11 dni - określa się w ten sposób ostatni dzień okresu płodnego - ostatni dzień wstrzemięźliwości płciowej.
Przykład:
- cykl najkrótszy - 27 dni
- 27 -18 = 9
- Jeżeli nie planuje się ciąży można współżyć do 8 dnia cyklu miesiączkowego.
- cykl najdłuższy - 29 dni
- 29-11 = 18 dni
- Jeżeli nie planuje się ciąży można współżyć od 18 dnia cyklu. Pomiędzy 8 a 18 dniem cyklu miesiączkowego obowiązuje wstrzemięźliwość płciowa.
Dla metody kalendarzowej współczynnik Pearla wynosi 20 - 24.
Wady metody kalendarzowej:
- mała skuteczność, szczególnie:
- u kobiet młodych
- u kobiet z dużymi wahaniami długości cyklu
- po porodzie - właściwie brak możliwości skutecznego zastosowania metody;
- długi okres wstrzemięźliwości płciowej;
Zalety:
- Łatwość obliczania okresu płodnego i niepłodnego.