agnieszka.com.pl

Jakie jest dla was najtrudniejsze, najgorsze, najbardziej miażdżace uczucie?

Moim takim z którym sobie nie radzę jest bezsilność.
Nienawidze tego. Czuje się jakbym waliła głowa po ciemku w ściany. Nigdzie światełka, nic nie można zrobić. Coś się dzieje, a ja nic nie mogę zrobić, mogę tylko patrzeć, współodczuwać.

Zgadzam się : bezsilność ...

o tak bezsilność jest najgorsza... zwłaszcza jak panienka mówi, że nie wie na którym z chłopaków jej bardziej zalezy... po prostu się zajeb**

Tak bezsilnośc. To jest najgorsze i najbardziej niechciane uczucie...
Co byś nie robił to i tak bedzie co ma być
A drugie to złość jakas taka niepokorność wobec świata. Wrodzony talent do psucia wszystkiego pod wpływem olewatorskich emocji
Trzecie to bedzie zmęczenie psychiczne

co wy gadacie najgorszy to jest ostry kac <belt1>

A ja nie nawidze miec glupich mysli ze zdradza mnie osoba ktora kocham i nie nawidze bardzo bleee jak czuje ze ktos "gra" ze robi mi cos na zlosc bo dobrze wie ze mnie to trafi , to mnie censored i jestem gotowy pobic pudziana

Hyhy pisze:A ja nie nawidze miec glupich mysli ze zdradza mnie osoba ktora kocham

racja, przekiszkane uczucie ale trzeba z tym walczyć bo to kwestia zaufania ale wiem że łatwo się mówi a gorzej zrobić, ale na pocieszenie pwiem Ci, że jestem identyczny jak Ty

Hyhy pisze:jestem gotowy pobic pudziana

to niezły kozak z Ciebie jak do Pudziana startujesz ja bym się jednak nie odważył życie mi jeszcze jest miłe

P.S.
tym Pudzianem żeś mi humor poprawił <browar>

Mnie dobijają szczególnie trzy rzeczy:
1) kiedy dowiaduję się, że osoba, której ufałam, mnie oszukała
2) zazdrośc o ukochaną osobę (a zazdrośnica ze mnie strrrrraszna )
3) uczucie pustki i samotności po rozstaniu

Bezsilnosc hmm? zalezy w jakim kontekscie ?.Ale mi to się wydaje (choć dla kazdego zapewne bedzie to coś innego ) iż brak poczucia ze ktos nas kocha jest nie do wytrzymania !

- beznadzieja,
- przekonanie, że wszystko, co najpiękniejsze już się zdarzyło, już nas potkało
- żal, złość, wyrzuty wobec samego siebie
- STRACH
... troszkę by tego jeszcze było, ale styknie..., bo wszystko jest sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem, instynktem samozachowawczym itd. - perpetum mobile do obumarcia prowadzące...
więc a kysz z takimi topikami!
<protest>

W moim przypadku okropna jest zazdrość, złość i żal! Te uczucia mnie wyniszczają od środka, czuję się okropnie i zupełnie nie wiem co mam ze sobą zrobić. Momentami to wygląda jak obsesja.
Nienawidzę również stresu. Potrafię z byle powodu wpaść w okropną panikę - wtedy nic mi już dobrze nie wychodzi.
Nie znoszę także odczucia, że ktoś mi nie wierzy lub nie ufa. To przykre, zwłaszcza gdy jest to ktoś bliski... a przynajmiej tak się nam wydaje.
Co jeszcze? Głupie odczucie, że się coś straciło, zniszczyło. Także odczucie, że jakoś nikt specjalnie mnie nie potrzebuje. Nie lubię się czuć niepotrzebną, bezużyteczną.

O bezsilności już nie wspominam ...

no tak bezsilność potrafi wykończyć człowieka....
nie znoszę uczucia, że gdzieś dzieje się coś ważnego, a ja nie mam na to wpływu :565:

zgadzam sie z wiekszosc: bezsilnosc!
ale dla mnie uczuciem ktorego bardzo nie lubie jest tez zazdrosc!

Zgadzam sie z tym o czym piszecie, chyba najgorsze to dowiedziec sie, ze osoba, ktorej ufacie i jest wam bliska oszukuje was i jesli nawet nie sa to wielkie klamstwa, a ta druga osoba tlumaczy, ze robi to zeby was chronic, to i tak boli to strasznie. Mooze to glupie podejscie, ale ja zawsze poczatkowo staram sie ufac ludziom, poniewaz mysle, ze jesli ja jestem szczera to dlaczego niby inni nie mieliby tacy byc, rzeczywistosc jednak bywa okrutna, wiele razy mowilam o czyms otwarcie, a potem obracalo sie to przciwko mnie, no coz uczymy sie na bledach.
Co do zazdrosci o ukochana osobe to nie jest chyba taka zla, o ile nie popadamy w skrajnosci, o wiele gorsza jest zaborczosc.
Ktos wspomnial takze o uczuciu pustki po rozstaniu i samotnosci, ja wlasnie jestem w takiej sytuacji. Nie zaluje mojej decyzji o rostaniu i chociaz nie moge o tym jeszcze pisac bez emocji, poniewaz na kazde wspomnienie moje serduszko wciaz bije troche szybciej, to niestety odczuwam wielka pustke, z ktora nie mam pojecia ci zrobic.

W moim przypadku poczucie pustki łączy się z bezsilnością. Ale nie pustki po jakimś rozstaniu. Tylko takiej zwykłej, która jest we mnie. A ja nie mogę nic zrobic żeby się jej pozbyć.

Mi sie najbardziej nie podoba jak czuje brak wiary w siebie , pesymistyczne mysli, brak akceptacji swojej osoby czasmi mam takie stany, takei uczucie jest chyba najgorsze od tego sie wszystko zaczyna podstawa uczucia, miłosci kochac siebie jak najbardziej jesli chcemy kochac kogos innego.

z bezsilnoscią tez sie zgodze , uczucie braku akceptacji siebie strasznie dobija człowieka depresje i dołki

<pijemy> <rofl2>

Zał do samej siebie.
Wyrzuty sumienia.
Bezsilność.

Dziwne są uczucia ludzkie, raz z górki raz pod górkę.

a ja nienawidze jak calay czas chodze po granicy nor,alnego humoru i doliny , gdy caly czas nic nie wychdzoi , gdy wszystkie niepowodzenia spadaja na czlowieka razem. po jakims czasie zawsze juz nie wytrrzymuje i po prostu pekam , a jak to sie objawia? roznie..
wstydu jak i bezsilnosci rowniez nie umiem zniesc

Strach przed całkowitym upadkiem moralnym młodzieży polskiej.

ZTF pisze:Strach przed całkowitym upadkiem moralnym młodzieży polskiej.

Weź przestań już p****lić o tym upadku moralnym, bo to już się nudne robi...

orginalny nie będę ale BEZSILNOŚĆ!! najgorsza jest wtedy gdy słyszymy jedno cholerne zdanie "...zostańmy PRZYJACIÓŁMI..." (każdy wie o co chodzi) <belt1><pijak><pijak><pijak>

Bezsilność, bezradność, niemoc - znacznie tych trzech słów odczułem najbardziej 3 razy w życiu.
Jak zmarł mój Ojciec gdy miałem 15 lat. Jak moja Mama próbowała popełnić samobójstwo (wzięła 40 tabletek). Jak skopało mnie trzech koksików na fecie, na glebie, a wszyscy kumple się zmyli

Samotność - przed tym też nie potrafie się obronić.

I jeszcze dodam : strach przed ludźmi, którzy prawią moralizatorskie dyrdymały, a sami nie dają żadnego przykładu samym sobą.

Zrozumiano?

bezsilnosc, niemoznosc wplyniecia na sypiaca sie w oczach sytuacje.

ZTF pisze:Strach przed całkowitym upadkiem moralnym młodzieży polskiej.

Mam nadzieje, ze "calkowity" upadek wystraszy Cie na amen

Nie lubię jak ktoś wymusza na mnie poczucie winy, czuję się wtedy okropnie. Nie znoszę też czegoś nie wiedzieć i gdy ktoś próbuje mi pokazać, że znaczę mniej od niego czy też niewiele. Nie jest za fajnie... A bezsilność... Czasami potrzebna, żeby głupot nie robić w życiu.

Wysoką pozycję zajmują u mnie też wyrzuty sumienia, do których mam skołonności

Kiedyś była to samotność jednak czułem to kilka ładnych wiosenek i człowiek uczy sie z tym żyć. Mało tego ja teraz doceniam samotność jak mało kto. Częste rozmyślania w "moim miejscu", naprawde potrafią cieszyć<aniolek2>
Teraz najgorszym dla mnie uczuciem są wyrzuty sumienia, po wieczorach kiedy jestem zalany i robie coś głupiego (niekontrolowanego).

bezsilnośc,wyrzuty sumienia,ponizanie,samotnośc,nie odwzajemnione uczucie itd

Irracjonalny strach! <boje_sie> On to ma dopiero niszczycielską siłę...