ANTYKONCEPCJA zalety i wady.
Moderator: modTeam
ANTYKONCEPCJA zalety i wady.
Witam, otóż szukałem coś na ten temat i znalzłem żadnego z lepszych artykułów czy coś na ten temat to pozwole sobie wkleić coś co jest już na forum mojego brata <hiphop>
Zaczynamy!
Antykoncepcja, każdy ją chyba stosuje kiedy nie chce mieć się dziecka, a ma chęc kochać się lub uprawiać sex...
PIGUŁKI ANTYKONCEPCYJNE
Przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych to jedna najskuteczniejszych, odwracalnych metod zapobiegających ciąży. W odróżnieniu od wielu innych metod zapobiegania ciąży, pigułki antykoncepcyjne przyjmuje się doustnie.
Kobiety decydujące się na ten rodzaj antykoncepcji, muszą przyjmować pigułki (preparaty) zawierające związki chemicznie spokrewnione z dwoma głównymi żeńskimi hormonami płciowymi: estrogenami i progesteronem. Przyjmowanie tych pigułek powoduje powstanie stanu niepłodności podobnego, do sytuacji gdy kobieta jest w ciąży lub w początkowym okresie karmienia piersią. Mechanizm działania tabletek hormonalnych polega m.in. na:
działaniu antygonadotropowym na przysadkę mózgową, dzięki temu przysadka nie stymuluje jajnika do wytwarzania komórek jajowych,
hamowanie owulacji (jajeczkowania),
zmiany w składzie czopu śluzowego w szyjce macicy, utrudniające ruch plemników,
hamowaniu procesów wzrostowych w błonie śluzowej macicy,
zmianach fizyko-chemicznych w płynach znajdujących się w jamie macicy i jajowodach,
utrudnianiu poruszania się rzęsek, w które wyposażony jest nabłonek wyścielający ścianki jajowodów.
Pigułki antykoncepcyjne podobnie jak i inne leki, dostępne są wyłącznie na recepty lekarskie. Aby uzyskać receptę, kobieta powinna się zgłosić na badanie ginekologiczne i badanie piersi. W czasie wizyty u ginekologa przeprowadzane jest także badanie cytologiczne szyjki macicy oraz sprawdzane jest ciśnienie tętnicze krwi. Lekarz zwykle kieruje także pacjentki na badania laboratoryjne, pozwalające na ocenę czynności wątroby, układu krzepnięcia, gospodarki lipidowej i węglowodanowej. Gdy nie istnieją przeciwwskazania, lekarz przepisuje pigułki i zaleca systematyczne zgłaszanie się na badania kontrolne. Pierwsza wizyta kontrolna powinna mieć miejsce po dwóch miesiącach stosowania pigułek. Następne badania kontrolne mogą być przeprowadzane nieco rzadziej; co 3-4 miesiące.
Sposób stosowania pigułek antykoncepcyjnych
Spośród pigułek dostępnych na polskim rynku, wszystkie powinny być przyjmowane przez 21 dni, z następową 7-dniową przerwą. Kobiety rozpoczynające stosowanie pigułek, pierwszą pigułkę powinny przyjąć w pierwszym dniu krwawienia miesiączkowego. Aby kobieta mogła rozpocząć stosowanie pigułek, musi mieć pewność że nie jest w ciąży.
W 21-dniowym okresie stosowania, pigułki powinny być przyjmowane codziennie (najlepiej o tej samej porze doby). Nawet gdy kobieta zapomni o przyjęciu pigułek tylko przez 1-2 dni, to metoda może się okazać nieskuteczna.
Rodzaje pigułek antykoncepcyjnych
Przyjmowanie dwuskładnikowych pigułek antykoncepcyjnych należy do najnowszych metod zapobiegania ciąży. Pierwszy raz zaczęto je stosować w końcu lat pięćdziesiątych XX wieku i wtedy zawierały one bardzo duże dawki hormonów. W tych czasach kobiety przyjmujące pigułki bardzo często miały objawy działań ubocznych (nudności, wymioty, bóle głowy, stany zakrzepowe). Najnowsze pigułki w swoim składzie, mają kilkakrotnie mniejsze dawki hormonów. Pigułki te znacznie rzadziej powodują występowanie objawów ubocznych.
W zależności od składu pigułek, dzieli się je na trzy grupy.
Jednofazowe ? wszystkie pigułki znajdujące się w jednym opakowaniu, mają dokładnie taki sam skład chemiczny.
Dwufazowe - w każdym opakowaniu znajdują się dwa rodzaje pigułek, różniących się między sobą dawkami hormonów. W pigułkach przyjmowanych w pierwszym okresie (przeważnie przez 10-11 dni) jest nieco więcej estrogenów, w pozostałych pigułkach jest nieco mniej estrogenów ale za to jest nieco więcej progestagenów.
Trójfazowe- w każdym opakowaniu znajdują się trzy rodzaje pigułek, o różnych dawkach estrogenów i progestagenów. Taka kompozycja każdego zestawu pigułek naśladuje nieco wahania stężenia hormonów we krwi kobiety, w zależności od fazy cyklu miesiączkowego (faza pomiesiączkowa, okołoowulacyjna, lutealna).
Obok pigułek dwuskładnikowych, w antykoncepcji stosuje się także pigułki jednoskładnikowe (mini-pills), zawierające wyłącznie progestageny. Na polskim rynku farmaceutycznym - jak na razie - brak jest zarejestrowanych preparatów przeznaczonych do tego celu. Jedyne dostępne pigułki antykoncepcyjne zawierające same progestageny, to Postinor (przeznaczony do antykoncepcji doraźnej ? po stosunku). Jednakże dawka hormonu znajdującego się w tym preparacie jest za wysoka by mógł on być stosowany w typowej antykoncepcji.
Co zrobić gdy kobieta zapomniała o przyjęciu pigułki
Jeżeli zapomniałaś o przyjęciu pigułki, to policz ile godzin minęło od czasu, w którym przyjęłaś ostatnią pigułkę (pigułki należy przyjmować codziennie, najlepiej zawsze o tej samej porze):
jeżeli minęło mniej niż 36 godzin - połknij natychmiast pominiętą pigułkę, a kolejną pigułkę przyjmij o zwykłej porze.
jeżeli minęło więcej niż 36 godzin - połknij pominiętą pigułkę, a kolejną pigułkę przyjmij o zwykłej porze. Jeżeli po tym okresie miałoby dojść do stosunku, to przez następne siedem kolejnych dni powinnaś stosować dodatkowe metody antykoncepcyjne (Postinor, środki chemiczne lub mechaniczne). Jeżeli w danym opakowania do zastosowania pozostało mniej niż 7 pigułek, to po ich zakończeniu powinnaś natychmiast rozpocząć przyjmowanie pigułek z następnego opakowania (przez całe 21 dni).
jeżeli nie minęło jeszcze trzy godziny od przyjęcia ostatniej pigułki a z jakichś względów doszło u ciebie do wymiotów lub wystąpiła biegunka, to można przypuszczać że lek mógł się nie wchłonąć. W takich sytuacjach, kolejną pigułkę należy zażyć jak tylko ustąpią nudności i wymioty. Jeżeli jednak biegunka i wymioty trwały dłuższy czas, to w celu ustalenia dalszego postępowania warto zwrócić się do lekarza.
Przeciwwskazania do stosowania pigułek
ciąża
choroby układu krążenia; choroba zatorowo-zakrzepowa, nadciśnienie tętnicze, stan po przebytym zawale, choroba niedokrwienna serca, zaburzenia krzepnięcia
przebyty udar mózgowy
choroby układu sercowo- naczyniowego w wywiadzie rodzinnym
choroby wątroby: zapalenie wątroby i nowotwory
nowotwory estrogenozależne np. rak sutka
długotrwałe unieruchomienie
palenie papierosów przez kobiety w wieku powyżej 35 lat
dużego stopnia otyłość
niedokrwistość sierpowata
toczeń rumieniowaty
Działania niepożądane
Działania niepożądane dość często występowały u kobiet, przyjmujących pigułki antykoncepcyjne najstarszej generacji. Obniżenie dawek hormonów i zmiana składu pigułek spowodowały, że objawy niepożądane zdarzają się bardzo rzadko. Do tych objawów należą:
obrzmienie i bolesność piersi (skutek działania estrogenów),
nudności, wymioty, wzdęcia (skutek działania estrogenów),
ostuda (żółtobrunatne plamki) na twarzy,
nadwrażliwość na światło (skutek działania estrogenów),
przyrost masy ciała w wyniku zatrzymania płynów w organizmie (skutek działania estrogenów),
przyrost masy ciała w wyniku nadmiernego apetytu (skutek działania progestagenów),
zmniejszenie libido (skutek działania progestagenów),
suchość pochwy (skutek działania progestagenów),
obniżenie nastroju a nawet depresja (skutek działania progestagenów),
może dochodzić do przetłuszczania się włosów (skutek działania progestagenów),
bóle głowy,
przemijające plamienia z dróg rodnych.
Powikłania
Powikłania polekowe mogą zdarzać się po przyjęciu każdego leku (nawet przyjmowanie witamin nie gwarantuje uniknięcia działań niepożądanych). Dużej części powikłań można uniknąć, jeżeli przed rozpoczęciem przyjmowania pigułek antykoncepcyjnych przeprowadzone będzie dokładne badanie lekarskie. Ale mimo to w literaturze fachowej podaje się, że stosowanie pigułek antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko wystąpienia:
Chorób układu krążenia: choroba zakrzepowa, choroby naczyń wieńcowych (szczególnie przy stosowaniu starszego typu pigułek), nadciśnienie tętnicze i udar mózgu.
Żółtaczki - bardzo rzadko, w ciągu 2-3 tygodni od chwili rozpoczęcia stosowania pigułek antykoncepcyjnych może dojść do wystąpienia żółtaczki. Stan ten ustępuje z chwilą zaprzestania dalszego przyjmowania pigułek. W zależności od opinii lekarza (po okresie około 3 miesięcy), jeżeli wyniki badań czynności wątroby są prawidłowe, to można ponownie rozpocząć przyjmowanie tych leków.
Polekowego zaniku miesiączkowania.
Według niektórych źródeł, przyjmowanie pigułek antykoncepcyjnych nieznacznie zwiększa ryzyko wystąpienia raka piersi. Być może jednak, że obserwowane zwiększone ryzyko wynika głównie z faktu, iż kobiety przyjmujące pigułki znacznie częściej zgłaszają się na badania lekarskie i dzięki temu, w tej grupie kobiet częściej wykrywa się zmiany nowotworowe. Zmiany te wykrywane są zwykle wcześniej, niż u kobiet nie stosujących antykoncepcji hormonalnej. Dzięki temu właśnie wyniki leczenia są lepsze u kobiet, które uprzednio stosowały pigułki antykoncepcyjne.
Wady
Niektóre kobiety, stosujące pigułki tracą ochotę na współżycie seksualne. Najprawdopodobniej jest to spowodowane niewłaściwym doborem preparatu (zbyt wysoka dawka progestagenu lub zbyt niska dawka estrogenu).
Konieczność przyjmowania pigułek o tej samej porze doby, przez kolejnych 21 dni (wiele kobiet ma trudności w przyzwyczajeniu się do tej rutyny a zapomnienie przyjęcia pigułki łączy się z ryzykiem zajścia w niepożądaną ciążę).
Zalety
Bardzo dobry, odwracalny efekt antykoncepcyjny. Po odstawieniu tabletek płodność powraca najczęściej już w następnym cyklu. Uważa się, że po odstawieniu pigułek prawdopodobieństwo zajścia w ciążę jest nawet wyższe niż zwykle.
Zmniejszenie lub niewystępowanie objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego (u kobiet, które przed tym cierpiały na tę dolegliwość).
Zmniejszają dolegliwości związanych z krwawieniami miesiączkowymi oraz ryzyka wystąpienia (u danej kobiety) niedokrwistości. To ostatnie wynika ze zmniejszenie utraty krwi podczas miesiączkowania.
Zmniejszenie częstości występowania zapaleń przydatków i ciąż pozamacicznych.
Łagodzą dolegliwości związane z endometriozą
Zmniejszenie częstości występowania raka trzonu macicy i raka jajnika.
Zmniejszają ryzyko rozwoju mięśniaków macicy.
Zmniejszają ryzyko rozwoju torbieli jajnika.
Zmniejszenie ryzyka powstawania łagodnych zmian w piersiach.
Stosowanie pigułek antykoncepcyjnych ma znaczenie w profilaktyce osteoporozy.
Stosowanie niektórych rodzajów pigułek antykoncepcyjnych bywa skuteczne w terapii przeciwtrądzikowej.
Stosowanie pigułek antykoncepcyjnych nie zakłóca przebiegu zbliżenia seksualnego.
Interakcje
Należy pamiętać, że przyjmowanie niektórych leków: pochodnych kumaryny, antybiotyków (tetracykliny, ampicylina, rifampicyna) zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych.
Skuteczność
Skuteczność tej metody jest bardzo wysoka; wskaźnik Pearla wynosi 0,2- 0,3. Czyli, że na 100 kobiet stosujących tę metodę przez pełnych dziesięć lat, możliwe jest dojście do 2-3 niepożądanych ciąż.
UWAGA !
Jeżeli kobieta przyjmuje pigułki antykoncepcyjne zgodnie z zaleceniami; od pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego (u kobiet stosujących tę metodę po raz pierwszy), to jest ona objęta ochroną antykoncepcyjną od momentu rozpoczęcia przyjmowania pigułek.
W okresie przyjmowania pigułek antykoncepcyjnych (o ile są one przyjmowane zgodnie z zaleceniami) nie ma potrzeby stosowania żadnych innych zabezpieczeń antykoncepcyjnych.
METODA TERMICZNA
Metoda ta polega na unikaniu współżycia w czasie dni uważanych za płodne, które wyznacza się w oparciu o następujące założenia.
W II fazie cyklu miesiączkowego progesteron, wytwarzany przez ciałko żółte działając na ośrodek termoregulacji powoduje wzrost podstawowej temperatury ciała.
Wyższa temperatura ciała o 0,4oC ? 0,8oC w ciągu 3 kolejnych dni, w porównaniu do sześciu dni poprzedzających, świadczy o owulacji.
Okres płodny trwa 9 dni: sześć dni przed podwyższeniem temperatury i trzy dni po jej podwyższeniu.
Wyznaczanie dni płodnych
Należy mierzyć temperaturę ciała codziennie tym samym termometrem, przez pięć minut w jamie ustnej lub przez trzy minuty w pochwie lub odbytnicy (stale w tym samym miejscu), bezpośrednio po obudzeniu się po 6-8 godzinnym spoczynku nocnym. Mierzenie temperatury musi odbywać się codziennie o tej samej porze.
Wyniki pomiarów zaznacza się na wykresie.
Na wykresie, w I fazie cyklu charakteryzującym się niższą temperaturą ciała kreślimy linię pozioma o 0,5° C powyżej najwyższej temperatury tej fazy.
Trzy pierwsze dni, które występują po przejściu wykresu przez linię wykreśloną zgodnie z instrukcją z punktu 3, uznajemy za ostatnie dni płodne cyklu , a wszystkie dni następne aż do pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego uznajemy za okres niepłodności poowulacyjnej.
Aby określić liczbę dni niepłodnych w I fazie cyklu znając długość trwania najkrótszego cyklu i najkrótszej I fazy cyklu czyli fazy niskich temperatur (określanych na podstawie minimum 12 ostatnich cykli) należy od najkrótszego cyklu odjąć 19 dni, a od najkrótszej fazy niskich temperatur 6 dni. Otrzymane liczby stanowią ilość dni niepłodnych poczynając od pierwszego dnia miesiączki. W przypadku, kiedy otrzymane liczby różnią się między sobą, dla większego bezpieczeństwa należy wybrać liczbę mniejszą.
Zalety
Całkowicie obojętna dla zdrowia,
Akceptowana przez wszystkie środowiska,
Nie wymaga żadnych dodatkowych środków ani urządzeń.
Wady
Metoda ta wymaga dużo samodyscypliny, sumienności i dokładności w wykonywaniu pomiarów,
Konieczność zaprzestania współżycia w określone dni cyklu,
Choroby zakaźne i infekcje przebiegające z podwyższeniem temperatury ciała często powodują zafałszowanie wyniku. Podwyższenie temperatury ciała może także wynikać z przyjmowania niektórych leków lub używek.
Możliwość wystąpienia kłopotów z interpretacją wykresu,
W przypadku cykli bezowulacyjnych (10 -20% cykli) nie obserwuje się dwufazowego przebiegu wykresu temperatury, co może być przyczyną błędnej interpretacji.
Skuteczność
Wskaźnik zawodności Pearl'a dla tej metody wynosi 0,3 -17,3 - w zależności od sumienności i dokładności przeprowadzanych pomiarów i ich interpretacji.
KALENDARZYK MAŁŻEŃSKI
Metoda ta często określana jako metoda rytmu lub kalendarzowa. Czasami nazywana jest od nazwisk jej twórców metodą Ogino-Knaussa. Polega ona na współżyciu wyłącznie w okresie tzw. dni niepłodnych i unikaniu współżycia w czasie dni uważanych za płodne. Według tej metody dni płodne wyznacza się zakładając, że komórka jajowa żyje tylko 24 godziny (jest zdolna do zapłodnienia) i jest uwalniana pomiędzy 12 a 16 (najczęściej na 14 dni) dniem przed rozpoczęciem następnej miesiączki oraz, że plemniki są zdolne do zapłodnienia przez okres nie dłuższy niż 3-4 dni od ejakulacji (czyli wydobyciu się nasienia z cewki moczowej mężczyzny w trakcie stosunku seksualnego z kobietą). Według pomysłodawców, metoda ta może być stosowana wyłącznie przez kobiety regularnie miesiączkujące i prowadzące spokojny, uregulowany tryb życia.
Wyznaczanie dni płodnych
Należy obserwować i notować długości około dwunastu lub więcej cykli miesiączkowych.
Spośród obserwowanych cykli należy wybrać dwa; najdłuższy i najkrótszy.
Aby otrzymać pierwszy dzień okresu płodnego cyklu odejmujemy 16 dni od ilości dni najkrótszego cyklu (otrzymany dzień, to przypuszczalny dzień owulacji) a następnie odejmujemy jeszcze 4 dni jako maksymalny czas przeżycia plemników.
Aby otrzymać ostatni dzień okresu płodnego cyklu należy 12 dni odjąć od ilości dni najdłuższego cyklu (otrzymany dzień, to przypuszczalny dzień owulacji) a następnie dodajemy jeden dzień, jako okres zdolności do zapłodnienia komórki jajowej.
Za dni niepłodne uważa się dni cyklu; począwszy od pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego aż do dnia poprzedzające pierwszy dzień płodny oraz dni występujące po ostatnim dniu płodnym aż do wystąpienia następnego krwawienia miesiączkowego.
Zalety
Metoda nie wymagająca stosowania żadnych dodatkowych środków ani urządzeń,
Metoda całkowicie obojętna dla zdrowia i nakładająca na oboje partnerów konieczność wzajemnej troski, zrozumienia i dostosowania się do zjawisk fizjologicznych,
Akceptowana przez wszystkie środowiska.
Wady
Konieczność zaprzestania współżycia w określone dni cyklu (dni płodne),
Narzuca obowiązek systematycznych obserwacji i prowadzenia notatek,
Wykluczona przy nieustabilizowanym trybie życia,
Zawodna gdy kobieta dużo podróżuje, odchudza się, choruje lub jest przemęczona (przeżycie dużego stresu może spowodować nieoczekiwaną zmianę terminu jajeczkowania),
Metoda ta nie powinna być stosowana przez kobiety, u których cykl trwa krócej niż 25 dni lub gdy różnice długości różnych cykli są dłuższe niż 8 dni.
Skuteczność
Wskaźnik zawodności Pearl'a 20 ? 24 (w ostatnim okresie ukazało się szereg prac podważających skuteczność tej metody zapobiegania ciąży).
IMPLANTY PODSKÓRNE
Ta metoda antykoncepcji polega na wszczepienie pod skórę implantów (5-6 pręcików 34x2,4mm), z których uwalnia się hormon (lewonorgestrel) zapobiegający jajeczkowaniu i zagęszczający śluz szyjkowy (szyjki macicy). Zagęszczenie śluzu utrudnia plemnikom przedostawanie się do jamy macicy. Implanty umieszcza się po wykonaniu niewielkiego nacięcia skóry na wewnętrznej stronie ramienia (nieco powyżej stawu łokciowego). Zabieg ten może być wykonywany tylko przez wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia. Implanty należy usunąć po 5 latach od wszczepienia. Na życzenie pacjentki można je także usunąć przed upływem tego terminu.
W celu wydobycia opróżnionych lub pełnych implantów także dokonuje się niewielkiego nacięcia na ramieniu i wydobywa się kapsułki.
Na świecie najpopularniejszym implantem (żaden z implantów nie jest zarejestrowany w Polsce) jest NORPLANT. W krajach zachodnich w ostatniej fazie badań znajdują się nowe, mniejsze implanty, które instaluje się pod skórą tylko na okres 2 lub 3 lat.
Zalety
zapobiega ciąży przez 5 lat bez potrzeby stałego przyjmowania leków
nie zakłóca przebiegu zbliżenia seksualnego
bardzo ograniczona i ilość przeciwwskazań do stosowania
Wady
czasami występują wymioty
plamienia z dróg rodnych,
zamiast miesiączek, dochodzi do nieregularnych krwawień z dróg rodnych
czasami może dojść do zakażenia w miejscu wszczepienia implantu
konieczność chirurgicznego usuwania (lub wymiany) implantów po 5 latach
Skuteczność
Wskaźnik Pearl'a wynosi 0,2 - 1,6 w pierwszym roku po założeniu, w następnych latach = 3.
STERYLIZACJA KOBIET
Na podstawie artykułu 155 § 1.Kodeksu Karnego sterylizacja (czyli trwałe ubezpłodnienie) jest zabroniona w Polsce pod rygorem długotrwałego pozbawienia wolności dla osób wykonujących taki zabieg.
Celem sterylizacji jest uniemożliwienie komórce jajowej spotkania się z plemnikami. Istotą tej metody jest przecięcie i podwiązanie lub wycięcie fragmentów obu jajowodów (przewodów łączących macicę z jamą otrzewnową, do której wydostaje się komórka jajowa po pęknięciu pęcherzyka jajnikowego). Sterylizację u kobiet w zasadzie, wykonuje się w warunkach sali operacyjnej (w znieczuleniu). Zabieg ten można wykonywać metodą klasyczną, otwierając brzuch pacjentki lub metodą laparoskopową. Odmianą sterylizacji jest także operacyjne zakładanie specjalnych zacisków (Klipsy Filshiego) na oba jajowody. Skuteczność metody, w zależności od rodzaju wykonanej operacji wynosi od 0,2- 0,6 (na jeden tysiąc kobiet poddanych takim operacjom).
Część kobiet poddanych sterylizacji, po pewnym czasie zmienia zdanie i zgłasza się do lekarzy celem wykonania operacji odtwarzającej ciągłość jajowodów. Tylko w kilku procentach takich przypadków udaje się przywrócić zdolność do naturalnego zapłodnienia.
Wady
Podstawową wadą tej metody jest jej nieodwracalność, to znaczy że bardzo trudno jest przywrócić szanse na posiadanie potomstwa przez kobietę poddaną takiemu zabiegowi.
Zalety
Gdyby nie fakt, że metoda ta jest w zasadzie nieodwracalna, to można by uznać ją za optymalną metodę (nie wymagającą żadnych leków ani urządzeń i nie upośledzającą przebiegu zbliżenia seksualnego) zapobiegania niepożądanej ciąży.
STERYLIZACJA MĘŻCZYZN
Na podstawie artykułu 155 § 1.Kodeksu Karnego sterylizacja (czyli trwałe ubezpłodnienie) jest zabroniona w Polsce pod rygorem długotrwałego pozbawienia wolności dla osób wykonujących taki zabieg.
Sterylizacja mężczyzn polega na przecięciu nasieniowodów czyli przewodów, przez które wydostają się plemniki. Dzięki temu plemniki nie mogą się przedostać do cewki moczowej a wydzielina wydostająca się z członka w czasie wytrysku, pozbawiona jest plemników. Operację wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, a po zabiegu mężczyzna przez kilka dni nie powinien wykonywać wyczerpujących czynności ani odbywać stosunków. Po kilku dniach od zabiegu mężczyzna poddany sterylizacji, może normalnie współżyć, podobnie jak było to przed zabiegiem. Chociaż wydawałoby się, że partnerka mężczyzny poddanego sterylizacji nie ma żadnych szans na zajście w ciążę, to jednak ciąże zdarzają się (1-2 przypadki na 1000 mężczyzn poddanych sterylizacji). Nieskuteczność tej metody najczęściej wynika z błędów technicznych podczas wykonywania zabiegu lub regeneracji przeciętego nasieniowodu.
Wady
Podstawową wadą tej metody jest jej nieodwracalność, to znaczy że bardzo trudno jest przywrócić szanse na posiadanie potomstwa przez mężczyznę poddanemu takiemu zabiegowi.
Zalety
Gdyby nie fakt, że metoda ta jest nieodwracalna to można byłoby uznać ją za optymalną metodę (nie wymagającą żadnych leków ani urządzeń i nie upośledzającą przebiegu zbliżenia seksualnego) zapobiegania niepożądanej ciąży.
STOSUNEK ZATRZYMANY
Stosunek zatrzymany, to metoda antykoncepcyjna stosowana przez mężczyzn. Partner podczas stosunku dochodząc do momentu wytrysku, zatrzymuje się i nie dopuszcza do niego. Oczywiście nie dochodzi do wytrysku (w pochwie partnerki) a mężczyzna nie osiąga orgazmu.
Wady
dosyć duża zawodność metody wynika z faktu, że minimalne ilości nasienia wydostają się z cewki moczowej mężczyzny zanim jeszcze dojdzie do zatrzymania stosunku (czasami dochodzi jednak do wytrysku, a to znacznie zwiększa możliwość zapłodnienia),
zakłóca naturalny przebieg zbliżenia seksualnego miedzy mężczyzną a kobietą,
u osób stosujących tę metodę przez dłuższy czas możliwe jest wystąpienie nerwicy i innych zaburzeń seksualnych,
młodzi i niedoświadczeni mężczyźni mają trudności w opanowaniu tej metody.
Zalety
metoda powszechnie dostępna i tania,
metoda nie wymaga zastosowania dodatkowych urządzeń ani leków.
Skuteczność
Wskaźnik Pearl?a dla tej metody antykoncepcyjnej waha się od 10 do 40 i zależy od doświadczenia mężczyzny.
STOSUNEK PRZERYWANY
Stosunek przerywany jest prawdopodobnie jednym z najstarszych sposobów antykoncepcji. Metoda ta polega na wycofaniu członka z pochwy zanim dojdzie do wytrysku nasienia. Metoda ta wymaga od mężczyzny ciągłej koncentracji i czujności aby w odpowiedniej chwili przerwać stosunek i usunąć członek z pochwy partnerki.
Wady
Dłuższe stosowanie tej metody może doprowadzić do nerwic i zaburzeń seksualnych u mężczyzny. Mężczyzna staje się bardziej nerwowy, częściej dochodzi do zaburzeń czynnościowych.
Duża zawodność metody wynika z faktu, że minimalne ilości nasienia wydostają się z cewki moczowej mężczyzny zanim jeszcze dojdzie do wytrysku (co zwiększa możliwość zapłodnienia),
Zakłóca naturalny przebieg zbliżenia seksualnego pomiędzy mężczyzną a kobietą,
Młodzi i niedoświadczeni mężczyźni mają trudności w opanowaniu tej metody.
Zalety
powszechna dostępność,
taniość,
akceptowalność metody niemal we wszystkich kulturach na świecie,
metoda nie wymaga zastosowania dodatkowych urządzeń ani leków.
Skuteczność
W zależności od doświadczenia mężczyzny wskaźnik Pearl'a waha się od 10 do 36.
ZASTRZYK ANTYKONCEPCYJNY
Zastrzyki antykoncepcyjne, to jedna z metod podawania hormonów. W Polsce dostępne są zastrzyki o nazwie Depo ? Provera (do nabycia wyłącznie na receptę lekarską). Jeden zastrzyk wystarcza na trzy miesiące (90 dni). Mechanizm działania polega na hamowaniu jajeczkowania oraz (w mniejszym stopniu) na zagęszczaniu śluzu w kanale szyjki macicy. Zagęszczony śluz powoduje, że plemniki nie mogą przedostawać się do jamy macicy. Ta metoda antykoncepcji zalecana jest przede wszystkim dla kobiet w okresie laktacji (karmiących piersią), trwającym ponad trzy miesiące od urodzenia dziecka. Również inne kobiety, pragnące mieć pewną i wygodną antykoncepcję mogą korzystać z tej metody, tym bardziej że do stosowania Depo-Provery jest znacznie mniej przeciwwskazań niż przy pigułkach antykoncepcyjnych. Zastrzyki antykoncepcyjne są dobrym rozwiązaniem dla kobiet palących papierosy (dla których - jak wiadomo - istnieją przeciwwskazania do przyjmowania klasycznych pigułek antykoncepcyjnych).
Pierwszy zastrzyk powinno się podać nie później niż w trzecim dniu krwawienia miesiączkowego a następne (o ile kobieta chce stosować tę metodę przez dłuższy okres) zastrzyki powinno się wykonywać nie rzadziej niż co trzy miesiące (90 dni). U kobiet karmiących piersią, które jeszcze nie miesiączkują, pierwszy zastrzyk powinno się podać po wykluczeniu ciąży przez lekarza.
Wady
nie możność odstawienia z dnia na dzień,
powrót do całkowitej płodności po zaprzestaniu przyjmowania zastrzyków może trwać nawet do jednego ? dwóch lat,
czasami powoduje obniżenie libido,
u niektórych kobiet powoduje nieznaczny przyrost masy ciała,
nie występowanie typowych krwawień miesiączkowych.
Zalety
prawie stuprocentowa skuteczność przez okres trzech miesięcy od przyjęcia ostatniego zastrzyku,
w większości przypadków zastrzyki te mogą być przyjmowane nawet przez kobiety, u których są przeciwwskazania do przyjmowania pigułek dwuskładnikowych,
duża wygoda stosowania (nie trzeba pamiętać o codziennym przyjmowaniu),
nie zakłóca przebiegu zbliżenia seksualnego,
mogą być stosowane przez kobiety karmiące (hormony zawarte w tym zastrzyku nie mają wpływu ani na ilość ani na jakość pokarmu).
Skuteczność
Bardzo wysoka (wskaźnik Pearla wynosi w granicach 0,2-0,5).
GĄBKA DOPOCHWOWA
Gąbka dopochwowa jest wykonana z pianki poliuretanowej, nasączonej preparatem plemnikobójczym - nonoksynol-9 lub benzalkonium; jest okrągłego kształtu i posiada zagłębienie w swojej środkowej części. Ma mały rozmiar, co ułatwia jej stosowanie. Do brzegów gąbki dopochwowej dołączona jest tasiemka, umożliwiająca jej usunięcie.
Gąbka powinna być zakładana głęboko do pochwy, na krótko przed samym stosunkiem (powinna dokładnie pokrywać wejście do kanału szyjki macicy) i należy ją pozostawić na swoim miejscu, przez około 30 godzin. Przez cały ten czas gąbka zapewnia ochronę antykoncepcyjną, niezależnie od liczby odbytych stosunków płciowych. Trzeba jednak pamiętać, że nie można jej usuwać z pochwy przez co najmniej 12-24 godziny od ostatniego wytrysku, jaki miał miejsce w pochwie.
Zalety
metoda jest obojętna hormonalnie;
w pewnym stopniu zmniejsza ryzyko zachorowania na choroby przenoszone drogę płciową;
może być stosowana bez względu na fazę cyklu miesiączkowego;
stosuje się ją tylko wtedy, gdy rzeczywiście ma dojść do stosunku.
Wady
może powodować uczulenia;
jest niedostępna na polskim rynku farmaceutycznym;
ma niską skuteczność antykoncepcyjną.
Skuteczność
wskaźnik Pearla - dla tej metody - wynosi od 9 do 25;
niska skuteczność tej metody powoduje, że stosowanie jej bez dodatkowych środków antykoncepcyjnych nie może być zalecane u kobiet, które wykluczają jakąkolwiek możliwość by mogły i chciały zajść w ciążę.
PREZERWATYWA DLA KOBIET
Jeszcze do niedawna istniała jedynie prezerwatywa dla mężczyzn. Prawdopodobnie w związku z narastaniem liczby zakażeń HIV/AIDS zintensyfikowano prace na prezerwatywą dla kobiet. W większości krajów świata jest ona dostępna już od połowy lat dziewięćdziesiątych. W odróżnieniu od prezerwatywy męskiej jest ona wykonana z folii poliuretanowej. Ma kształt walcowaty z pierścieniami usztywniającymi podstawę górną i dolną. Z jednej strony walec ten jest otwarty (ta część umieszczana jest przy wejściu do pochwy), a z drugiej strony, na pierścieniu usztywniającym napięta jest folia poliuretanowa oddzielająca przestrzeń, którą w czasie stosunku penetruje prącie. W czasie zakładania prezerwatywy damskiej bardzo ważne jest by przylegała ona dobrze do ścian pochwy a pierścień wewnętrzny tworzył rodzaj kołnierza na części pochwowej szyjki macicy. Damskie prezerwatywy są niemal niedostępne w Polsce. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy jest ich cena. Kosztują one w granicach 4-5 dolarów amerykańskich i nie są tak łatwe w użyciu jak prezerwatywy męskie.
Wady
możliwość upośledzania doznań seksualnych partnerów seksualnych;
konieczność kontrolowania prawidłowości położenia prezerwatywy podczas stosunku;
duża łatwość penetracji prącia pomiędzy ścianą pochwy a ścianą samej prezerwatywy, w takiej sytuacji prezerwatywa nie ma już żadnego działania antykoncepcyjnego;
trudności techniczne przy zakładaniu;
dość wysoka cena sprzedaży;
wywoływanie efektów dźwiękowych (szelest), podczas stosunku z użyciem tej prezerwatywy;
brak na rynku w Polsce
Zalety
ze stosowaniem tej prezerwatywy nie związane są żadne działania uboczne ani na organizm kobiety ani na organizm mężczyzny;
w związku z wykorzystania innego surowca do produkcji tych prezerwatyw, możliwość pęknięcia jest 10 razy mniejsza, w porównaniu z prezerwatywami męskimi produkowanymi z lateksu;
w wielu sytuacjach jest to jedyny środek, który może być zastosowany przez kobiety w profilaktyce zakażeń chorobami przenoszonymi drogą seksualną.
Skuteczność
Wskaźnik Pearla dla tych prezerwatyw wynosi 3-8 (czyli, że w niepożądaną ciążę zajdzie od 3 do 8, na 100 kobiet aktywnych seksualnie, stosujących wyłącznie tę metodę zapobiegania ciąży przez cały jeden rok).
PREZERWATYWA DLA MĘŻCZYZN
Jest to chyba jeden z najstarszych, udokumentowanych środków antykoncepcyjnych. Prezerwatywa znana jest od czasów starożytnych, początkowo wykonywano ją z jelit zwierzęcych. Lateks (mleczko kauczukowe) jest obecnie podstawowym surowcem stosowanym w produkcji prezerwatyw. Prezerwatywa stanowi mechaniczną barierę uniemożliwiającą przedostanie się plemników do kanału szyjki macicy. Prezerwatywy, na swoim szczycie posiadają zwykle małą wypustkę (zbiorniczek na spermę, która wydostanie się z cewki moczowej w czasie wytrysku). W celu zwiększenia skuteczności można ją stosować łącznie z którymś z środków plemnikobójczych (np. pianka Delfen). Niektóre prezerwatywy pokryte są substancją poślizgową. Występują w różnych kolorach i zapachach, a nawet w różnych smakach
Prawidłowe użytkowanie
sprawdź datę przydatności do użycia podaną na opakowaniu, warto także sprawdzić czy opakowanie nie jest uszkodzone mechanicznie;
używaj prezerwatyw z certyfikatem jakości wydanym przez Ministerstwo Zdrowia (co powinno być odpowiednio zaznaczone na opakowaniu);
prezerwatywę należy założyć na prącie w czasie wzwodu (jeszcze przed próbą wprowadzenia go do pochwy). Należy pamiętać, że istnieje możliwość wycieku pewnej ilości nasienia jeszcze przed wytryskiem;
rozwijając prezerwatywę, naciągaj ją w całości aż do samej podstawy członka;
jeśli stosujesz prezerwatywę, to nie stosuj żadnych środków poślizgowych produkowanych na tłustej bazie. Takie substancje poślizgowe mogą uszkodzić strukturę lateksu, z którego wykonana jest prezerwatywa. Nie należy stosować wazeliny, oliwki dla dzieci, masła, margaryny, emulsji do ciała i do opalania, tłustych kremów. Jako substancje poślizgowe można natomiast stosować niektóre kremy, żele plemnikobójcze, glicerynę, specjalne żele poślizgowe (np. dostępny w aptekach; KY-Żel);
wycofaj prącie razem z przytrzymywaną prezerwatywa, zanim jeszcze zaniknie wzwód;
jeżeli okazało się, że prezerwatywa była uszkodzona lub ześliznęła się w czasie stosunku, to należy zastosować antykoncepcję doraźną (patrz Antykoncepcja w nagłych przypadkach);
prezerwatywę można używać tylko jeden raz. Przy każdym następnym stosunku, za każdym razem, należy użyć nową prezerwatywę.
Wady
niewielkie zakłócanie przebiegu zbliżenia seksualnego, przez konieczność dokonywania pewnych manipulacji z zakładaniem i zdejmowaniem prezerwatywy w czasie stosunku;
możliwość pęknięcia prezerwatywy związana jest najczęściej z niewłaściwym użyciem, lub przechowywaniem w niewłaściwych warunkach (działanie światła, zbytniej wilgotności i wysokiej temperatury uszkadza lateks, z którego wykonana jest prezerwatywa);
możliwość ześlizgnięcia się prezerwatywy w czasie stosunku (jeżeli w odpowiednim momencie prącie nie zostanie usunięte z pochwy);
możliwość osłabienia odczuwania bodźców czuciowych;
możliwość, że któryś z partnerów seksualnych jest uczulony na lateks (dotyczy około 2-3% osób).
Zalety
łatwość użycia i zakupu (nie wymaga wizyty u lekarza, recepty ani nawet odwiedzenia apteki);
niska cena (prezerwatywy czasami nawet rozdawane są bezpłatnie);
w dużej mierze chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową takimi, jak AIDS, żółtaczka oraz innymi zakażeniami wirusowymi (HPV - wirus brodawczaka ludzkiego), bakteryjnymi (rzeżączka) i pierwotniakowymi (rzęsistek). Niektórzy uważają, że stosowanie prezerwatyw przyczynia się do zmniejszenia ryzyka powstawania raka szyjki u kobiet.
Skuteczność
Prezerwatywy, jeśli są użytkowane zgodnie z omówionymi zasadami, należą do najskuteczniejszych metod zapobiegania niepożądanym ciążom. Wśród partnerów posiadających doświadczenie w stosowaniu prezerwatyw, współczynnik zawodności (Pearl'a) może być bardzo niski i osiągać wartość ?2?. Natomiast u osób niedoświadczonych, które dopiero zapoznają się z tą metodą, współczynnik Pearl'a może dochodzić nawet do ?10? - ?15? (czyli 10-15 ciąż na 100 kobiet, stosujących wyłącznie tę metodę antykoncepcyjną przez 12 miesięcy).
ANTYKONCEPCJA W NAGŁYCH WYPADKACH
Jest to metoda, którą powinno się stosować tylko w sytuacjach wyjątkowych! Może być skuteczna nawet jeśli od odbycia stosunku upłynęło już 72 godzin. Ponieważ dawka hormonów zawartych w pigułce jest bardzo wysoka, to nie należy stosować tej metody zbyt często. Metodę tę rezerwuje się jedynie do sytuacji "awaryjnych". Hormony, które zawarte są w pigułce, w zależności od fazy cyklu albo opóźniają jajeczkowanie, utrudniają ruch plemników i komórki jajowej lub utrudniają zapłodnienie komórki jajowej lub zagnieżdżenie się zapłodnionej komórki jajowej w błonie śluzowej macicy. W Polsce lekiem, który nadaje się do tego najlepiej jest POSTINOR. Na receptę lekarską można go kupić w każdej aptece.
WAŻNE!
Według oficjalnego stwierdzenia Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) antykoncepcja - przy użyciu hormonu jaki znajduje się w składzie POSTINORU - nie ma działania poronnego.
Zastosowanie:
pęknięcie lub ześliźnięcie się prezerwatywy
w przypadku gwałtu
jeśli przez dwa lub więcej dni nie przyjmowałaś zwykle stosowanych pigułek antykoncepcyjnych i współżyłaś bez żadnego zabezpieczenia
doszłaś do wniosku, że partner z którym ostatnio miałaś stosunek (bez zabezpieczenia) nie powinien być ojcem twego dziecka
jeśli doszłaś do wniosku, że stosowana przez ciebie (lub partnera) metoda zapobiegania ciąży nie była dostatecznie pewna
jeśli stosujesz ?kalendarzyk małżeński? i pomyliłaś się w obliczaniu ?dni niepłodnych?
i zawsze wtedy kiedy emocje poniosły cię dalej niż tego chciałaś
Zalety
jedna z dwóch metod, która nadaje się do użytku w zapobieganiu ciąży po odbytym stosunku
Wady
po przyjęciu leków czasami zdarzają się nudności a nawet wymioty
Skuteczność
Przyjęcie tych pigułek zapobiega niepożądanej ciąży w 75 do 97% (im krótszy czas upłynął od niezabezpieczonego stosunku, tym skuteczniejsza jest metoda)
Źródło: http://www.mediweb.pl/sex/vad02.php
CHEMICZNE SRODKI ANTYKONCEPCYJNE:
(kremy,globulki)
Chemiczne środki antykoncepcyjne stanowią uzupełnienie metod "mechanicznych". Zwykle są stosowane jednocześnie. Ich działanie polega na zbijaniu śluzu szyjkowego w gęstą papkę stanowiącą zaporę dla plemników, a jednocześnie upośledzają ruchomość plemników.
W zależności od formy preparatu ich czas działania jest różnie długi. Globulki (np. "Kolpotex oval" należy zakładać na 10-15 minut przed stosunkiem a ich czas działania wynosi około 1 godziny. Natomiast kremy (np. "Delfen") działają zwykle dłużej (nawet do 6 godzin). Pewną niedogodnością jest konieczność zakładania nowej pigułki lub porcji kremu przed każdym następnym stosunkiem. Środki te są skuteczne tylko w czasie jednego zbliżenia.
Wadą tych preparatów jest powodowanie uczucia pieczenia w pochwie czy też obfite pienienie się (jest ono spowodowane celowym dodawaniem środków powodujących pienienie w celu zwiększenia skuteczności środka). Nie należy ich stosować jeżeli jeden z partnerów jest uczulony na zawarty środek plemnikobójczy.
http://www.zdrowie.med.pl/antykoncepcja ... pcja6.html reszta ciekawych info.
CIĄGŁE NIEPOROZUMIENIA Z WKŁADKĄ WEWNĄTRZMACICZNĄ
W Polsce narosło wiele mitów wokół stosowania wkładek wewnątrzmacicznych. Do tej pory wiele osób uważa je za środek wczesnoporonny. Może spełniać taką rolę tylko w przypadku założenia jej w ciągu pierwszych kilku dni po stosunku w wyniku którego doszło do zapłodnienia (ale w tym czasie się jej nie zakłada). Jest to wkładka wprowadzana do wnętrza macicy. Zawiera ona zwykle jony miedzi lub złota albo srebra. Spotykane są też wkładki uwalniające hormony- gestageny.
Jak działa wkładka?
Działanie wkładki jest zależne od substancji przez nią uwalnianych: jonów metalu z jakiego jest zbudowana (zwykle są to jony miedzi) oraz od zawartego w niej hormonu- gestagenu (tylko w niektórych typach wkładek). Uwalniane jony miedzi hamują ruch plemników oraz mają działanie plemnikobójcze.
Wpływ na macicę jest wielokierunkowy. Wkładka jest ciałem obcym, które powoduje stan zapalny o niewielkim nasileniu. stan ten nie powoduje zwykle dolegliwości, natomiast stale obecne leukocyty niszczą komórkę jajową, a w przypadku jej zapłodnienia nie pozwalają na zagnieżdżenie się jej w endometrium i rozwinięcie się zarodka. Odczyn zapalny i mechaniczne zamknięcie wejść do jajowodów przez końce wkładki uniemożliwiają plemnikom przeniknięcie do bańki jajowodu i zapłodnienie komórki jajowej. Dodatkowo dochodzi do zagęszczenia śluzu szyjki macicy, a w przypadku użycia wkładki w hormonem także do zmian zanikowych w obrębie błony śluzowej jamy macicy.
Czy jest to metoda skuteczna?
Tak. Wskaźnik zawodności jest porównywalny z metodami antykoncepcji hormonalnej i wynosi nie więcej niż 0,2- 1 nieplanowana ciąża na 100 par stosujących tą metodę w ciągu roku.
Kiedy można założyć wkładkę?
Wkładkę zakłada tylko ginekolog po dokładnym zbadaniu i wykluczeniu ewentualnych przeciwwskazań. Wkładkę dobierana jest indywidualnie po dokładnym badaniu ginekologicznym. Prawidłowe dobranie wielkości wkładki jest gwarancją jej prawidłowego działania. Zwykle zabieg ten wykonuje się pod koniec okresu krwawienia miesięcznego lub w połowie cyklu kiedy to dochodzi do owulacji. Jest to spowodowane tym, że wtedy kanał szyjki macicy jest rozszerzony i łatwiej jest wprowadzić wkładkę do jamy macicy. Prawidłowo przeprowadzony zabieg jest bezbolesny.
Jak długo działa wkładka?
Zwykle czas prawidłowego działania antykoncepcyjnego wkładki wewnątrzmacicznej wynosi od 3 do 5 lat. ale są też obecne na rynku wkładki działające nawet 7 lat.
Czy założenie wkładki może spowodować jakieś powikłania?
Niestety jest to wprowadzenie ciała obcego do organizmu i jego obecność może powodować pewne problemy. Dolegliwości są zwykle najsilniej wyrażone tuż po założeniu wkładki. Pierwsze miesiączki są zwykle obfitsze i mogą być bolesne. Zdarzają się plamienia w czasie cyklu miesięcznego, niekiedy dochodzi do stanów zapalnych jamy macicy i przydatków. Innym powikłaniem może być przemieszczenie się wkładki wewnątrz macicy. Jest to w sumie nieco niepokojący "spis możliwych powikłań", jednak te poważniejsze zdarzają się stosunkowo rzadko. Częstsze są tyko obfitsze i bardziej bolesne pierwsze 2-3 miesiączki. Potem wszystko powinno wrócić do stanu prawidłowego.
Innym bardzo poważnym powikłaniem zastosowania wkładki może być ciąża pozamaciczna. Dochodzi do niej wtedy gdy plemnikom uda się dotrzeć do komórki jajowej w jajowodzie i ją zapłodnić. Zapłodniona komórka nie może przejść do jamy macicy i rozwijający się zarodek zagnieżdża się w jajowodzie lub jamie brzusznej. Przy braku krwawienia miesięcznego zawsze koniecznie trzeba skontaktować się z ginekologiem. W tym wypadku leczeniem jest zabieg operacyjny.
Bezwzględnie należy skontaktować się z lekarzem w przypadku gorączki (zwłaszcza z towarzyszącymi dreszczami), przedłużających się krwawień lub plamień w środku cyklu czy też silnych bólów w podbrzuszu i w okolicy krzyżowej. Problemy tego typu zdarzają się stosunkowo rzadko lecz nie wolno ich lekceważyć.
Czy każda kobieta może stosować wkładkę?
Niestety są przeciwwskazania do stosowania wkładki. Muszą być one wykluczone przed decyzją o wykonaniu zabiegu. Koniecznie podczas badania wstępnego należy wykluczyć obecność wad budowa macicy, obecność mięśniaków macicy, guzów przydatków oraz torbieli jajników. Wkładki nie zakłada się także w przypadku obecności przewlekłych stanów zapalnych macicy lub przydatków. Także nadżerka szyjki macicy przed wyleczeniem jest przeciwwskazaniem do założenia wkładki. Nigdy nie zakłada się wkładki jeżeli wystąpiła u kobiety chociaż jedna ciąża pozamaciczna.
Czy po założeniu wkładki konieczne są częstsze wizyty u ginekologa?
Generalnie nie. Konieczna jest tylko kontrolna wizyta w tydzień po zabiegu. Następne wizyty są już zwykłymi badaniami kontrolnymi, które każda kobieta powinna wykonywać 2 razy w roku. O ile nie ma żadnych niepokojących objawów można na tym poprzestać. W sytuacjach opisanych powyżej zawsze trzeba zasięgnąć porady specjalisty.
Kto może odnieść najwięcej korzyści ze stosowania wkładki?
Jest to metoda szczególnie polecana kobietom, które już rodziły i jednocześnie przez najbliższe kilka lat nie planują kolejnej ciąży (wkładkę zakłada się na kilka lat). Jest to też metoda do rozważenia dla pań, które z różnych względów nie mogą stosować antykoncepcji hormonalnej.
W jaki czas po usunięciu wkładki można zajść w ciążę?
Nie powinno się starać zachodzić w ciążę tuż po usunięciu wkładki. Błona śluzowa macicy musi powrócić do stanu prawidłowego, aby być przygotowana na przyjęcie zarodka. zwykle taki okres regeneracji błony śluzowej trwa 2-3 cykle.
Pomimo założonej wkładki zaszłam w ciążę. Co teraz robić? Czy zagraża to dziecku?
Wkładka nie zagraża rozwijającemu się dziecku. Nie stwierdzono częstszego występowania wad u dzieci, których matki miały w czasie ciąży nieusuniętą wkładkę. Jeżeli jednak obawiasz się o zdrowie twojego maleństwa możesz poprosić ginekologa o usunięcie wkładki. Jeżeli nie to wkładka zostanie wydalona w czasie porodu.
Źródło:zdrowie.med.pl/antykoncepcja/antykoncepcja6.html
Zaczynamy!
Antykoncepcja, każdy ją chyba stosuje kiedy nie chce mieć się dziecka, a ma chęc kochać się lub uprawiać sex...
PIGUŁKI ANTYKONCEPCYJNE
Przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych to jedna najskuteczniejszych, odwracalnych metod zapobiegających ciąży. W odróżnieniu od wielu innych metod zapobiegania ciąży, pigułki antykoncepcyjne przyjmuje się doustnie.
Kobiety decydujące się na ten rodzaj antykoncepcji, muszą przyjmować pigułki (preparaty) zawierające związki chemicznie spokrewnione z dwoma głównymi żeńskimi hormonami płciowymi: estrogenami i progesteronem. Przyjmowanie tych pigułek powoduje powstanie stanu niepłodności podobnego, do sytuacji gdy kobieta jest w ciąży lub w początkowym okresie karmienia piersią. Mechanizm działania tabletek hormonalnych polega m.in. na:
działaniu antygonadotropowym na przysadkę mózgową, dzięki temu przysadka nie stymuluje jajnika do wytwarzania komórek jajowych,
hamowanie owulacji (jajeczkowania),
zmiany w składzie czopu śluzowego w szyjce macicy, utrudniające ruch plemników,
hamowaniu procesów wzrostowych w błonie śluzowej macicy,
zmianach fizyko-chemicznych w płynach znajdujących się w jamie macicy i jajowodach,
utrudnianiu poruszania się rzęsek, w które wyposażony jest nabłonek wyścielający ścianki jajowodów.
Pigułki antykoncepcyjne podobnie jak i inne leki, dostępne są wyłącznie na recepty lekarskie. Aby uzyskać receptę, kobieta powinna się zgłosić na badanie ginekologiczne i badanie piersi. W czasie wizyty u ginekologa przeprowadzane jest także badanie cytologiczne szyjki macicy oraz sprawdzane jest ciśnienie tętnicze krwi. Lekarz zwykle kieruje także pacjentki na badania laboratoryjne, pozwalające na ocenę czynności wątroby, układu krzepnięcia, gospodarki lipidowej i węglowodanowej. Gdy nie istnieją przeciwwskazania, lekarz przepisuje pigułki i zaleca systematyczne zgłaszanie się na badania kontrolne. Pierwsza wizyta kontrolna powinna mieć miejsce po dwóch miesiącach stosowania pigułek. Następne badania kontrolne mogą być przeprowadzane nieco rzadziej; co 3-4 miesiące.
Sposób stosowania pigułek antykoncepcyjnych
Spośród pigułek dostępnych na polskim rynku, wszystkie powinny być przyjmowane przez 21 dni, z następową 7-dniową przerwą. Kobiety rozpoczynające stosowanie pigułek, pierwszą pigułkę powinny przyjąć w pierwszym dniu krwawienia miesiączkowego. Aby kobieta mogła rozpocząć stosowanie pigułek, musi mieć pewność że nie jest w ciąży.
W 21-dniowym okresie stosowania, pigułki powinny być przyjmowane codziennie (najlepiej o tej samej porze doby). Nawet gdy kobieta zapomni o przyjęciu pigułek tylko przez 1-2 dni, to metoda może się okazać nieskuteczna.
Rodzaje pigułek antykoncepcyjnych
Przyjmowanie dwuskładnikowych pigułek antykoncepcyjnych należy do najnowszych metod zapobiegania ciąży. Pierwszy raz zaczęto je stosować w końcu lat pięćdziesiątych XX wieku i wtedy zawierały one bardzo duże dawki hormonów. W tych czasach kobiety przyjmujące pigułki bardzo często miały objawy działań ubocznych (nudności, wymioty, bóle głowy, stany zakrzepowe). Najnowsze pigułki w swoim składzie, mają kilkakrotnie mniejsze dawki hormonów. Pigułki te znacznie rzadziej powodują występowanie objawów ubocznych.
W zależności od składu pigułek, dzieli się je na trzy grupy.
Jednofazowe ? wszystkie pigułki znajdujące się w jednym opakowaniu, mają dokładnie taki sam skład chemiczny.
Dwufazowe - w każdym opakowaniu znajdują się dwa rodzaje pigułek, różniących się między sobą dawkami hormonów. W pigułkach przyjmowanych w pierwszym okresie (przeważnie przez 10-11 dni) jest nieco więcej estrogenów, w pozostałych pigułkach jest nieco mniej estrogenów ale za to jest nieco więcej progestagenów.
Trójfazowe- w każdym opakowaniu znajdują się trzy rodzaje pigułek, o różnych dawkach estrogenów i progestagenów. Taka kompozycja każdego zestawu pigułek naśladuje nieco wahania stężenia hormonów we krwi kobiety, w zależności od fazy cyklu miesiączkowego (faza pomiesiączkowa, okołoowulacyjna, lutealna).
Obok pigułek dwuskładnikowych, w antykoncepcji stosuje się także pigułki jednoskładnikowe (mini-pills), zawierające wyłącznie progestageny. Na polskim rynku farmaceutycznym - jak na razie - brak jest zarejestrowanych preparatów przeznaczonych do tego celu. Jedyne dostępne pigułki antykoncepcyjne zawierające same progestageny, to Postinor (przeznaczony do antykoncepcji doraźnej ? po stosunku). Jednakże dawka hormonu znajdującego się w tym preparacie jest za wysoka by mógł on być stosowany w typowej antykoncepcji.
Co zrobić gdy kobieta zapomniała o przyjęciu pigułki
Jeżeli zapomniałaś o przyjęciu pigułki, to policz ile godzin minęło od czasu, w którym przyjęłaś ostatnią pigułkę (pigułki należy przyjmować codziennie, najlepiej zawsze o tej samej porze):
jeżeli minęło mniej niż 36 godzin - połknij natychmiast pominiętą pigułkę, a kolejną pigułkę przyjmij o zwykłej porze.
jeżeli minęło więcej niż 36 godzin - połknij pominiętą pigułkę, a kolejną pigułkę przyjmij o zwykłej porze. Jeżeli po tym okresie miałoby dojść do stosunku, to przez następne siedem kolejnych dni powinnaś stosować dodatkowe metody antykoncepcyjne (Postinor, środki chemiczne lub mechaniczne). Jeżeli w danym opakowania do zastosowania pozostało mniej niż 7 pigułek, to po ich zakończeniu powinnaś natychmiast rozpocząć przyjmowanie pigułek z następnego opakowania (przez całe 21 dni).
jeżeli nie minęło jeszcze trzy godziny od przyjęcia ostatniej pigułki a z jakichś względów doszło u ciebie do wymiotów lub wystąpiła biegunka, to można przypuszczać że lek mógł się nie wchłonąć. W takich sytuacjach, kolejną pigułkę należy zażyć jak tylko ustąpią nudności i wymioty. Jeżeli jednak biegunka i wymioty trwały dłuższy czas, to w celu ustalenia dalszego postępowania warto zwrócić się do lekarza.
Przeciwwskazania do stosowania pigułek
ciąża
choroby układu krążenia; choroba zatorowo-zakrzepowa, nadciśnienie tętnicze, stan po przebytym zawale, choroba niedokrwienna serca, zaburzenia krzepnięcia
przebyty udar mózgowy
choroby układu sercowo- naczyniowego w wywiadzie rodzinnym
choroby wątroby: zapalenie wątroby i nowotwory
nowotwory estrogenozależne np. rak sutka
długotrwałe unieruchomienie
palenie papierosów przez kobiety w wieku powyżej 35 lat
dużego stopnia otyłość
niedokrwistość sierpowata
toczeń rumieniowaty
Działania niepożądane
Działania niepożądane dość często występowały u kobiet, przyjmujących pigułki antykoncepcyjne najstarszej generacji. Obniżenie dawek hormonów i zmiana składu pigułek spowodowały, że objawy niepożądane zdarzają się bardzo rzadko. Do tych objawów należą:
obrzmienie i bolesność piersi (skutek działania estrogenów),
nudności, wymioty, wzdęcia (skutek działania estrogenów),
ostuda (żółtobrunatne plamki) na twarzy,
nadwrażliwość na światło (skutek działania estrogenów),
przyrost masy ciała w wyniku zatrzymania płynów w organizmie (skutek działania estrogenów),
przyrost masy ciała w wyniku nadmiernego apetytu (skutek działania progestagenów),
zmniejszenie libido (skutek działania progestagenów),
suchość pochwy (skutek działania progestagenów),
obniżenie nastroju a nawet depresja (skutek działania progestagenów),
może dochodzić do przetłuszczania się włosów (skutek działania progestagenów),
bóle głowy,
przemijające plamienia z dróg rodnych.
Powikłania
Powikłania polekowe mogą zdarzać się po przyjęciu każdego leku (nawet przyjmowanie witamin nie gwarantuje uniknięcia działań niepożądanych). Dużej części powikłań można uniknąć, jeżeli przed rozpoczęciem przyjmowania pigułek antykoncepcyjnych przeprowadzone będzie dokładne badanie lekarskie. Ale mimo to w literaturze fachowej podaje się, że stosowanie pigułek antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko wystąpienia:
Chorób układu krążenia: choroba zakrzepowa, choroby naczyń wieńcowych (szczególnie przy stosowaniu starszego typu pigułek), nadciśnienie tętnicze i udar mózgu.
Żółtaczki - bardzo rzadko, w ciągu 2-3 tygodni od chwili rozpoczęcia stosowania pigułek antykoncepcyjnych może dojść do wystąpienia żółtaczki. Stan ten ustępuje z chwilą zaprzestania dalszego przyjmowania pigułek. W zależności od opinii lekarza (po okresie około 3 miesięcy), jeżeli wyniki badań czynności wątroby są prawidłowe, to można ponownie rozpocząć przyjmowanie tych leków.
Polekowego zaniku miesiączkowania.
Według niektórych źródeł, przyjmowanie pigułek antykoncepcyjnych nieznacznie zwiększa ryzyko wystąpienia raka piersi. Być może jednak, że obserwowane zwiększone ryzyko wynika głównie z faktu, iż kobiety przyjmujące pigułki znacznie częściej zgłaszają się na badania lekarskie i dzięki temu, w tej grupie kobiet częściej wykrywa się zmiany nowotworowe. Zmiany te wykrywane są zwykle wcześniej, niż u kobiet nie stosujących antykoncepcji hormonalnej. Dzięki temu właśnie wyniki leczenia są lepsze u kobiet, które uprzednio stosowały pigułki antykoncepcyjne.
Wady
Niektóre kobiety, stosujące pigułki tracą ochotę na współżycie seksualne. Najprawdopodobniej jest to spowodowane niewłaściwym doborem preparatu (zbyt wysoka dawka progestagenu lub zbyt niska dawka estrogenu).
Konieczność przyjmowania pigułek o tej samej porze doby, przez kolejnych 21 dni (wiele kobiet ma trudności w przyzwyczajeniu się do tej rutyny a zapomnienie przyjęcia pigułki łączy się z ryzykiem zajścia w niepożądaną ciążę).
Zalety
Bardzo dobry, odwracalny efekt antykoncepcyjny. Po odstawieniu tabletek płodność powraca najczęściej już w następnym cyklu. Uważa się, że po odstawieniu pigułek prawdopodobieństwo zajścia w ciążę jest nawet wyższe niż zwykle.
Zmniejszenie lub niewystępowanie objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego (u kobiet, które przed tym cierpiały na tę dolegliwość).
Zmniejszają dolegliwości związanych z krwawieniami miesiączkowymi oraz ryzyka wystąpienia (u danej kobiety) niedokrwistości. To ostatnie wynika ze zmniejszenie utraty krwi podczas miesiączkowania.
Zmniejszenie częstości występowania zapaleń przydatków i ciąż pozamacicznych.
Łagodzą dolegliwości związane z endometriozą
Zmniejszenie częstości występowania raka trzonu macicy i raka jajnika.
Zmniejszają ryzyko rozwoju mięśniaków macicy.
Zmniejszają ryzyko rozwoju torbieli jajnika.
Zmniejszenie ryzyka powstawania łagodnych zmian w piersiach.
Stosowanie pigułek antykoncepcyjnych ma znaczenie w profilaktyce osteoporozy.
Stosowanie niektórych rodzajów pigułek antykoncepcyjnych bywa skuteczne w terapii przeciwtrądzikowej.
Stosowanie pigułek antykoncepcyjnych nie zakłóca przebiegu zbliżenia seksualnego.
Interakcje
Należy pamiętać, że przyjmowanie niektórych leków: pochodnych kumaryny, antybiotyków (tetracykliny, ampicylina, rifampicyna) zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych.
Skuteczność
Skuteczność tej metody jest bardzo wysoka; wskaźnik Pearla wynosi 0,2- 0,3. Czyli, że na 100 kobiet stosujących tę metodę przez pełnych dziesięć lat, możliwe jest dojście do 2-3 niepożądanych ciąż.
UWAGA !
Jeżeli kobieta przyjmuje pigułki antykoncepcyjne zgodnie z zaleceniami; od pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego (u kobiet stosujących tę metodę po raz pierwszy), to jest ona objęta ochroną antykoncepcyjną od momentu rozpoczęcia przyjmowania pigułek.
W okresie przyjmowania pigułek antykoncepcyjnych (o ile są one przyjmowane zgodnie z zaleceniami) nie ma potrzeby stosowania żadnych innych zabezpieczeń antykoncepcyjnych.
METODA TERMICZNA
Metoda ta polega na unikaniu współżycia w czasie dni uważanych za płodne, które wyznacza się w oparciu o następujące założenia.
W II fazie cyklu miesiączkowego progesteron, wytwarzany przez ciałko żółte działając na ośrodek termoregulacji powoduje wzrost podstawowej temperatury ciała.
Wyższa temperatura ciała o 0,4oC ? 0,8oC w ciągu 3 kolejnych dni, w porównaniu do sześciu dni poprzedzających, świadczy o owulacji.
Okres płodny trwa 9 dni: sześć dni przed podwyższeniem temperatury i trzy dni po jej podwyższeniu.
Wyznaczanie dni płodnych
Należy mierzyć temperaturę ciała codziennie tym samym termometrem, przez pięć minut w jamie ustnej lub przez trzy minuty w pochwie lub odbytnicy (stale w tym samym miejscu), bezpośrednio po obudzeniu się po 6-8 godzinnym spoczynku nocnym. Mierzenie temperatury musi odbywać się codziennie o tej samej porze.
Wyniki pomiarów zaznacza się na wykresie.
Na wykresie, w I fazie cyklu charakteryzującym się niższą temperaturą ciała kreślimy linię pozioma o 0,5° C powyżej najwyższej temperatury tej fazy.
Trzy pierwsze dni, które występują po przejściu wykresu przez linię wykreśloną zgodnie z instrukcją z punktu 3, uznajemy za ostatnie dni płodne cyklu , a wszystkie dni następne aż do pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego uznajemy za okres niepłodności poowulacyjnej.
Aby określić liczbę dni niepłodnych w I fazie cyklu znając długość trwania najkrótszego cyklu i najkrótszej I fazy cyklu czyli fazy niskich temperatur (określanych na podstawie minimum 12 ostatnich cykli) należy od najkrótszego cyklu odjąć 19 dni, a od najkrótszej fazy niskich temperatur 6 dni. Otrzymane liczby stanowią ilość dni niepłodnych poczynając od pierwszego dnia miesiączki. W przypadku, kiedy otrzymane liczby różnią się między sobą, dla większego bezpieczeństwa należy wybrać liczbę mniejszą.
Zalety
Całkowicie obojętna dla zdrowia,
Akceptowana przez wszystkie środowiska,
Nie wymaga żadnych dodatkowych środków ani urządzeń.
Wady
Metoda ta wymaga dużo samodyscypliny, sumienności i dokładności w wykonywaniu pomiarów,
Konieczność zaprzestania współżycia w określone dni cyklu,
Choroby zakaźne i infekcje przebiegające z podwyższeniem temperatury ciała często powodują zafałszowanie wyniku. Podwyższenie temperatury ciała może także wynikać z przyjmowania niektórych leków lub używek.
Możliwość wystąpienia kłopotów z interpretacją wykresu,
W przypadku cykli bezowulacyjnych (10 -20% cykli) nie obserwuje się dwufazowego przebiegu wykresu temperatury, co może być przyczyną błędnej interpretacji.
Skuteczność
Wskaźnik zawodności Pearl'a dla tej metody wynosi 0,3 -17,3 - w zależności od sumienności i dokładności przeprowadzanych pomiarów i ich interpretacji.
KALENDARZYK MAŁŻEŃSKI
Metoda ta często określana jako metoda rytmu lub kalendarzowa. Czasami nazywana jest od nazwisk jej twórców metodą Ogino-Knaussa. Polega ona na współżyciu wyłącznie w okresie tzw. dni niepłodnych i unikaniu współżycia w czasie dni uważanych za płodne. Według tej metody dni płodne wyznacza się zakładając, że komórka jajowa żyje tylko 24 godziny (jest zdolna do zapłodnienia) i jest uwalniana pomiędzy 12 a 16 (najczęściej na 14 dni) dniem przed rozpoczęciem następnej miesiączki oraz, że plemniki są zdolne do zapłodnienia przez okres nie dłuższy niż 3-4 dni od ejakulacji (czyli wydobyciu się nasienia z cewki moczowej mężczyzny w trakcie stosunku seksualnego z kobietą). Według pomysłodawców, metoda ta może być stosowana wyłącznie przez kobiety regularnie miesiączkujące i prowadzące spokojny, uregulowany tryb życia.
Wyznaczanie dni płodnych
Należy obserwować i notować długości około dwunastu lub więcej cykli miesiączkowych.
Spośród obserwowanych cykli należy wybrać dwa; najdłuższy i najkrótszy.
Aby otrzymać pierwszy dzień okresu płodnego cyklu odejmujemy 16 dni od ilości dni najkrótszego cyklu (otrzymany dzień, to przypuszczalny dzień owulacji) a następnie odejmujemy jeszcze 4 dni jako maksymalny czas przeżycia plemników.
Aby otrzymać ostatni dzień okresu płodnego cyklu należy 12 dni odjąć od ilości dni najdłuższego cyklu (otrzymany dzień, to przypuszczalny dzień owulacji) a następnie dodajemy jeden dzień, jako okres zdolności do zapłodnienia komórki jajowej.
Za dni niepłodne uważa się dni cyklu; począwszy od pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego aż do dnia poprzedzające pierwszy dzień płodny oraz dni występujące po ostatnim dniu płodnym aż do wystąpienia następnego krwawienia miesiączkowego.
Zalety
Metoda nie wymagająca stosowania żadnych dodatkowych środków ani urządzeń,
Metoda całkowicie obojętna dla zdrowia i nakładająca na oboje partnerów konieczność wzajemnej troski, zrozumienia i dostosowania się do zjawisk fizjologicznych,
Akceptowana przez wszystkie środowiska.
Wady
Konieczność zaprzestania współżycia w określone dni cyklu (dni płodne),
Narzuca obowiązek systematycznych obserwacji i prowadzenia notatek,
Wykluczona przy nieustabilizowanym trybie życia,
Zawodna gdy kobieta dużo podróżuje, odchudza się, choruje lub jest przemęczona (przeżycie dużego stresu może spowodować nieoczekiwaną zmianę terminu jajeczkowania),
Metoda ta nie powinna być stosowana przez kobiety, u których cykl trwa krócej niż 25 dni lub gdy różnice długości różnych cykli są dłuższe niż 8 dni.
Skuteczność
Wskaźnik zawodności Pearl'a 20 ? 24 (w ostatnim okresie ukazało się szereg prac podważających skuteczność tej metody zapobiegania ciąży).
IMPLANTY PODSKÓRNE
Ta metoda antykoncepcji polega na wszczepienie pod skórę implantów (5-6 pręcików 34x2,4mm), z których uwalnia się hormon (lewonorgestrel) zapobiegający jajeczkowaniu i zagęszczający śluz szyjkowy (szyjki macicy). Zagęszczenie śluzu utrudnia plemnikom przedostawanie się do jamy macicy. Implanty umieszcza się po wykonaniu niewielkiego nacięcia skóry na wewnętrznej stronie ramienia (nieco powyżej stawu łokciowego). Zabieg ten może być wykonywany tylko przez wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia. Implanty należy usunąć po 5 latach od wszczepienia. Na życzenie pacjentki można je także usunąć przed upływem tego terminu.
W celu wydobycia opróżnionych lub pełnych implantów także dokonuje się niewielkiego nacięcia na ramieniu i wydobywa się kapsułki.
Na świecie najpopularniejszym implantem (żaden z implantów nie jest zarejestrowany w Polsce) jest NORPLANT. W krajach zachodnich w ostatniej fazie badań znajdują się nowe, mniejsze implanty, które instaluje się pod skórą tylko na okres 2 lub 3 lat.
Zalety
zapobiega ciąży przez 5 lat bez potrzeby stałego przyjmowania leków
nie zakłóca przebiegu zbliżenia seksualnego
bardzo ograniczona i ilość przeciwwskazań do stosowania
Wady
czasami występują wymioty
plamienia z dróg rodnych,
zamiast miesiączek, dochodzi do nieregularnych krwawień z dróg rodnych
czasami może dojść do zakażenia w miejscu wszczepienia implantu
konieczność chirurgicznego usuwania (lub wymiany) implantów po 5 latach
Skuteczność
Wskaźnik Pearl'a wynosi 0,2 - 1,6 w pierwszym roku po założeniu, w następnych latach = 3.
STERYLIZACJA KOBIET
Na podstawie artykułu 155 § 1.Kodeksu Karnego sterylizacja (czyli trwałe ubezpłodnienie) jest zabroniona w Polsce pod rygorem długotrwałego pozbawienia wolności dla osób wykonujących taki zabieg.
Celem sterylizacji jest uniemożliwienie komórce jajowej spotkania się z plemnikami. Istotą tej metody jest przecięcie i podwiązanie lub wycięcie fragmentów obu jajowodów (przewodów łączących macicę z jamą otrzewnową, do której wydostaje się komórka jajowa po pęknięciu pęcherzyka jajnikowego). Sterylizację u kobiet w zasadzie, wykonuje się w warunkach sali operacyjnej (w znieczuleniu). Zabieg ten można wykonywać metodą klasyczną, otwierając brzuch pacjentki lub metodą laparoskopową. Odmianą sterylizacji jest także operacyjne zakładanie specjalnych zacisków (Klipsy Filshiego) na oba jajowody. Skuteczność metody, w zależności od rodzaju wykonanej operacji wynosi od 0,2- 0,6 (na jeden tysiąc kobiet poddanych takim operacjom).
Część kobiet poddanych sterylizacji, po pewnym czasie zmienia zdanie i zgłasza się do lekarzy celem wykonania operacji odtwarzającej ciągłość jajowodów. Tylko w kilku procentach takich przypadków udaje się przywrócić zdolność do naturalnego zapłodnienia.
Wady
Podstawową wadą tej metody jest jej nieodwracalność, to znaczy że bardzo trudno jest przywrócić szanse na posiadanie potomstwa przez kobietę poddaną takiemu zabiegowi.
Zalety
Gdyby nie fakt, że metoda ta jest w zasadzie nieodwracalna, to można by uznać ją za optymalną metodę (nie wymagającą żadnych leków ani urządzeń i nie upośledzającą przebiegu zbliżenia seksualnego) zapobiegania niepożądanej ciąży.
STERYLIZACJA MĘŻCZYZN
Na podstawie artykułu 155 § 1.Kodeksu Karnego sterylizacja (czyli trwałe ubezpłodnienie) jest zabroniona w Polsce pod rygorem długotrwałego pozbawienia wolności dla osób wykonujących taki zabieg.
Sterylizacja mężczyzn polega na przecięciu nasieniowodów czyli przewodów, przez które wydostają się plemniki. Dzięki temu plemniki nie mogą się przedostać do cewki moczowej a wydzielina wydostająca się z członka w czasie wytrysku, pozbawiona jest plemników. Operację wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, a po zabiegu mężczyzna przez kilka dni nie powinien wykonywać wyczerpujących czynności ani odbywać stosunków. Po kilku dniach od zabiegu mężczyzna poddany sterylizacji, może normalnie współżyć, podobnie jak było to przed zabiegiem. Chociaż wydawałoby się, że partnerka mężczyzny poddanego sterylizacji nie ma żadnych szans na zajście w ciążę, to jednak ciąże zdarzają się (1-2 przypadki na 1000 mężczyzn poddanych sterylizacji). Nieskuteczność tej metody najczęściej wynika z błędów technicznych podczas wykonywania zabiegu lub regeneracji przeciętego nasieniowodu.
Wady
Podstawową wadą tej metody jest jej nieodwracalność, to znaczy że bardzo trudno jest przywrócić szanse na posiadanie potomstwa przez mężczyznę poddanemu takiemu zabiegowi.
Zalety
Gdyby nie fakt, że metoda ta jest nieodwracalna to można byłoby uznać ją za optymalną metodę (nie wymagającą żadnych leków ani urządzeń i nie upośledzającą przebiegu zbliżenia seksualnego) zapobiegania niepożądanej ciąży.
STOSUNEK ZATRZYMANY
Stosunek zatrzymany, to metoda antykoncepcyjna stosowana przez mężczyzn. Partner podczas stosunku dochodząc do momentu wytrysku, zatrzymuje się i nie dopuszcza do niego. Oczywiście nie dochodzi do wytrysku (w pochwie partnerki) a mężczyzna nie osiąga orgazmu.
Wady
dosyć duża zawodność metody wynika z faktu, że minimalne ilości nasienia wydostają się z cewki moczowej mężczyzny zanim jeszcze dojdzie do zatrzymania stosunku (czasami dochodzi jednak do wytrysku, a to znacznie zwiększa możliwość zapłodnienia),
zakłóca naturalny przebieg zbliżenia seksualnego miedzy mężczyzną a kobietą,
u osób stosujących tę metodę przez dłuższy czas możliwe jest wystąpienie nerwicy i innych zaburzeń seksualnych,
młodzi i niedoświadczeni mężczyźni mają trudności w opanowaniu tej metody.
Zalety
metoda powszechnie dostępna i tania,
metoda nie wymaga zastosowania dodatkowych urządzeń ani leków.
Skuteczność
Wskaźnik Pearl?a dla tej metody antykoncepcyjnej waha się od 10 do 40 i zależy od doświadczenia mężczyzny.
STOSUNEK PRZERYWANY
Stosunek przerywany jest prawdopodobnie jednym z najstarszych sposobów antykoncepcji. Metoda ta polega na wycofaniu członka z pochwy zanim dojdzie do wytrysku nasienia. Metoda ta wymaga od mężczyzny ciągłej koncentracji i czujności aby w odpowiedniej chwili przerwać stosunek i usunąć członek z pochwy partnerki.
Wady
Dłuższe stosowanie tej metody może doprowadzić do nerwic i zaburzeń seksualnych u mężczyzny. Mężczyzna staje się bardziej nerwowy, częściej dochodzi do zaburzeń czynnościowych.
Duża zawodność metody wynika z faktu, że minimalne ilości nasienia wydostają się z cewki moczowej mężczyzny zanim jeszcze dojdzie do wytrysku (co zwiększa możliwość zapłodnienia),
Zakłóca naturalny przebieg zbliżenia seksualnego pomiędzy mężczyzną a kobietą,
Młodzi i niedoświadczeni mężczyźni mają trudności w opanowaniu tej metody.
Zalety
powszechna dostępność,
taniość,
akceptowalność metody niemal we wszystkich kulturach na świecie,
metoda nie wymaga zastosowania dodatkowych urządzeń ani leków.
Skuteczność
W zależności od doświadczenia mężczyzny wskaźnik Pearl'a waha się od 10 do 36.
ZASTRZYK ANTYKONCEPCYJNY
Zastrzyki antykoncepcyjne, to jedna z metod podawania hormonów. W Polsce dostępne są zastrzyki o nazwie Depo ? Provera (do nabycia wyłącznie na receptę lekarską). Jeden zastrzyk wystarcza na trzy miesiące (90 dni). Mechanizm działania polega na hamowaniu jajeczkowania oraz (w mniejszym stopniu) na zagęszczaniu śluzu w kanale szyjki macicy. Zagęszczony śluz powoduje, że plemniki nie mogą przedostawać się do jamy macicy. Ta metoda antykoncepcji zalecana jest przede wszystkim dla kobiet w okresie laktacji (karmiących piersią), trwającym ponad trzy miesiące od urodzenia dziecka. Również inne kobiety, pragnące mieć pewną i wygodną antykoncepcję mogą korzystać z tej metody, tym bardziej że do stosowania Depo-Provery jest znacznie mniej przeciwwskazań niż przy pigułkach antykoncepcyjnych. Zastrzyki antykoncepcyjne są dobrym rozwiązaniem dla kobiet palących papierosy (dla których - jak wiadomo - istnieją przeciwwskazania do przyjmowania klasycznych pigułek antykoncepcyjnych).
Pierwszy zastrzyk powinno się podać nie później niż w trzecim dniu krwawienia miesiączkowego a następne (o ile kobieta chce stosować tę metodę przez dłuższy okres) zastrzyki powinno się wykonywać nie rzadziej niż co trzy miesiące (90 dni). U kobiet karmiących piersią, które jeszcze nie miesiączkują, pierwszy zastrzyk powinno się podać po wykluczeniu ciąży przez lekarza.
Wady
nie możność odstawienia z dnia na dzień,
powrót do całkowitej płodności po zaprzestaniu przyjmowania zastrzyków może trwać nawet do jednego ? dwóch lat,
czasami powoduje obniżenie libido,
u niektórych kobiet powoduje nieznaczny przyrost masy ciała,
nie występowanie typowych krwawień miesiączkowych.
Zalety
prawie stuprocentowa skuteczność przez okres trzech miesięcy od przyjęcia ostatniego zastrzyku,
w większości przypadków zastrzyki te mogą być przyjmowane nawet przez kobiety, u których są przeciwwskazania do przyjmowania pigułek dwuskładnikowych,
duża wygoda stosowania (nie trzeba pamiętać o codziennym przyjmowaniu),
nie zakłóca przebiegu zbliżenia seksualnego,
mogą być stosowane przez kobiety karmiące (hormony zawarte w tym zastrzyku nie mają wpływu ani na ilość ani na jakość pokarmu).
Skuteczność
Bardzo wysoka (wskaźnik Pearla wynosi w granicach 0,2-0,5).
GĄBKA DOPOCHWOWA
Gąbka dopochwowa jest wykonana z pianki poliuretanowej, nasączonej preparatem plemnikobójczym - nonoksynol-9 lub benzalkonium; jest okrągłego kształtu i posiada zagłębienie w swojej środkowej części. Ma mały rozmiar, co ułatwia jej stosowanie. Do brzegów gąbki dopochwowej dołączona jest tasiemka, umożliwiająca jej usunięcie.
Gąbka powinna być zakładana głęboko do pochwy, na krótko przed samym stosunkiem (powinna dokładnie pokrywać wejście do kanału szyjki macicy) i należy ją pozostawić na swoim miejscu, przez około 30 godzin. Przez cały ten czas gąbka zapewnia ochronę antykoncepcyjną, niezależnie od liczby odbytych stosunków płciowych. Trzeba jednak pamiętać, że nie można jej usuwać z pochwy przez co najmniej 12-24 godziny od ostatniego wytrysku, jaki miał miejsce w pochwie.
Zalety
metoda jest obojętna hormonalnie;
w pewnym stopniu zmniejsza ryzyko zachorowania na choroby przenoszone drogę płciową;
może być stosowana bez względu na fazę cyklu miesiączkowego;
stosuje się ją tylko wtedy, gdy rzeczywiście ma dojść do stosunku.
Wady
może powodować uczulenia;
jest niedostępna na polskim rynku farmaceutycznym;
ma niską skuteczność antykoncepcyjną.
Skuteczność
wskaźnik Pearla - dla tej metody - wynosi od 9 do 25;
niska skuteczność tej metody powoduje, że stosowanie jej bez dodatkowych środków antykoncepcyjnych nie może być zalecane u kobiet, które wykluczają jakąkolwiek możliwość by mogły i chciały zajść w ciążę.
PREZERWATYWA DLA KOBIET
Jeszcze do niedawna istniała jedynie prezerwatywa dla mężczyzn. Prawdopodobnie w związku z narastaniem liczby zakażeń HIV/AIDS zintensyfikowano prace na prezerwatywą dla kobiet. W większości krajów świata jest ona dostępna już od połowy lat dziewięćdziesiątych. W odróżnieniu od prezerwatywy męskiej jest ona wykonana z folii poliuretanowej. Ma kształt walcowaty z pierścieniami usztywniającymi podstawę górną i dolną. Z jednej strony walec ten jest otwarty (ta część umieszczana jest przy wejściu do pochwy), a z drugiej strony, na pierścieniu usztywniającym napięta jest folia poliuretanowa oddzielająca przestrzeń, którą w czasie stosunku penetruje prącie. W czasie zakładania prezerwatywy damskiej bardzo ważne jest by przylegała ona dobrze do ścian pochwy a pierścień wewnętrzny tworzył rodzaj kołnierza na części pochwowej szyjki macicy. Damskie prezerwatywy są niemal niedostępne w Polsce. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy jest ich cena. Kosztują one w granicach 4-5 dolarów amerykańskich i nie są tak łatwe w użyciu jak prezerwatywy męskie.
Wady
możliwość upośledzania doznań seksualnych partnerów seksualnych;
konieczność kontrolowania prawidłowości położenia prezerwatywy podczas stosunku;
duża łatwość penetracji prącia pomiędzy ścianą pochwy a ścianą samej prezerwatywy, w takiej sytuacji prezerwatywa nie ma już żadnego działania antykoncepcyjnego;
trudności techniczne przy zakładaniu;
dość wysoka cena sprzedaży;
wywoływanie efektów dźwiękowych (szelest), podczas stosunku z użyciem tej prezerwatywy;
brak na rynku w Polsce
Zalety
ze stosowaniem tej prezerwatywy nie związane są żadne działania uboczne ani na organizm kobiety ani na organizm mężczyzny;
w związku z wykorzystania innego surowca do produkcji tych prezerwatyw, możliwość pęknięcia jest 10 razy mniejsza, w porównaniu z prezerwatywami męskimi produkowanymi z lateksu;
w wielu sytuacjach jest to jedyny środek, który może być zastosowany przez kobiety w profilaktyce zakażeń chorobami przenoszonymi drogą seksualną.
Skuteczność
Wskaźnik Pearla dla tych prezerwatyw wynosi 3-8 (czyli, że w niepożądaną ciążę zajdzie od 3 do 8, na 100 kobiet aktywnych seksualnie, stosujących wyłącznie tę metodę zapobiegania ciąży przez cały jeden rok).
PREZERWATYWA DLA MĘŻCZYZN
Jest to chyba jeden z najstarszych, udokumentowanych środków antykoncepcyjnych. Prezerwatywa znana jest od czasów starożytnych, początkowo wykonywano ją z jelit zwierzęcych. Lateks (mleczko kauczukowe) jest obecnie podstawowym surowcem stosowanym w produkcji prezerwatyw. Prezerwatywa stanowi mechaniczną barierę uniemożliwiającą przedostanie się plemników do kanału szyjki macicy. Prezerwatywy, na swoim szczycie posiadają zwykle małą wypustkę (zbiorniczek na spermę, która wydostanie się z cewki moczowej w czasie wytrysku). W celu zwiększenia skuteczności można ją stosować łącznie z którymś z środków plemnikobójczych (np. pianka Delfen). Niektóre prezerwatywy pokryte są substancją poślizgową. Występują w różnych kolorach i zapachach, a nawet w różnych smakach
Prawidłowe użytkowanie
sprawdź datę przydatności do użycia podaną na opakowaniu, warto także sprawdzić czy opakowanie nie jest uszkodzone mechanicznie;
używaj prezerwatyw z certyfikatem jakości wydanym przez Ministerstwo Zdrowia (co powinno być odpowiednio zaznaczone na opakowaniu);
prezerwatywę należy założyć na prącie w czasie wzwodu (jeszcze przed próbą wprowadzenia go do pochwy). Należy pamiętać, że istnieje możliwość wycieku pewnej ilości nasienia jeszcze przed wytryskiem;
rozwijając prezerwatywę, naciągaj ją w całości aż do samej podstawy członka;
jeśli stosujesz prezerwatywę, to nie stosuj żadnych środków poślizgowych produkowanych na tłustej bazie. Takie substancje poślizgowe mogą uszkodzić strukturę lateksu, z którego wykonana jest prezerwatywa. Nie należy stosować wazeliny, oliwki dla dzieci, masła, margaryny, emulsji do ciała i do opalania, tłustych kremów. Jako substancje poślizgowe można natomiast stosować niektóre kremy, żele plemnikobójcze, glicerynę, specjalne żele poślizgowe (np. dostępny w aptekach; KY-Żel);
wycofaj prącie razem z przytrzymywaną prezerwatywa, zanim jeszcze zaniknie wzwód;
jeżeli okazało się, że prezerwatywa była uszkodzona lub ześliznęła się w czasie stosunku, to należy zastosować antykoncepcję doraźną (patrz Antykoncepcja w nagłych przypadkach);
prezerwatywę można używać tylko jeden raz. Przy każdym następnym stosunku, za każdym razem, należy użyć nową prezerwatywę.
Wady
niewielkie zakłócanie przebiegu zbliżenia seksualnego, przez konieczność dokonywania pewnych manipulacji z zakładaniem i zdejmowaniem prezerwatywy w czasie stosunku;
możliwość pęknięcia prezerwatywy związana jest najczęściej z niewłaściwym użyciem, lub przechowywaniem w niewłaściwych warunkach (działanie światła, zbytniej wilgotności i wysokiej temperatury uszkadza lateks, z którego wykonana jest prezerwatywa);
możliwość ześlizgnięcia się prezerwatywy w czasie stosunku (jeżeli w odpowiednim momencie prącie nie zostanie usunięte z pochwy);
możliwość osłabienia odczuwania bodźców czuciowych;
możliwość, że któryś z partnerów seksualnych jest uczulony na lateks (dotyczy około 2-3% osób).
Zalety
łatwość użycia i zakupu (nie wymaga wizyty u lekarza, recepty ani nawet odwiedzenia apteki);
niska cena (prezerwatywy czasami nawet rozdawane są bezpłatnie);
w dużej mierze chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową takimi, jak AIDS, żółtaczka oraz innymi zakażeniami wirusowymi (HPV - wirus brodawczaka ludzkiego), bakteryjnymi (rzeżączka) i pierwotniakowymi (rzęsistek). Niektórzy uważają, że stosowanie prezerwatyw przyczynia się do zmniejszenia ryzyka powstawania raka szyjki u kobiet.
Skuteczność
Prezerwatywy, jeśli są użytkowane zgodnie z omówionymi zasadami, należą do najskuteczniejszych metod zapobiegania niepożądanym ciążom. Wśród partnerów posiadających doświadczenie w stosowaniu prezerwatyw, współczynnik zawodności (Pearl'a) może być bardzo niski i osiągać wartość ?2?. Natomiast u osób niedoświadczonych, które dopiero zapoznają się z tą metodą, współczynnik Pearl'a może dochodzić nawet do ?10? - ?15? (czyli 10-15 ciąż na 100 kobiet, stosujących wyłącznie tę metodę antykoncepcyjną przez 12 miesięcy).
ANTYKONCEPCJA W NAGŁYCH WYPADKACH
Jest to metoda, którą powinno się stosować tylko w sytuacjach wyjątkowych! Może być skuteczna nawet jeśli od odbycia stosunku upłynęło już 72 godzin. Ponieważ dawka hormonów zawartych w pigułce jest bardzo wysoka, to nie należy stosować tej metody zbyt często. Metodę tę rezerwuje się jedynie do sytuacji "awaryjnych". Hormony, które zawarte są w pigułce, w zależności od fazy cyklu albo opóźniają jajeczkowanie, utrudniają ruch plemników i komórki jajowej lub utrudniają zapłodnienie komórki jajowej lub zagnieżdżenie się zapłodnionej komórki jajowej w błonie śluzowej macicy. W Polsce lekiem, który nadaje się do tego najlepiej jest POSTINOR. Na receptę lekarską można go kupić w każdej aptece.
WAŻNE!
Według oficjalnego stwierdzenia Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) antykoncepcja - przy użyciu hormonu jaki znajduje się w składzie POSTINORU - nie ma działania poronnego.
Zastosowanie:
pęknięcie lub ześliźnięcie się prezerwatywy
w przypadku gwałtu
jeśli przez dwa lub więcej dni nie przyjmowałaś zwykle stosowanych pigułek antykoncepcyjnych i współżyłaś bez żadnego zabezpieczenia
doszłaś do wniosku, że partner z którym ostatnio miałaś stosunek (bez zabezpieczenia) nie powinien być ojcem twego dziecka
jeśli doszłaś do wniosku, że stosowana przez ciebie (lub partnera) metoda zapobiegania ciąży nie była dostatecznie pewna
jeśli stosujesz ?kalendarzyk małżeński? i pomyliłaś się w obliczaniu ?dni niepłodnych?
i zawsze wtedy kiedy emocje poniosły cię dalej niż tego chciałaś
Zalety
jedna z dwóch metod, która nadaje się do użytku w zapobieganiu ciąży po odbytym stosunku
Wady
po przyjęciu leków czasami zdarzają się nudności a nawet wymioty
Skuteczność
Przyjęcie tych pigułek zapobiega niepożądanej ciąży w 75 do 97% (im krótszy czas upłynął od niezabezpieczonego stosunku, tym skuteczniejsza jest metoda)
Źródło: http://www.mediweb.pl/sex/vad02.php
CHEMICZNE SRODKI ANTYKONCEPCYJNE:
(kremy,globulki)
Chemiczne środki antykoncepcyjne stanowią uzupełnienie metod "mechanicznych". Zwykle są stosowane jednocześnie. Ich działanie polega na zbijaniu śluzu szyjkowego w gęstą papkę stanowiącą zaporę dla plemników, a jednocześnie upośledzają ruchomość plemników.
W zależności od formy preparatu ich czas działania jest różnie długi. Globulki (np. "Kolpotex oval" należy zakładać na 10-15 minut przed stosunkiem a ich czas działania wynosi około 1 godziny. Natomiast kremy (np. "Delfen") działają zwykle dłużej (nawet do 6 godzin). Pewną niedogodnością jest konieczność zakładania nowej pigułki lub porcji kremu przed każdym następnym stosunkiem. Środki te są skuteczne tylko w czasie jednego zbliżenia.
Wadą tych preparatów jest powodowanie uczucia pieczenia w pochwie czy też obfite pienienie się (jest ono spowodowane celowym dodawaniem środków powodujących pienienie w celu zwiększenia skuteczności środka). Nie należy ich stosować jeżeli jeden z partnerów jest uczulony na zawarty środek plemnikobójczy.
http://www.zdrowie.med.pl/antykoncepcja ... pcja6.html reszta ciekawych info.
CIĄGŁE NIEPOROZUMIENIA Z WKŁADKĄ WEWNĄTRZMACICZNĄ
W Polsce narosło wiele mitów wokół stosowania wkładek wewnątrzmacicznych. Do tej pory wiele osób uważa je za środek wczesnoporonny. Może spełniać taką rolę tylko w przypadku założenia jej w ciągu pierwszych kilku dni po stosunku w wyniku którego doszło do zapłodnienia (ale w tym czasie się jej nie zakłada). Jest to wkładka wprowadzana do wnętrza macicy. Zawiera ona zwykle jony miedzi lub złota albo srebra. Spotykane są też wkładki uwalniające hormony- gestageny.
Jak działa wkładka?
Działanie wkładki jest zależne od substancji przez nią uwalnianych: jonów metalu z jakiego jest zbudowana (zwykle są to jony miedzi) oraz od zawartego w niej hormonu- gestagenu (tylko w niektórych typach wkładek). Uwalniane jony miedzi hamują ruch plemników oraz mają działanie plemnikobójcze.
Wpływ na macicę jest wielokierunkowy. Wkładka jest ciałem obcym, które powoduje stan zapalny o niewielkim nasileniu. stan ten nie powoduje zwykle dolegliwości, natomiast stale obecne leukocyty niszczą komórkę jajową, a w przypadku jej zapłodnienia nie pozwalają na zagnieżdżenie się jej w endometrium i rozwinięcie się zarodka. Odczyn zapalny i mechaniczne zamknięcie wejść do jajowodów przez końce wkładki uniemożliwiają plemnikom przeniknięcie do bańki jajowodu i zapłodnienie komórki jajowej. Dodatkowo dochodzi do zagęszczenia śluzu szyjki macicy, a w przypadku użycia wkładki w hormonem także do zmian zanikowych w obrębie błony śluzowej jamy macicy.
Czy jest to metoda skuteczna?
Tak. Wskaźnik zawodności jest porównywalny z metodami antykoncepcji hormonalnej i wynosi nie więcej niż 0,2- 1 nieplanowana ciąża na 100 par stosujących tą metodę w ciągu roku.
Kiedy można założyć wkładkę?
Wkładkę zakłada tylko ginekolog po dokładnym zbadaniu i wykluczeniu ewentualnych przeciwwskazań. Wkładkę dobierana jest indywidualnie po dokładnym badaniu ginekologicznym. Prawidłowe dobranie wielkości wkładki jest gwarancją jej prawidłowego działania. Zwykle zabieg ten wykonuje się pod koniec okresu krwawienia miesięcznego lub w połowie cyklu kiedy to dochodzi do owulacji. Jest to spowodowane tym, że wtedy kanał szyjki macicy jest rozszerzony i łatwiej jest wprowadzić wkładkę do jamy macicy. Prawidłowo przeprowadzony zabieg jest bezbolesny.
Jak długo działa wkładka?
Zwykle czas prawidłowego działania antykoncepcyjnego wkładki wewnątrzmacicznej wynosi od 3 do 5 lat. ale są też obecne na rynku wkładki działające nawet 7 lat.
Czy założenie wkładki może spowodować jakieś powikłania?
Niestety jest to wprowadzenie ciała obcego do organizmu i jego obecność może powodować pewne problemy. Dolegliwości są zwykle najsilniej wyrażone tuż po założeniu wkładki. Pierwsze miesiączki są zwykle obfitsze i mogą być bolesne. Zdarzają się plamienia w czasie cyklu miesięcznego, niekiedy dochodzi do stanów zapalnych jamy macicy i przydatków. Innym powikłaniem może być przemieszczenie się wkładki wewnątrz macicy. Jest to w sumie nieco niepokojący "spis możliwych powikłań", jednak te poważniejsze zdarzają się stosunkowo rzadko. Częstsze są tyko obfitsze i bardziej bolesne pierwsze 2-3 miesiączki. Potem wszystko powinno wrócić do stanu prawidłowego.
Innym bardzo poważnym powikłaniem zastosowania wkładki może być ciąża pozamaciczna. Dochodzi do niej wtedy gdy plemnikom uda się dotrzeć do komórki jajowej w jajowodzie i ją zapłodnić. Zapłodniona komórka nie może przejść do jamy macicy i rozwijający się zarodek zagnieżdża się w jajowodzie lub jamie brzusznej. Przy braku krwawienia miesięcznego zawsze koniecznie trzeba skontaktować się z ginekologiem. W tym wypadku leczeniem jest zabieg operacyjny.
Bezwzględnie należy skontaktować się z lekarzem w przypadku gorączki (zwłaszcza z towarzyszącymi dreszczami), przedłużających się krwawień lub plamień w środku cyklu czy też silnych bólów w podbrzuszu i w okolicy krzyżowej. Problemy tego typu zdarzają się stosunkowo rzadko lecz nie wolno ich lekceważyć.
Czy każda kobieta może stosować wkładkę?
Niestety są przeciwwskazania do stosowania wkładki. Muszą być one wykluczone przed decyzją o wykonaniu zabiegu. Koniecznie podczas badania wstępnego należy wykluczyć obecność wad budowa macicy, obecność mięśniaków macicy, guzów przydatków oraz torbieli jajników. Wkładki nie zakłada się także w przypadku obecności przewlekłych stanów zapalnych macicy lub przydatków. Także nadżerka szyjki macicy przed wyleczeniem jest przeciwwskazaniem do założenia wkładki. Nigdy nie zakłada się wkładki jeżeli wystąpiła u kobiety chociaż jedna ciąża pozamaciczna.
Czy po założeniu wkładki konieczne są częstsze wizyty u ginekologa?
Generalnie nie. Konieczna jest tylko kontrolna wizyta w tydzień po zabiegu. Następne wizyty są już zwykłymi badaniami kontrolnymi, które każda kobieta powinna wykonywać 2 razy w roku. O ile nie ma żadnych niepokojących objawów można na tym poprzestać. W sytuacjach opisanych powyżej zawsze trzeba zasięgnąć porady specjalisty.
Kto może odnieść najwięcej korzyści ze stosowania wkładki?
Jest to metoda szczególnie polecana kobietom, które już rodziły i jednocześnie przez najbliższe kilka lat nie planują kolejnej ciąży (wkładkę zakłada się na kilka lat). Jest to też metoda do rozważenia dla pań, które z różnych względów nie mogą stosować antykoncepcji hormonalnej.
W jaki czas po usunięciu wkładki można zajść w ciążę?
Nie powinno się starać zachodzić w ciążę tuż po usunięciu wkładki. Błona śluzowa macicy musi powrócić do stanu prawidłowego, aby być przygotowana na przyjęcie zarodka. zwykle taki okres regeneracji błony śluzowej trwa 2-3 cykle.
Pomimo założonej wkładki zaszłam w ciążę. Co teraz robić? Czy zagraża to dziecku?
Wkładka nie zagraża rozwijającemu się dziecku. Nie stwierdzono częstszego występowania wad u dzieci, których matki miały w czasie ciąży nieusuniętą wkładkę. Jeżeli jednak obawiasz się o zdrowie twojego maleństwa możesz poprosić ginekologa o usunięcie wkładki. Jeżeli nie to wkładka zostanie wydalona w czasie porodu.
Źródło:zdrowie.med.pl/antykoncepcja/antykoncepcja6.html
Ostatnio zmieniony 18 sie 2006, 14:02 przez Raskus, łącznie zmieniany 1 raz.
Pozdrawiam Wszystkich Ambitnych.
Co Ci nie zabije czyni Cie mocniejszym.
Krytyka także motywuje.
Przestrzegaj regulaminu tak, aby być wśród nas!
Co Ci nie zabije czyni Cie mocniejszym.
Krytyka także motywuje.
Przestrzegaj regulaminu tak, aby być wśród nas!
żeby metodę termiczną lub kalendarzyk nazywać antykoncepcją to trzeba mieć tupet...
antykoncepcja to wszelkie środki pozwalające odbyć stosunek bez ryzyka zapłodnienia.
Antykoncepcją nie jest powstrzymanie się od stosunku w określone dni
Ale sam poradnik dość wyważony.
antykoncepcja to wszelkie środki pozwalające odbyć stosunek bez ryzyka zapłodnienia.
Antykoncepcją nie jest powstrzymanie się od stosunku w określone dni
Ale sam poradnik dość wyważony.
Wraz z końcem ostrzeżenia, niski poziom moderacji uprawiany przez użytkownika Maverick będzie napiętnowany w delikatniejszej już formie.
oczywiscie , jesli tylko samą metode termiczną wezmiemy pdo uwagę to nie dobrze , ale z obserwacja juz np. sluzu daje 100% efekty
Być może przy uregulowanym cyklu i umiejętności używania...
ale nie pozwala się kochać w pewne dni.
Więc nie jest antykoncepcją (środkiem zapobiegania poczęciu) lecz tylko unikaniem dni płodnych.
Antykoncepcja, to wszystko co pozwala się kochać każdego dnia cyklu, likwidując lub oddalając prawdopodobieństwo poczęcia.
Jak widzę taki zbitek słów "antykoncepcja naturalna" to mam od razu Mavericka przed oczami i jego wizję "homofobii niehomofobicznej".
Naturalna jest możliwość poczęcia. Działania i środki zmierzające do jej powstrzymania i czerpania przyjemności z seksu także w dni płodne to antykoncepcja. Tzw. "antykoncepcja naturalna" to po prostu "nienaturalna abstynencja" a nie metoda czy środek antykoncepcyjny.
Wraz z końcem ostrzeżenia, niski poziom moderacji uprawiany przez użytkownika Maverick będzie napiętnowany w delikatniejszej już formie.
misiek pisze:Dzisiejsze są dardziej cienkie więc nie można mówić o dyskomforcie
O dyskomforcie może nie, ale wielu facetów kręci fakt, że czuja penisem wilgoć kobiety - gumki to uniemozliwiają. Poza tym sam fak, ze zamiast skupic sie na doznaniach, trzeba stale kontrolowac, czy wszystko jest 'na swoim miejsu', jest wielce zniechecajacy
"Żeby mnie osądzić, nie ze mną trzeba żyć, lecz we mnie!"
Stosunek bez gumki i z gumką to nadal stosunek.
Co do odczuwania, to prezerwatywa w moich długich doświadczeniach zdaje się nieznacznie wydłużać stosunek, więc coś tam z wrażeń musi najwyraźniej być mniej.
Ale gumka to nie kalosz, czuć przez nią tak jak trzeba i efektów końcowych też można się doczekać spokojnie
Seks bez gumki jest bardziej kręcący, ze względu na to, że odpadają przerwy na założenie i zdjęcie sprzętu na i z "prezesa". Dochodzi za to konieczność podłożenia ręczniczka/zaprania pościeli no ale i sposobność odbycia wspólnej kąpieli "po".
Co do odczuwania, to prezerwatywa w moich długich doświadczeniach zdaje się nieznacznie wydłużać stosunek, więc coś tam z wrażeń musi najwyraźniej być mniej.
Ale gumka to nie kalosz, czuć przez nią tak jak trzeba i efektów końcowych też można się doczekać spokojnie
Seks bez gumki jest bardziej kręcący, ze względu na to, że odpadają przerwy na założenie i zdjęcie sprzętu na i z "prezesa". Dochodzi za to konieczność podłożenia ręczniczka/zaprania pościeli no ale i sposobność odbycia wspólnej kąpieli "po".
Wraz z końcem ostrzeżenia, niski poziom moderacji uprawiany przez użytkownika Maverick będzie napiętnowany w delikatniejszej już formie.
- kot_schrodingera
- Weteran
- Posty: 2114
- Rejestracja: 21 wrz 2005, 10:18
- Skąd: z nikąd
- Płeć:
nie nie ma w ogole czego takiego jak naturalne metody antykoncepcyjne- są naturalne metody planowania rodziny, różnica subtelna ale jest.Blazej30 pisze:Czy stosunek analny to naturalna metoda antykoncepcyjna
"(...) pomyśl... co za głupiec z niego-
mówi, że umiera z mego powodu....
zupełnie jakbym była chorobą"
mówi, że umiera z mego powodu....
zupełnie jakbym była chorobą"
Wróć do „Antykoncepcja oraz ciąża”
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 120 gości