Narządy płciowe kobiety

Narządy płciowe kobiety dzieli się na zewnętrzne i wewnętrzne. Wewnętzne kobiece narządy płciowe pozostawmy dla studentów medycyny, natomiast bardziej szczegółowo opiszę zewnętrzne narządy płciowe kobiety.

Narządy płciowe zewnętrzne nazywane są u kobiety zbiorczą nazwą - sromem. Szparę sromu zamykają wargi sromowe większe, po rozchyleniu których widzimy wargi sromowe mniejsze. Odpowiednikiem prącia u kobiet jest leżąca ku przodowi od nich łechtaczka. Wargi sromowe mniejsze przykrywają ujście cewki moczowej i ujście pochwy. Objęta przez nie przestrzeń nazywana jest przedsionkiem pochwy. Jej ściany zwilżone są wydzieliną produkowaną w gruczołach przedsionkowych większych.

Zewnętrzne narządy płciowe kobiety

Mówiąc o sprawach związanych z początkiem współżycia, wypadałoby coś więcej powiedzieć o błonie dziewiczej, która odgrywa tu pewną rolę. W postaci cieniutkiego fałdu błony śluzowej zamyka ona wejście do pochwy u kobiet, które nie miały jeszcze kontaktów płciowych. Kształt błony dziewiczej i jej wielkość bywają bardzo różne i warto powiedzieć, jakie kłopoty mogą być z tym związane.

Srom kobiety - zewnętrzne narządy płciowe.

Błony szeroko zarośnięte, sitkowate, mogą zamykać prawie całkowicie wejście do pochwy, mając zaledwie kilka drobnych otworków, przez które wydostaje się na zewnątrz krew miesiączkowa. Następne z kolei błony perforowane, maja dwa lub trzy niewielkie otwory, oddzielone od siebie wąskimi paskami śluzówki, lub jeden większy w środku. Wszystkie wyżej wymienione rodzaje błon stanowią pewną przeszkodę przy odbyciu pierwszego stosunku i przerwanie ich, wymagające pewnego wysiłku, sprawia trochę dolegliwości kobiecie.

Narządy płciowe kobiety - przekrój

Zdarza się czasem, choć naprawdę bardzo rzadko, konieczność ingerencji lekarza. Komplikacją przy szeroko zarośniętych błonach może być pęknięcie drobnej letniczki, co powoduje obfite krwawienie. Jeżeli krwawienie nie ustaje w ciągu jednej, dwu godzin, to nie można sprawy lekceważyć i czekać do rana. Nie trzeba się krępować, lecz jechać do lekarza na oddział szpitalny czy do stacji pogotowia ratunkowego, zanim utraci się zbyt wiele krwi. Często pacjentki odwlekają wizytę u lekarza, ponieważ sytuacja jest trochę drażliwa. Nie należy wcale się tym przejmować, ponieważ nie są to rzeczy aż tak rzadkie, aby lekarze byli zaskoczeni. Wystarczy niewielki zabieg zatrzymujący krwawienie. Na szczęście błony szeroko zarośnięte stanowią bardzo niewielki odsetek, a krwotoki przy ich pęknięciu zdarzają się zupełnie sporadycznie. Nie należy się więc martwić zawczasu, tylko postępować rozsądnie w przypadku krwawienia.

Pojawienie się owłosienia łonowego

Owłosienie pojawia się w okolicy łonowej zwykle w tym samym czasie, w którym następuje rozwój piersi, choć u jednej trzeciej dziewcząt trochę wcześniej, przed rozwojem biustu. Następnie rosną włosy pod pachami, natomiast owłosienie łonowe staje się gęste i kręcone.

W okresie dojrzewania podwzgórze stymuluje przysadkę do uwalniania pewnych hormonów, które mają wpływ na organy rozrodcze, powodując przemianę dziewczynki w dojrzałą płciowo kobietę.

Włosy łonowe odgrywają szczególną rolę przy pobudzeniu seksualnym. Owłosienie łonowe zatrzymuje zapach przedłużając atrakcyjne doznania. Występuje ono także na zewnętrznych powierzchniach dwóch grubych fałdów skóry na wargach większych. Łączą się one ze sobą przy wzgórku łonowym i otaczając srom, stają się cieńsze w dolnym odcinku, gdzie zlewają się w perineum, tj. fragmentem skóry pomiędzy wejściem do pochwy a odbytem.

Najczęściej spotykanym rodzajem błony dziewiczej są błony półksiężycowate o rozmaitej szerokości. Błony półksiężycowate w trakcie prawidłowo odbytego pierwszego stosunku pękają zwykle w kierunku krocza, gdzie jest mało naczyń krwionośnych i krwawienie przy pęknięciu jest zwykle niewielkie. Warto dodać, że krwawienia z błon perforowanych są obfitsze, ponieważ pękają one również w kierunku łechtaczki i cewki moczowej, gdzie unaczynienie jest znacznie bogatsze. Prawidłowe ułożenie przy pierwszym stosunku zmniejsza do minimum możliwość uszkodzenia okolicy łechtaczki. Błony półksiężycowate pękają bez większych trudności i bólu, w związku z tym pełne grozy opowiadania na temat "nocy poślubnej" są najczęściej przesadzone.

sitkowata

perforowana

półksiężycowata

brzeżna

Oprócz wymienionych wyżej rodzajów błon dziewiczych istnieją błony półksiężycowate-brzeżne, w postaci wąziutkiego paseczka, otaczające dolny brzeg wejścia do pochwy. Błony półksiężycowate-brzeżne, podobnie jak perforowane, są raczej rzadkie - liczba ich u kobiet nie przekracza piętnastu procent. Niestety, kobiety z takimi błonami miewają również pewne kłopoty, chociaż zupełnie innego rodzaju.

Niektóre kobiety spotykają się z przykrościami ze strony małżonków przekonanych, że poślubili dziewicę (upewnionych pod tym względem przez przyszłą małżonkę). Po ślubie okazuje się, że ani bólu, ani krwawienia przy pierwszym stosunku nie ma. Mąż wyciąga z tego prosty wniosek, że żona go oszukała. Najczęściej problem nie leży w tym, że nie dziewica, ale dlaczego kłamie? I gotowe nieporozumienie małżeńskie, tym bardziej, że kobieta czuje się dotknięta niesłusznymi zarzutami.

Otóż może tak być, ponieważ błona brzeżna nie stawia żadnego oporu przy stosunku. Czasem powstają minimalne pęknięcia, nie krwawiące i prawie bezbolesne, a niekiedy błona jest tak elastyczna, że ugina się w czasie stosunku i pozostaje nietknięta. W ten sposób kobieta jest dziewicą aż do urodzenia pierwszego dziecka, kiedy wszystkie błony, nawet najwęższe, idą w strzępy.

Tematy z forum:

Pokrewne artykuły