Buzia

[Haro]

Sluchajcie, zima mam czesto taki problem, ze... no gdzieniegdzie na twarzy yskoczy jeden syfek lub dwa. Zazwyczaj nie sa to takie zolte ropnie, ale malutkie czerwone plamki, ktore mozna niby wycisnac. Ponadto po golenia robia mi sie wagierki (nie wielkie, w ogóle ich nie widac, ale patrzac pod swiatlo mozna zauwazyc akie zgrubienia drobniutkie). Powiedzcie mi: co robic, aby miec zupelnie pozbawiona takich wad twarz? Stosuje kremy, myje twarz kazdego wieczoru, przemywac, jakies cuda na kiju, a mimo to pojawiaja sie takie cholery i szlag mnie trafia normalnie. Kiedy, kiedy na ryju bylo tego wiecej to bylo spoko. teraz, kiedy chwiliwo twarz jest normalna (poza wagierkami po golenia... bo to sa chyba wagierki) i wyskoczy taka jedna gnidfa to... mozna oszalec! <boje_sie> Jakies rady?

[Calvin]

Moim zdaniem powinieneś pójść do dermatologa. Każdy ma inną skórę i żadne rady tu Ci nic nie pomogą. Na jednego zadziała dany środek a na innego tylko sprawę pogorszy. Sam tak miałem i ktoś polecił mi pójście do dermatologa.

hmm albo nawet może mam inny pomysł. Idź do kosmetyczki.

[Haro]

Nie potrzebuje do kosmetyczki. Mnie po prostu te rzeczy wk*rwiaja. Po jakism czasie znikna, normalne jak wycisne. Ale nie chce wyciskac, bo kilka dni chodze z czerwonymi plamkami. I to mnie wkurza...

[Calvin]

Nie jestem pewien czy to prawda, ale gdzieś przeczytałem, że wyciskanie "tych rzeczy" tylko pogarsza sprawę. Ponieważ ślady mogą Ci zostać na baardzo długo.

[Haro]

Ta, tez slyszalem

A co do golenia: czy to normalne> Takie ani nie zaczerwienione ani nijakie zgrubienia po goleniu?

[Calvin]

Czasem mi się robią takie zaczerwienione miejsca, ale dopiero wtedy gdy golę się na szybko. A w momencie gdy robię to dokładnie, bez pośpiechu to nic takiego mi nie wychodzi. Może to jest coś w rodzaju zadrapania skóry? Może jak żyletka sunie po skórze i zaczepi za jakiś włosek to go wyrywa i stąd to zaczerwienione zgrubienie? ... Wiem, wiem snuję teorie, ale nie sądzę by to były jakiegoś rodzaju syfki. A zresztą niech się wypowie ktoś kto się w tym temacie lepiej orientuje.

[Haro]

To zgrubienie nie jest w ogóle czerwone Ot takie malusienkie zgrubienie (bywa ze jest ich calkiem duzo), i niektore mozna wycisnac. Wychodzi taka biala malutka papeczka ;P

[ksiezycowka]

Nie potrzebuje do kosmetyczki.

Ale ona Ci coś konkretnego może poraedzić właśnie

[Haro]

O! :o
Kto by pomyslal Okej, przejde sie jutro i zapytam

[Nikola]

Haro, bardzo mozliwe, ze takie małe syfki robią Ci sie od jedzenia! nie od każdego oczwiście tylko od niektórych składników. Mnie sie takie syfy robią jak zjem za dużo kakao(czekolady tez), orzechów, jakichs owoców cytrusowych albo sera. Spróbuj na jakis czas odstawić którys z tych rzeczy (albo moze cos innego co często jesz) i zaobserwuj czy Ci cos wyskakuje czy moze przestało. Jeśli nie to eksperymentuj dalej

[emmiii]

po pierwsze nic nie wyciskaj:P bo to tylko robi ranki i rozsiewa, a później jest coraz gorzej... ja kiedyś miałam podobny problem... najlepsze są żele punktowe, albo plasterki... szybko możesz się ich pozbyć za pomocą benzacne... chociaż u niektórych osób występuje swędzenie jak i zaczerwienienie skóry... nie wiem... przejdz się do apteki a na pewno coś Ci doradzą...

[kinomaniak]

Trądzik pospolity (łac. acne vulgaris) jest jedną z najczęściej występujących przewlekłych chorób skóry. Choroba dotyczy zwłaszcza ludzi młodych i lokalizuje się w okolicach obfitujących w gruczoły łojowe: na skórze twarzy, pleców i klatki piersiowej.

Ocenia się, że w grupie 13-20-latków od 60 do 100% osób dotkniętych jest trądzikiem o różnym nasileniu.

Na powstanie trądziku wpływ mają rozmaite czynniki. Do najważniejszych należą:

zwiększone wytwarzanie łoju, zmiany w jego składzie, powiększenie gruczołów łojowych, zależne od hormonów androgenowych, a zwłaszcza: siarczanu dehydroepiandrosteronu, dihydrotestosteronu oraz testosteronu
nasilone rogowacenie w obrębie mieszków włosowych, prowadzące do ich czopowania i gromadzenia wydzieliny gruczołów łojowych
zwiększona lokalnie ilość bakterii beztlenowych Propionibacterium acnes, a także odgrywających mniejszą rolę - tlenowych Staphylococcus epidermidis i drożdżaków lipofilnych - Pityrosporum ovale.

Drobnoustroje Propionibacterium acnes powodują hydrolizę łoju do wolnych kwasów tłuszczowych, które uważane są, obok niedoborów kwasu linolowego oraz utleniania skwalenu, za główną przyczynę powstawania stanu zapalnego mieszków włosowych (1).

Za powstanie i przebieg trądziku odpowiedzialne są także czynniki genetyczne, stan psychiczny chorego, leki, kosmetyki oraz czynniki środowiskowe (2).

W zależności od przewagi poszczególnych wykwitów i ich nasilenia, wyróżnia się 3 główne postacie tej choroby:

trądzik zaskórnikowy (łac. acne comedonica), z tzw. otwartymi i zamkniętymi zaskórnikami
trądzik grudkowo-krostkowy (łac. acne papulo-pustulosa), z dominującymi grudkami i krostami
trądzik ropowiczy (łac. acne phlegmonosa), w którym występują głębsze zapalne guzy i cysty, nierzadko ustępujące z pozostawieniem blizn

Ponadto wyróżnia się:

trądzik skupiony (łac. acne conglobata),
trądzik guzkowo-torbielowaty (łac. acne nodulo-cystica)
trądzik stwardniały (łac. acne indurata)
trądzik bliznowcowy (łac. acne keloidea)
tzw. trądzik piorunujący (łac. acne fulminans)

Leczenie trądziku jest przewlekłe, niejednokrotnie więc, zniechęcony pacjent (najczęściej młody człowiek) nie widząc szybkiej poprawy, rezygnuje z leczenia albo odwiedza kolejne gabinety dermatologiczne.

Do obowiązku lekarza należy więc poinformowanie pacjenta, już podczas pierwszej wizyty, o konieczności cierpliwej, wzajemnej współpracy, systematyczności w leczeniu, a także o dużej roli odpowiedniej pielęgnacji skóry.

Czasem niewielką poprawę może przynieść zmiana diety, polegająca na unikaniu ostrych przypraw, kakao i alkoholu.

Lżejsze przypadki trądziku (zaskórnikowy i niezbyt nasilony grudkowo-krostkowy) wymagają na ogół jedynie zewnętrznego leczenia.

Leczenie miejscowe

Leki zewnętrzne dzieli się ze względu na efekty ich działania na:

przeciwłojotokowe (roztwory alkoholowe z dodatkiem mentolu, tymolu lub kwasu salicylowego)
komedolityczne (retinoidy, kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu, alfa-hydroksykwasy, kwas salicylowy)
przeciwbakteryjne (antybiotyki, kwas azelainowy, adapalen, tazaroten) (1,3)

Preparaty o działaniu przeciwłojotokowym spełniają funkcję leków pomocniczych lub uzupełniających. Kwas salicylowy w stężeniu 0,5-3% w roztworze alkoholowym ma działanie komedolityczne, keratolityczne, przeciwzapalne i odkażające. Zwykle jest dobrze tolerowany, choć czasem może powodować podrażnienie skóry (3).

Retinoidy (syntetyczne pochodne kwasu witaminy A):
I generacji - retinoidy niearomatyczne (retinol, tretinoina, izotretinoina)
II generacji - retinoidy monoaromatyczne (etretinat, acitretin)
III generacji -.retinoidy poliaromatyczne (adapalen, tazaroten) (1)

Tretinoina (kwas all-trans witaminy A) i isotretinoina (kwas 13-cis witaminy A) stosowane są w stężeniu 0,025-0,1%, najczęściej w postaci żelów, kremów i roztworów. Mają wpływ na normalizację nieprawidłowego rogowacenia w obrębie mieszków włosowych, działają także pośrednio przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie (4). Z uwagi na prawdopodobieństwo wystąpienia na początku leczenia podrażnienia skóry, wysuszenia i złuszczania powinno zalecać się ostrożne stosowanie tych preparatow: początkowo co drugi dzien wieczorem (możliwe zaostrzenie po ekspozycji na światło słoneczne). Ostatnio doniesiono o tretinoinie w postaci żelu z mikrosferami, w stężeniu 0,1%, który nie ulega degradacji pod wpływem światla słonecznego (5).

Czas trwania miejscowego leczenia retinoidami wynosi od 5 do kilkunastu tygodni. Ich stosowanie jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży.

Adapalen jest retinoidem trzeciej generacji. Działa silniej przeciwzapalnie niż poprzednie, a pośrednio także przeciwbakteryjnie i przeciwłojotokowo. Jest także bezpieczniejszy, gdy stosuje się go latem. Wykazuje większą skuteczność i jest lepiej tolerowany (6-8). Stosowany jest na skórę w monoterapii i w skojarzeniu z innymi lekami zewnętrznymi: nadtlenkiem benzoilu lub antybiotykami, a także, w cięższych postaciach trądziku, z antybiotykami podawanymi ogólnie.

Tazaroten jest jednym z najnowszych retinoidów. Ma postać żelu o stężeniu 0,05 i 0,1%, przy czym w stężeniu wyższym może być stosowany w leczeniu łuszczycy. Może wywoływać lekkie podrażnienie skóry. Jego działanie jest porównywalne z adapalenem (9). Może być stosowany w skojarzeniu z antybiotykami oraz nadtlenkiem benzoilu (10). Donoszono także o skutecznym działaniu tego leku nawet po krótkotrwałym kontakcie ze skórą (11).

Kwas azelainowy ma działanie przeciwbakteryjne, keratolityczne i odbarwiające, jest więc także stosowany w usuwaniu przebarwień pozapalnych. Wpływa ponadto na skład łoju. Jest dobrze tolerowany, stosowany jako lek pojedynczy lub w skojarzeniu, najczęściej z leczeniem ogólnym. Jest dostępny w stężeniu 15-20% (11).

Nadtlenek benzoilu jest często stosowany w leczeniu zewnętrznym, głównie ze względu na działanie keratolityczne i aktywność przeciwbakteryjną, do której dochodzi w trakcie rozkładu leku i następowego uwalniania tlenu. Dostępne są preparaty w stężeniach: 2,5%, 4%, 5% i 10%, w postaci kremów, roztworów, lotionów i żeli. Przy stosowaniu tych preparatów, zwłaszcza na początku kuracji, pacjenci mogą obserwować podrażnienie, wysuszenie i złuszczanie skóry, zaleca się więc ostrożne ich stosowanie: rozpoczynanie leczenia od stężeń niższych i aplikowanie ich co drugi dzień. Lek może powodować niewielkie odbarwienie skóry.

Antybiotyki stosowane miejscowo, używane są chętnie, z uwagi na dobrą tolerancję i rzadkie objawy uboczne. Działają przede wszystkim na Propionibacterium acnes. Najbardziej wskazane są w trądziku grudkowo-krostkowym.

Dostępne są przede wszystkim preparaty:

erytromycyny w stężeniu 2,5%, która produkowana jest także w połączeniu z octanem cynku, mikonazolem, tretinoiną oraz nadtlenkiem benzoilu
klindamycyny w stężeniu 1%, także łączonej z nadtlenkiem benzoilu
tetracykliny w stężeniu 3%

W terapii miejscowej trądziku wskazane jest łączne lub naprzemienne stosowanie kilku preparatów o różnych mechanizmach działania, co wzmacnia efekt terapeutyczny i minimalizuje działania uboczne (11).

Leczenie ogólne trądziku

Leczenie ogólne powinno być stosowane u pacjentów ze średnio nasilonym i ciężkim trądzikiem.

Antybiotyki

Od wielu lat antybiotykami z wyboru są tetracykliny, które zawdzięczają swoją skuteczność działaniu przeciwbakteryjnemu w stosunku do Propionibacterium acnes oraz przeciwzapalnemu, do którego dochodzi poprzez zmniejszenie chemotaksji neutrofilów.

Tetracykliny można podzielić na leki I generacji (chlorowodorek tetracykliny i oksytetracyklina) i II generacji (limecyklina, doksycyklina i minocyklina). Tetracykliny II generacji wyróżniają się lepszymi właściwościami farmakokinetycznymi i dlatego, według autorów ostatnio opublikowanych Europejskich Rekomendacji, powinny być preferowane w stosunku do tetracyklin I generacji (12). Leczenie chlorowodorkiem tetracykliny rozpoczyna się od dawki 1000-1500 mg/24h, stosowanej przez kilka tygodni (4), nawet do 6 miesięcy (6), a następnie zmniejszanej stopniowo do 250 mg/24h. Doksycyklinę i minocyklinę stosuje się w dawkach 100-200 mg/24h, zmniejszanych po kilku tygodniach do 50 mg/24h. Ostatnio ukazało się doniesienie o stosowaniu bardzo niskich dawek doksycykliny (20 mg 2 razy dziennie) przez 6 miesięcy, które przyniosło wyraźną poprawę w trądziku o średnim nasileniu (13). Limecyklina stosowana w dawce dziennej 300-600 mg/24h jest obecnie szczególnie polecana ze względu na rzadkie objawy uboczne i najmniejszy potencjał fototoksyczny (12).

Inne antybiotyki stosowane w leczeniu ogólnym trądziku to erytromycyna (1000-1500 mg/24 h) i klindamycyna (150-450 mg/24h).

Przy stosowaniu powyższego leczenia pacjenci powinni unikać nasłoneczniania oraz fototerapii, z uwagi na możliwość wystąpienia odczynu fototoksycznego.

Średni czas antybiotykoterapii powinien wynosić minimalnie 6-8 tygodni, do maksymalnie 12-18 tygodni.

Działanie przeciwłojotokowe mają przede wszystkim leki hormonalne i retinoidy (3).

Leki hormonalne

Leki hormonalne stosowane są u tych pacjentek, u których nie uzyskuje się poprawy po leczeniu antybiotykami oraz u tych, u których występują objawy hyperandrogenizmu, a zmiany skórne wyraźnie zaostrzają się w trakcie miesiączki. Podstawowym lekiem jest preparat złożony z 2 mg octanu cyproteronu i 35 mcg etynyloestradiolu. Ma on wpływ na syntezę androgenów i zmniejsza produkcję łoju. Podawany jest na ogół u pacjentek młodszych. Powinien być stosowany przez 6-12 miesięcy (14).

Spironolakton podawany jest rzadziej, na ogół u kobiet powyżej 30 roku życia, w dawkach 25-200 mg/24 h. Wywoływać może objawy uboczne w postaci zaburzeń miesiączkowania oraz bolesności gruczołów piersiowych (6,14,15).

Przed rozpoczęciem leczenia hormonalnego wskazane jest oznaczenie poziomów hormonów, a zwłaszcza siarczanu dehydroepiandrosteronu, testosteronu, LH, FSH w celu wykluczenia nadczynności przysadki, po uprzednim odstawieniu środków antykoncepcyjnych. Ważna jest również przy tym leczeniu współpraca z ginekologiem!

Kortykosteroidy hamują wytwarzanie androgenów przez korę nadnerczy. Stosowane mogą być u kobiet z hiperandrogenizmem (prednizon) w połączeniu z estrogenami (1).

U mężczyzn kortykosteroidy podawane są ogólnie jedynie w trądziku o piorunującym przebiegu z objawami ogólnymi w postaci podwyższonej temperatury i zajęcia stawów. Dawka dzienna prednizonu wynosi najczęściej 20-30 mg/24h. Równocześnie podaje się izotretynoinę lub dapson.

W rzadkich przypadkach stosuje się również kortykosteroidy doogniskowo, do leczenia zmian skórnych typu cyst i przerosłych blizn. Wstrzykuje się 1 raz w tygodniu 0,1 ml acetonidu triamcinolonu, w stężeniu 2,5 mg/ml (4). Leczenie powinno być prowadzone bardzo uważnie; liczba wstrzyknięć nie powinna przekroczyć 2-3.

Retinoidy

Spośród pochodnych kwasu witaminy A, izotretynoina dokonała istotnego przełomu w leczeniu następujących postaci trądziku:

trądziku ropowiczego
trądziku opornego na inne leczenie ogólne i miejscowe
trądziku bliznowcowego
trądziku o przebiegu piorunującym (4)

Lek ten zmniejsza gruczoły łojowe i wydzielanie łoju, redukuje liczbę bakterii, działa przeciwzapalnie i przeciwzaskórnikowo, a więc działa na wszystkie mechanizmy biorące udział w powstawaniu trądziku.

Izotretynoinę podaje się w dawce 0,5-1,0 mg/kg m.c./24 h, przeciętnie przez 3-5 miesięcy. Początkową dawkę leczniczą zmniejsza się na ogół po około miesiącu, dostosowując ją do stanu pacjenta. Całkowita dawka w trakcie kuracji nie powinna przekraczać 120 mg/kg m.c. (16). Niestety, lek ten obarczony jest niebezpieczeństwem wystąpienia objawów ubocznych, do których należy, przede wszystkim działanie teratogenne, co powoduje konieczność wykluczenia u pacjentek ciąży przed włączeniem leczenia, a następnie zastosowania skutecznej antykoncepcji, w trakcie kuracji i 2 miesiące po jej zakończeniu.

Ponadto, mogą wystąpić powikłania ze strony błon śluzowych: wysychanie, złuszczanie czerwieni wargowej i zapalenie spojówek.

Pacjenci mogą obserwować także zwiększoną podatność skóry na urazy, bóle głowy, mięśni, dużych stawów kręgosłupa (17). Leczenie izotretynoiną powinno być prowadzone pod kontrolą badań laboratoryjnych, zwłaszcza poziomu transaminaz, bilirubiny i gospodarki tłuszczowej (6).

Sulfony

Niekiedy, zwłaszcza w przypadkach trądziku opornego na antybiotykoterapię, w którym pojawiają się wykwity o charakterze cyst, jeśli leczenie izotretynoiną jest niemożliwe, podaje się dapson w dawce dziennej 100 mg, pod kontrolą stężenia methemoglobiny (4).

Lek ten, podobnie jak inne sulfony, ma działanie bakteriostatyczne i przeciwzapalne.

Inne metody leczenia trądziku

W leczeniu wspomagającym wymienia się witaminy A, B i C, a także cynk.

Do zabiegów kosmetycznych, stosowanych z dobrym skutkiem w trądziku, należy złuszczanie chemiczne z użyciem hydroksykwasów, w stężeniu 20-70%, które działając złuszczająco, przeciwdziałają rogowaceniu ujść mieszków włosowych. Zabiegi takie, powtarzane w odstępach kilkutygodniowych, sprawdzają się, zwłaszcza w przypadkach trądziku zaskórnikowego, a ponadto wskazane są w leczeniu blizn potrądzikowych.

Tzw. szkody potrądzikowe poddawane są także głębszym zabiegom złuszczania, np. kwasem trójchlorooctowym (18).

Fototerapia (naświetlania promieniami o długości fali 315-320 nm), helioterapia, talasoterapia - stosowane są jako zabiegi pomocnicze w leczeniu trądziku. Mają działanie łagodzące i wysuszające. Bardzo istotny jest jednak umiar, ponieważ nadmierna ekspozycja na UV doprowadzić może do pogorszenia stanu.

Krioterapia znajduje zastosowanie w szczególnych przypadkach klinicznych. Leczenie płynnym azotem stosowane jest w przerośniętych zmianach bliznowatych i cystach. Aplikację przeprowadza się stykowo lub natryskowo w czasie kilku sekund. Zabiegi powtarza się w odstępach 7-10-dniowych.

Również laseroterapia stosowana jest głównie w celu usuwania blizn potrądzikowych i wygładzania skóry (19).

Przedstawiony przegląd możliwości nowoczesnego leczenia trądziku pospolitego wskazuje na istnienie wielu rozwiązań terapeutycznych. Stosowane leki powinny być skierowane na zahamowanie wszystkich mechanizmów doprowadzających do rozwoju zmian skórnych. Powinno się unikać monoterapii, a optymalne wyniki uzyskuje się, aplikując jednocześnie preparaty hamujące nadmierną produkcję łoju, wzmożone rogowacenie ujść gruczołów łojowych, namnażanie się bakterii rozkładających łój oraz zmniejszające stan zapalny.


ale czytania masz biedaczku...mi by sie nie chciało!ale moze ci sie co nie co przyda!!!!

[Sir Charles]

Po raz kolejny napisze:

- dużo snu

- malo stresu

- czyste powietrze, ale na miejsce zamieszkanai raczej wplywu nie mamy...

[krzyniu]

łojezu co trochre twoj poprzenik napisal heh no nie chce sie tyle pisac nie piszcie takich dlugich postó bo sie czytac nie chce <browar>

[Koko]

Haro, zgrubienia, o których piszesz to zaskórniki.
Pozostałości z wcześniej wyciśniętych "syfów", które miast wydostać się na zewnątrz wbiły się w skórę.

Raz to, co pisze Charlie, dwa kosmetyczka naprawdę potrafi pomóc, co więcej, wyciśnie i ZAMKNIE pory, wybierze linie kosmetyczną, a chodząc do niej w miarę regularnie prawdobodobnie pozbędziesz się problemu, (bo z tego, co piszesz nie wnioskuję, że to jakiś głębszy problem dermatologiczny).

[kinomaniak]

polepkach poczytac idzie a zatrzymac tam gdzie cie interesuje....niechciałam was meczyc tak długa lektura ale dla samych zainteresowanych moze byc przydatne!! <aniolek2>