Alimenty
Moderatorzy: ksiezycowka, modTeam
Alimenty
Orientuje sie moze ktos z Was czy ewentualne alimenty trzeba placic do ukonczenia 18 roku przez dziecko czy do zakonczenia jego nauki (studia itp.). I co w przypadku gdy ktos jest nieletni alimenty musza placic wtedy jego rodzice?
Nie chodzi o mnie wiec nie pytajcie o szczegoly
Nie chodzi o mnie wiec nie pytajcie o szczegoly
Tak, rodzice płacą alimenty nie tylko do 18 roku życia, a przez czas nauki, ale tylko do konkretnego wieku <nie wiem dokładnie do jakiego>.
Tego pytania nie rozumiem. Możesz jaśniej, bo zdaje mi się, że nie wnosi nic nowego do poprzedniego?
Baobabub pisze:I co w przypadku gdy ktos jest nieletni alimenty musza placic wtedy jego rodzice?
Tego pytania nie rozumiem. Możesz jaśniej, bo zdaje mi się, że nie wnosi nic nowego do poprzedniego?
"Miarkuj złość.
Po gniewu cienkim lodzie nie kręć się
Bo on za chwilę może trzasnąć"
Po gniewu cienkim lodzie nie kręć się
Bo on za chwilę może trzasnąć"
Olivia pisze:Baobabub pisze:I co w przypadku gdy ktos jest nieletni alimenty musza placic wtedy jego rodzice?
Tego pytania nie rozumiem. Możesz jaśniej, bo zdaje mi się, że nie wnosi nic nowego do poprzedniego?
Chodzi o to czy jesli ktos nieletni zostanie ojcem to czy alimenty musza placic jego rodzice?
I jeszcze jedno pytanko zainspirowane pewnym postem tu na forum. Jezeli ktos ma 18 lat lub ponad i sie wyprowadzi od rodzicow to musza oni placic mu alimenty? W jednym z postow przeczytalem jak kogos rodzice straszyli, ze po skonczeniu pelnoletnosci wyrzuca go z domu. W takim przypadku nie musza placic alimentow?
Kazdy syn , czy córka , jak się zwruci do opieki społecznej o pomoc ! o brak srodków do zycia ! to opieka społeczna zweryfikuje sytuację i jeli rodziców bedzi stać , to beda musieli płacić na utrzymanie swoich dzieci mimo iż np > dziecko juz ma 28lat
i odwrotnie ..jezeli wasi rodzice bedą nie w stanie sie utrzymać , Wy (dzieci) bedziecie musieli ich utrzymywać
troche to bardziej skomplikowane , ale to tak w wilekim skrucie <browar>
i odwrotnie ..jezeli wasi rodzice bedą nie w stanie sie utrzymać , Wy (dzieci) bedziecie musieli ich utrzymywać
troche to bardziej skomplikowane , ale to tak w wilekim skrucie <browar>
poszukuje radia CEZAR - QUADRO unitry diora
- Cinnamon_Girl
- Zaglądający
- Posty: 16
- Rejestracja: 25 lip 2005, 21:50
- Skąd: małopolska
- Płeć:
bezwzglednie do 18 roku zycia, a potem dotad, dokad dziecko kontynuuje nauke, ale nie dalej, niz do 25 roku zycia (a nie 26). sama pobieram alimenty, to tyle wiem na 100%. jesli jednoczesnie uczy sie i pracuje, to nie wiem, czy automatycznie ustaje obowiazek placenia, czy moze nalezy wytoczyc znowu sprawe o uchylenie....?
Cinnamon_Girl pisze:ale nie dalej, niz do 25 roku zycia (a nie 26).
a masz jakas podstawe prawna?
Art. 133 Kodeksu rodzinego i opiekunczego mowi tylko o obowiazku alimentacyjnym wobec dziecka, ktore nie jest w stenie jeszcze utrzymac sie samodzielnie albo znajduje się w niedostatku.
Yasmine pisze:Ciezko byloby pracowac jesli studiuje sie dziennie. A tylko wtedy alimenty przysluguja.
pierwsze słyszę
gdzie to jest zapisane ?
- Cinnamon_Girl
- Zaglądający
- Posty: 16
- Rejestracja: 25 lip 2005, 21:50
- Skąd: małopolska
- Płeć:
gracja, ja prawniczka nie jestem, ale z sądownictwem rodzinnym mam doswiadczenia empiryczne, jest raczej tak, jak mowie, obojetnie, gdzie to napisane.
zreszta watpie, zeby istnial obowiazek alimentacyjny wobec np. 35-letniego starego konia, ktory nic nie robi, wiec nie dziwne, ze sie znajduje w niedostatku..
zreszta watpie, zeby istnial obowiazek alimentacyjny wobec np. 35-letniego starego konia, ktory nic nie robi, wiec nie dziwne, ze sie znajduje w niedostatku..
Obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczenia materialnej pomocy osobom, które nie są w stanie zdobyć samodzielnie niezbędnych środków utrzymania.
Funkcja alimentacji wyraża się w zabezpieczeniu egzystencji osób uprawnionych, a jeżeli chodzi o dzieci i młodzież, która nie jest jeszcze w stanie utrzymać się własnymi siłami, w zabezpieczeniu także środków ich wychowania. Instytucja alimentacji stoi na straży zapewnienia rodzinie niezbędnych do jej prawidłowego funkcjonowania środków materialnych. Obciążając obowiązkiem materialnej pomocy osoby związane najbliższą więzią, alimentacja sprzyja kształtowaniu się poczucia odpowiedzialności za losy najbliższych.
Obowiązek alimentacyjny, jak i roszczenie zostały na gruncie K.R.O. (Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy) ściśle związane z osobą uprawnionego i zobowiązanego:
wygasają z ich śmiercią
nie należą do spadku (w rozumieniu art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego)
Roszczenie alimentacyjne w przeciwieństwie do roszczenia o spełnienie poszczególnych świadczeń (rat alimentacyjnych) – nie ulega przedawnieniu.
Słowniczek:
K.R.O - Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy
SN – Sąd Najwyższy
Zstępni - pochodzący od danej osoby krewni tzw. krewni w linii prostej (dzieci, wnuki, prawnuki). Stopnie pokrewieństwa liczy się według ilości urodzeń (dziecko - I stopień, wnuk - II stopień itd.).
Wstępni - przodkowie w linii prostej (ojciec, dziad, pradziad). Stopnie pokrewieństwa liczy się według ilości urodzeń.
Pokrewieństwo - wzajemny stosunek łączący osoby pochodzące od wspólnego przodka. W wypadku pokrewieństwa w linii prostej jedna osoba pochodzi od drugiej. Wstępnymi są: rodzice, dziadkowie, pradziadkowie itd., zstępnymi zaś dzieci, wnuki, prawnuki itd. W przypadku gdy osoby pokrewne nie pochodzą jedna od drugiej (rodzeństwo) mówimy o pokrewieństwie w linii bocznej. Stopień pokrewieństwa oblicza się na podstawie liczby urodzeń dzielących jedną osobę od drugiej (np. dziecko I - stopień, wnuk - II - stopień).
Przysposobiony - osoba, która została przysposobiona (potocznie - adoptowana)
Przysposabiający - osoba, która przysposobiła (potocznie - adoptowała) inną osobę zastępując jej rodziców.
Przysposobiony staje się dzieckiem przysposabiającego i członkiem jego rodziny, a jego więzy z rodziną naturalną ulegają zerwaniu. Przysposobiony nabywa prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa w stosunku do krewnych przysposabiającego jakie ma naturalny syn i córka przysposabiającego
* * *
PODMIOT UPRAWNIONY I ZOBOWIĄZANY
1. Kodeks rodzinny i opiekuńczy określa krąg osób, między którymi istnieje obowiązek alimentacyjny. Należą do nich:
małżonkowie,
krewni w linii prostej oraz rodzeństwo,
osoby związane stosunkiem przysposobienia,
powinowaci (tylko pasierbowie względem ojczyma i macochy i odwrotnie),
ojciec dziecka pozamałżeńskiego względem matki takiego dziecka w związku z jej ciążą i porodem.
* Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.
2) Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem.
3) Jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi
4) Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.
5) Obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych tego małżonka.
6) Obowiązek alimentacyjny względem przysposobionego obciąża przysposabiającego przed wstępnymi i rodzeństwem przysposobionego, a względem wstępnych i rodzeństwa obowiązek alimentacyjny obciąża przysposobionego dopiero w ostatniej kolejności.
7) Jeżeli jeden z małżonków przysposobi dziecko drugiego małżonka, przysposobienie nie ma wpływu na obowiązek alimentacyjny między przysposobionym, a tym drugim małżonkiem i jego krewnymi.
Obowiązek alimentacyjny rodzeństwa występuje dopiero w ostatniej kolejności (po małżonku, zstępnych oraz wstępnych) – dopiero wówczas, gdy żadna osoba spośród wymienionych kręgów nie wchodzi w rachubę powstaje obowiązek alimentowania brata lub siostrę lub odwrotnie.
Brat lub siostra mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych jeżeli są one połączone z nadmiernym uszczerbkiem dla nich lub ich najbliższej rodziny (art. 134 k.r.o)
9) Obowiązek alimentacyjny między powinowatymi na gruncie k.r.o stanowi, iż dziecko (pasierb) może żądać alimentów od męża swojej matki (ojczyma), jeżeli odpowiada to zasadom współżycia społecznego. Takie samo uprawnienie przysługuje dziecku (pasierbowi) w stosunku do nie będącej matką żony ojca (macochy).
Również ojczym (macocha) może żądać od pasierba świadczeń alimentacyjnych, jeżeli przyczyniła się do jego wychowania i utrzymania, a żądanie alimentów odpowiada zasadom współżycia społecznego.
OBOWIĄZEK ALIMENTACYJNY RODZICÓW WZGLĘDEM DZIECKA
1. Rodzice obowiązani są doświadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
- Poza powyższym wypadkiem uprawnionym doświadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
2. Rodzice tylko wówczas nie mają obowiązku alimentowania dziecka jeszcze nie przygotowanego do pracy, gdy dochody z posiadanego przez nie majątku wystarczają na jego utrzymanie i wychowanie.
Również dochody uzyskiwane przez dziecko z innych źródeł (np. stypendium) ograniczają zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców, a w wypadkach sporadycznych mogą nawet ten obowiązek wyłączyć.
3. SN w chwale z dn. 18 maja 1995 r. (OSN 1995, poz. 40) stwierdził, iż otrzymywanie przez dziecko zasiłku dla bezrobotnych może, w zależności od okoliczności sprawy, być podstawą do uznania, że jest ono w stanie utrzymać się samodzielnie w rozumieniu art. 133 § 1 k.r.o. (patrz pkt. 1)
4. Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka powstaje z chwilą jego urodzenia i wygasa wówczas, gdy dziecko zostaje należycie przygotowane do pracy zawodowej odpowiednio do jego uzdolnień i zamiłowań.
Obowiązek ten trwa odpowiednio do okoliczności faktycznych, co najmniej do czasu zadośćuczynienia przez dziecko obowiązkowi szkolnemu.
Dziecko upośledzone lub niedorozwinięte, niezdolne do samodzielnego utrzymania się jest uprawnione do alimentacji przez czas nieograniczony.
5. Uzyskanie przez dziecko pełnoletności samo przez się nie ma wpływu na wygaśnięcie obowiązku alimentowania go przez rodziców.
SN stwierdził, iż obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku “troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej.
6. Jedyną okolicznością, od której zależy trwanie albo ustanie tego obowiązku jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie.
Przyjmuje się, że nie można tego oczekiwać od małoletniego.
7. Obowiązek ten nie jest związany także ze stopniem wykształcenia dziecka – w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez niego stopnia podstawowego, średniego lub pobierania wyższego wykształcenia.
(Orzeczenie SN z dn. 14 grudnia 1977 r., OSPiKA 1977, poz. 196, ust. XII uchw. Pełnego składu Izby Cywilnej SN z dn. 9 czerwca 1976 r., OSN 1976, poz. 184, teza IV wytycznych SN z dn. 16 grudnia 1987 r.)
8. Świadczenie alimentacyjne na rzecz dziecka małoletniego – o ile nie polegają na bezpośrednich staraniach o zaspokojenie bieżących potrzeb ze strony osoby zobowiązanej do zapewnienia dziecku środków utrzymania i wychowania) powinny być spełnione do rąk przedstawiciela ustawowego.
9. Dziecku pełnoletniemu, które ma pełną zdolność do czynności prawnych, należy świadczyć alimenty bezpośrednio.
PRZESŁANIKI I ZAKRES OBOWIĄZKU ALIMENTACYJNEGO
1. Poza objętym treścią art. 133 § 1 k.r.o obowiązkiem alimentacyjnym rodziców względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, uprawnioną do alimentacji jest osoba, która znajduje się w niedostatku.
niedostatek: stan, w którym uprawniony nie ma żadnych lub nie ma dostatecznych własnych środków utrzymania, które mogłyby zaspokoić jego usprawiedliwione potrzeby – przy przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swych sił umysłowych i fizycznych nie potrafi ich uzyskać.
(świadczenie alimentacyjne ma na celu wyeliminowanie niedostatku osób niezdolnych do pracy z powodu choroby lub podeszłego wieku i nie pobierających renty lub otrzymujących ją w wysokości, która nie pozwala na zaspokojenie ich usprawiedliwionych potrzeb)
usprawiedliwione: ocena, jakie potrzeby uznać za usprawiedliwione zależy od wielu okoliczności faktycznych (m.in. od wieku, stanu zdrowia, poziomu wykształcenia, pozycji społecznej oraz innych okoliczności faktycznych dotyczących osoby uprawnionej) – ocena w każdym wypadku sporu należy do sądu.
2. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy także od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.).
Niekiedy pod uwagę bierze się rzeczywiste zarobki i dochody osiągane przez zobowiązanego ponieważ z reguły pozostają one w zgodności z możliwościami zarobkowymi i majątkowymi osoby zobowiązanej do alimentacji.
Częściej jednak pod uwagę bierze się nie wielkość osiąganych dochodów, ale skalę, jaką mógłby zobowiązany osiągnąć przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swych sił i możliwości
3. Podstawę ustalenia zakresu obowiązku alimentacyjnego stanowią możliwości zarobkowe i majątkowe w chwili wydania wyroku zasądzającego alimenty.
Zakres obowiązku alimentacyjnego nie może być ustalony w takim rozmiarze, który by doprowadził zobowiązanego do niedostatku lub jego najbliższych.
Brak możliwości zarobkowych i majątkowych po stronie osoby, która w ramach kolejności przewidzianej w ustawie byłaby zobowiązana do świadczeń alimentacyjnych, sprawia, że obowiązek danej osoby nie powstaje.
4. Osobiste starania o wychowanie dzieci k.r.o. traktuje jako świadczenia alimentacyjne. Art. 135 § 2 k.r.o. stanowi: “Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie“.
Źródło: http://prawo.hoga.pl/poradnik/obow_alim.asp
Funkcja alimentacji wyraża się w zabezpieczeniu egzystencji osób uprawnionych, a jeżeli chodzi o dzieci i młodzież, która nie jest jeszcze w stanie utrzymać się własnymi siłami, w zabezpieczeniu także środków ich wychowania. Instytucja alimentacji stoi na straży zapewnienia rodzinie niezbędnych do jej prawidłowego funkcjonowania środków materialnych. Obciążając obowiązkiem materialnej pomocy osoby związane najbliższą więzią, alimentacja sprzyja kształtowaniu się poczucia odpowiedzialności za losy najbliższych.
Obowiązek alimentacyjny, jak i roszczenie zostały na gruncie K.R.O. (Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy) ściśle związane z osobą uprawnionego i zobowiązanego:
wygasają z ich śmiercią
nie należą do spadku (w rozumieniu art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego)
Roszczenie alimentacyjne w przeciwieństwie do roszczenia o spełnienie poszczególnych świadczeń (rat alimentacyjnych) – nie ulega przedawnieniu.
Słowniczek:
K.R.O - Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy
SN – Sąd Najwyższy
Zstępni - pochodzący od danej osoby krewni tzw. krewni w linii prostej (dzieci, wnuki, prawnuki). Stopnie pokrewieństwa liczy się według ilości urodzeń (dziecko - I stopień, wnuk - II stopień itd.).
Wstępni - przodkowie w linii prostej (ojciec, dziad, pradziad). Stopnie pokrewieństwa liczy się według ilości urodzeń.
Pokrewieństwo - wzajemny stosunek łączący osoby pochodzące od wspólnego przodka. W wypadku pokrewieństwa w linii prostej jedna osoba pochodzi od drugiej. Wstępnymi są: rodzice, dziadkowie, pradziadkowie itd., zstępnymi zaś dzieci, wnuki, prawnuki itd. W przypadku gdy osoby pokrewne nie pochodzą jedna od drugiej (rodzeństwo) mówimy o pokrewieństwie w linii bocznej. Stopień pokrewieństwa oblicza się na podstawie liczby urodzeń dzielących jedną osobę od drugiej (np. dziecko I - stopień, wnuk - II - stopień).
Przysposobiony - osoba, która została przysposobiona (potocznie - adoptowana)
Przysposabiający - osoba, która przysposobiła (potocznie - adoptowała) inną osobę zastępując jej rodziców.
Przysposobiony staje się dzieckiem przysposabiającego i członkiem jego rodziny, a jego więzy z rodziną naturalną ulegają zerwaniu. Przysposobiony nabywa prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa w stosunku do krewnych przysposabiającego jakie ma naturalny syn i córka przysposabiającego
* * *
PODMIOT UPRAWNIONY I ZOBOWIĄZANY
1. Kodeks rodzinny i opiekuńczy określa krąg osób, między którymi istnieje obowiązek alimentacyjny. Należą do nich:
małżonkowie,
krewni w linii prostej oraz rodzeństwo,
osoby związane stosunkiem przysposobienia,
powinowaci (tylko pasierbowie względem ojczyma i macochy i odwrotnie),
ojciec dziecka pozamałżeńskiego względem matki takiego dziecka w związku z jej ciążą i porodem.
* Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.
2) Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem.
3) Jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi
4) Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.
5) Obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych tego małżonka.
6) Obowiązek alimentacyjny względem przysposobionego obciąża przysposabiającego przed wstępnymi i rodzeństwem przysposobionego, a względem wstępnych i rodzeństwa obowiązek alimentacyjny obciąża przysposobionego dopiero w ostatniej kolejności.
7) Jeżeli jeden z małżonków przysposobi dziecko drugiego małżonka, przysposobienie nie ma wpływu na obowiązek alimentacyjny między przysposobionym, a tym drugim małżonkiem i jego krewnymi.
Obowiązek alimentacyjny rodzeństwa występuje dopiero w ostatniej kolejności (po małżonku, zstępnych oraz wstępnych) – dopiero wówczas, gdy żadna osoba spośród wymienionych kręgów nie wchodzi w rachubę powstaje obowiązek alimentowania brata lub siostrę lub odwrotnie.
Brat lub siostra mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych jeżeli są one połączone z nadmiernym uszczerbkiem dla nich lub ich najbliższej rodziny (art. 134 k.r.o)
9) Obowiązek alimentacyjny między powinowatymi na gruncie k.r.o stanowi, iż dziecko (pasierb) może żądać alimentów od męża swojej matki (ojczyma), jeżeli odpowiada to zasadom współżycia społecznego. Takie samo uprawnienie przysługuje dziecku (pasierbowi) w stosunku do nie będącej matką żony ojca (macochy).
Również ojczym (macocha) może żądać od pasierba świadczeń alimentacyjnych, jeżeli przyczyniła się do jego wychowania i utrzymania, a żądanie alimentów odpowiada zasadom współżycia społecznego.
OBOWIĄZEK ALIMENTACYJNY RODZICÓW WZGLĘDEM DZIECKA
1. Rodzice obowiązani są doświadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
- Poza powyższym wypadkiem uprawnionym doświadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
2. Rodzice tylko wówczas nie mają obowiązku alimentowania dziecka jeszcze nie przygotowanego do pracy, gdy dochody z posiadanego przez nie majątku wystarczają na jego utrzymanie i wychowanie.
Również dochody uzyskiwane przez dziecko z innych źródeł (np. stypendium) ograniczają zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców, a w wypadkach sporadycznych mogą nawet ten obowiązek wyłączyć.
3. SN w chwale z dn. 18 maja 1995 r. (OSN 1995, poz. 40) stwierdził, iż otrzymywanie przez dziecko zasiłku dla bezrobotnych może, w zależności od okoliczności sprawy, być podstawą do uznania, że jest ono w stanie utrzymać się samodzielnie w rozumieniu art. 133 § 1 k.r.o. (patrz pkt. 1)
4. Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka powstaje z chwilą jego urodzenia i wygasa wówczas, gdy dziecko zostaje należycie przygotowane do pracy zawodowej odpowiednio do jego uzdolnień i zamiłowań.
Obowiązek ten trwa odpowiednio do okoliczności faktycznych, co najmniej do czasu zadośćuczynienia przez dziecko obowiązkowi szkolnemu.
Dziecko upośledzone lub niedorozwinięte, niezdolne do samodzielnego utrzymania się jest uprawnione do alimentacji przez czas nieograniczony.
5. Uzyskanie przez dziecko pełnoletności samo przez się nie ma wpływu na wygaśnięcie obowiązku alimentowania go przez rodziców.
SN stwierdził, iż obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku “troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej.
6. Jedyną okolicznością, od której zależy trwanie albo ustanie tego obowiązku jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie.
Przyjmuje się, że nie można tego oczekiwać od małoletniego.
7. Obowiązek ten nie jest związany także ze stopniem wykształcenia dziecka – w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez niego stopnia podstawowego, średniego lub pobierania wyższego wykształcenia.
(Orzeczenie SN z dn. 14 grudnia 1977 r., OSPiKA 1977, poz. 196, ust. XII uchw. Pełnego składu Izby Cywilnej SN z dn. 9 czerwca 1976 r., OSN 1976, poz. 184, teza IV wytycznych SN z dn. 16 grudnia 1987 r.)
8. Świadczenie alimentacyjne na rzecz dziecka małoletniego – o ile nie polegają na bezpośrednich staraniach o zaspokojenie bieżących potrzeb ze strony osoby zobowiązanej do zapewnienia dziecku środków utrzymania i wychowania) powinny być spełnione do rąk przedstawiciela ustawowego.
9. Dziecku pełnoletniemu, które ma pełną zdolność do czynności prawnych, należy świadczyć alimenty bezpośrednio.
PRZESŁANIKI I ZAKRES OBOWIĄZKU ALIMENTACYJNEGO
1. Poza objętym treścią art. 133 § 1 k.r.o obowiązkiem alimentacyjnym rodziców względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, uprawnioną do alimentacji jest osoba, która znajduje się w niedostatku.
niedostatek: stan, w którym uprawniony nie ma żadnych lub nie ma dostatecznych własnych środków utrzymania, które mogłyby zaspokoić jego usprawiedliwione potrzeby – przy przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swych sił umysłowych i fizycznych nie potrafi ich uzyskać.
(świadczenie alimentacyjne ma na celu wyeliminowanie niedostatku osób niezdolnych do pracy z powodu choroby lub podeszłego wieku i nie pobierających renty lub otrzymujących ją w wysokości, która nie pozwala na zaspokojenie ich usprawiedliwionych potrzeb)
usprawiedliwione: ocena, jakie potrzeby uznać za usprawiedliwione zależy od wielu okoliczności faktycznych (m.in. od wieku, stanu zdrowia, poziomu wykształcenia, pozycji społecznej oraz innych okoliczności faktycznych dotyczących osoby uprawnionej) – ocena w każdym wypadku sporu należy do sądu.
2. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy także od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.).
Niekiedy pod uwagę bierze się rzeczywiste zarobki i dochody osiągane przez zobowiązanego ponieważ z reguły pozostają one w zgodności z możliwościami zarobkowymi i majątkowymi osoby zobowiązanej do alimentacji.
Częściej jednak pod uwagę bierze się nie wielkość osiąganych dochodów, ale skalę, jaką mógłby zobowiązany osiągnąć przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swych sił i możliwości
3. Podstawę ustalenia zakresu obowiązku alimentacyjnego stanowią możliwości zarobkowe i majątkowe w chwili wydania wyroku zasądzającego alimenty.
Zakres obowiązku alimentacyjnego nie może być ustalony w takim rozmiarze, który by doprowadził zobowiązanego do niedostatku lub jego najbliższych.
Brak możliwości zarobkowych i majątkowych po stronie osoby, która w ramach kolejności przewidzianej w ustawie byłaby zobowiązana do świadczeń alimentacyjnych, sprawia, że obowiązek danej osoby nie powstaje.
4. Osobiste starania o wychowanie dzieci k.r.o. traktuje jako świadczenia alimentacyjne. Art. 135 § 2 k.r.o. stanowi: “Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie“.
Źródło: http://prawo.hoga.pl/poradnik/obow_alim.asp
"Ludzie twierdzą, że Ziemia jest okrągła. Ale jak nie chcesz, ale nie musisz im wierzyć." - Forrest Gump
fish pisze:Również dochody uzyskiwane przez dziecko z innych źródeł (np. stypendium) ograniczają zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców, a w wypadkach sporadycznych mogą nawet ten obowiązek wyłączyć.
To znaczy ze jak uda mi sie wystarac o stypendium na studiach to ojciec moze przestac placic alimenty? kurde paranoja. Nie pozostanie nic innego jak ukrywac fakt otrzymania stupendium.
To nie moja interptretacja a prawnika. Znając polskie prawo utrzymywanie tego w tajemnicy jest jak najbardziej wskazane. Nie jest jednak chyba tak źle, one tylko ograniczają no chyba, że dostaniesz z 1500 stypendium ale to mało realne
"Ludzie twierdzą, że Ziemia jest okrągła. Ale jak nie chcesz, ale nie musisz im wierzyć." - Forrest Gump
Yasmine pisze:Nie wiem gdzie to napisane, ale troche o alimentach wiem. Praktycznie wszyscy w mojej rodzinie sa po rozwodach i placa alimenty. Moja kuzynka jak tylko poszla z dziennych na wieczorowe juz nie otrzymwala pieniedzy.
Cinnamon_Girl pisze:gracja, ja prawniczka nie jestem, ale z sądownictwem rodzinnym mam doswiadczenia empiryczne, jest raczej tak, jak mowie, obojetnie, gdzie to napisane.
zreszta watpie, zeby istnial obowiazek alimentacyjny wobec np. 35-letniego starego konia, ktory nic nie robi, wiec nie dziwne, ze sie znajduje w niedostatku..
Owszem, ale nie jest to nigdzie ograniczone wiekowo. O tym decyduje Sąd na wniosek zobowiazanego do alimentacji. I to Sad ustala stan faktyczny - czy dziecko potrzebuje kasy czy nie.
Yasmine pisze:Jak jak nie lubie prawa
a ja musze lubic :\
- Cinnamon_Girl
- Zaglądający
- Posty: 16
- Rejestracja: 25 lip 2005, 21:50
- Skąd: małopolska
- Płeć:
a ja juz w poscie fisha widze niescislosc (jedna, ale calosci nie przeczytalam, przyznaje... brak cierpliwosci do takich tekstow)
no wiadomo, ze jak ktos umrze, to ciezko byloby mu placic dalej... ale wtedy dziecku nalezy sie renta, czyli obowiazek alimentacyjny nie wygasa, ale przejmuje go panstwo. ale moze ja sie nie znam na tym prawniczym belko.. zargonie
fish pisze:Obowiązek alimentacyjny, jak i roszczenie zostały na gruncie K.R.O. (Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy) ściśle związane z osobą uprawnionego i zobowiązanego:
wygasają z ich śmiercią
no wiadomo, ze jak ktos umrze, to ciezko byloby mu placic dalej... ale wtedy dziecku nalezy sie renta, czyli obowiazek alimentacyjny nie wygasa, ale przejmuje go panstwo. ale moze ja sie nie znam na tym prawniczym belko.. zargonie
Cinnamon_Girl pisze:no wiadomo, ze jak ktos umrze, to ciezko byloby mu placic dalej... ale wtedy dziecku nalezy sie renta, czyli obowiazek alimentacyjny nie wygasa, ale przejmuje go panstwo
Mozna i tak powiedzieć , ale to już regulują odrębne przepisy, nie KRiO, a ustawa z dn. 17 grudnia 1998 r. "o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych" w tym rencie rodzinnej, przysługującej po zmarłym ubezpieczonym.
- Cinnamon_Girl
- Zaglądający
- Posty: 16
- Rejestracja: 25 lip 2005, 21:50
- Skąd: małopolska
- Płeć:
Maverick pisze:Z tym ze alimenty moze dostac rowniez osoba pelnoletnia - np kobieta ktorej w wyniku rozwodu pogorszyla sie stopa zycia
ale podejrzewam, ze to juz sedzia decyduje. w sumie jak rozwod jest z winy meza, to dlaczego nie? bo jak z winy tej zony to raczej marne szanse.. a jak bez orzekania o winie? w sumie procesowac sie zawsze mozna
Wróć do „Wszystkie inne tematy”
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 142 gości