Jak radzicie sobie z krytyką?

[Olivia]

nie podlegam krytyce - wiec

Raczej jakąkolwiek krytykę masz gdzieś. Albo tylko tak mówisz.

[Nola]

ja się już wypowiadałam, ale temat mnie męczy od pewnego czasu - jestem tak strasznie rozchwiana, że prawie każda krytyczna uwaga potrafi mnie wyprowadzić z równowagi, no chyba, że pochodzi ona od osób, które mi zwisają. z jednej strony sama jestem strasznie krytyczna w stosunku do siebie i do otoczenia, a z drugiej nie znoszę zjadliwych krytykantów. najgorzej mi idzie przyjmowanie krytyki co do cech charakteru, które sama również uważam za wady - to mnie zawsze boli i nie bardzo sobie z tym radzę.

[Andrew]

nie...ze mam gdzies , ale kto i za co mnie chce skrytykowac ? Dobra - za pisownie? nikt tu nie jest nie omylny, kazdy robi błedy i póki je robi jakiekolwiek - krytykowac innych mu nie przystoi - mniej wiecej na tej zasadzie ....

[Hyhy]

JESLI ta krytyka jest w moim mniemaniu sluszna i sie z nia zgadzam to mowie osobie, ktora mnie krytykuje, ze ma RACJE. Wewnetrznie zazwyczaj czuje sie bardzo troszeczke delikatnie "glupio" ciezko to opisac bo praktycznie to prawie mnie mimo wszystko nic a nic nie rusza

JESLI ta krytyka jest wyssana z du... i ma mnie zmobilizowac to leje na to z gory i tlumacze, ze zmobilizowac mnie mozna w ten i ten sposob (tu glownie mam na mysli jakies sytuacje zawodowe).

Tak poza tym, ogolnie jestem osoba, ktora swoje wie, koms sie nie wpieprza w jego prace, a jesli juz to na zasadzie TLUMACZENIA a nie krytykowania, nawet jesli ktos na to zasluguje. Sam wymagam tego samego, a jesli sie nie da, to mamy spiecie

[pani_minister]

źle się czuję ze słownymi przepychankami i jawną wrogoscią

Ja wrogość ignoruję. Nie przyjmuję jej do siebie, nie zarażam się nią, spływa po mnie (co paradoksalnie strasznie wkurza tegoż wroga zwykle ), ogólnie mam blokadę silną, która w przypadku wrogich jawnie działań podnosi się i po prostu daną osobę i jej zachowania przestaję zauważać. Nie widzę sensu w reakcji zwykle, odwracam się na pięcie.

Jak radzicie sobie z niekonstruktywną , nieprawdziwą krytyką?

Jeśli wypływa z niskich pobudek - jak wyżej.
Jeśli z innych - zastanawiam się nad źródłami i poprzednikami takiego zachowania. Prostuję, jeśli widzę w tym cel. Jeśli sprostować się nie da - znowuż odpuszczam. No szkoda mi czasu i starań po prostu, im starsza jestem, tym bardziej je cenię.

A krytyka jako taka rzadko przebija się przez pancerz mojego samouwielbienia. W końcu wszystko, co robię, dobrym jest

[Andrew]

A krytyka jako taka rzadko przebija się przez pancerz mojego samouwielbienia. W końcu wszystko, co robię, dobrym jest

ooooooooooo szkoda , ze ja tak ładnie pisac nie umiem - jestesmy podobni <browar>

[Joasia]

Ja jestem taką osobą, że staram się zrobić wszystko idealnie. Dlatego krytyki nie puszczam mimo uszu. Zawsze mnie to zaboli i rozpamiętuję później wszystkie uwagi.