Miłość na odległość

[Ania82]

Ja z moim Narzeczonym też zanim się poznaliśmy osobiście, pisaliśmy ze sobą, dzwoniliśmy do siebie przez ok. 4 miesiące, przez ponad 2 lata byliśmy na odległość - dzieliło nas prawie 500 km. Spotykaliśmy się raz w miesiącu, czasem rzadziej, ale w końcu ja pojechałam do Niego, bo robiłam studium, a teraz On mieszka u mnie. I pomimo wszystkich przeciwności jakoś daliśmy radę. Ale dziś powiem, że warto było.

[Snowblind]

Ja mam do mojego Kochania 250 kilometrów..jest z Lublina. Udaje nam się, od 3 miesiecy, Kocham ją nad życie i chcemy już do końca być razem Miłość zwycięza wszystko !! Dzięki miłości jestem zupełnie inym człowiekiem. przed wami całkiem inny PIERNIK :):)

Zmieniaj sie dla siebie, nie dla kogos to ...bezpieczniejsza motywacja.

[Mysiorek]

Dzięki miłości jestem zupełnie inym człowiekiem.

Dobre Tylko, że miłość to nie wszystko do wspólnego życia. Powiedziałbym... początek.
A co, jeśli odległość spadnie do 0 (słownie: zera) - dacie radę?

[Koko]

A co, jeśli odległość spadnie do 0 (słownie: zera) - dacie radę?

Większość nie da

Do bycia z kimś na odległość wymagane są solidne fundamenty i pewność siebie. Jeśli ktoś nie miał okazji tych fundamentów zbudować, bo był daleko od samego początku, z pewnością prędzej zakwestionuje samego siebie, niż by to zrobił ktoś, kto wspomniany komfort posiada. Wówczas przyjazdy, spotkania odciągają tylko pewne rzeczy w czasie, wspomniana miłość zaś okazuje się tylko (nie)odpowiedzialną grą uczuć. No bo skąd mieli wiedzieć? Naprawdę chcieli, żeby im wyszło. I jak każda próba uszlachetnia
Tak jest najczęściej.
Scenariusz drugi zakłada, iż mamy to i owo za sobą, posiadamy kręgosłup, a powiewy wiatru UTWIERDZAJĄ nas tylko w przekonaniu o słuszności podjętych decyzji. I tak dzień za dniem, gdzie nie idealizuje się już partnera, bo jest daleko, nie marzy się jak by to było gdyby był blisko, nie snuje się planów ani nie działa na wariata, tylko po to by odległość zniwelować..., bo pewne rzeczy SIĘ JUŻ WIE I jest fajnie. Tylko takich przypadków będzie 2 na 10. Może nawet mniej

[Stormy]

Scenariusz drugi zakłada, iż mamy to i owo za sobą, posiadamy kręgosłup, a powiewy wiatru UTWIERDZAJĄ nas tylko w przekonaniu o słuszności podjętych decyzji. I tak dzień za dniem, gdzie nie idealizuje się już partnera, bo jest daleko, nie marzy się jak by to było gdyby był blisko, nie snuje się planów ani nie działa na wariata, tylko po to by odległość zniwelować..., bo pewne rzeczy SIĘ JUŻ WIE I jest fajnie. Tylko takich przypadków będzie 2 na 10. Może nawet mniej

1. a dlaczego nie marzyc o tym ze osboa ktorej nam brakuje jest blisko? co zlego w zwyklej tęsknocie
2. jak nie snuje sie planow? skoro sie nie planuje wspolnej przyszlosci znaczy to ze zwiazek sie konczy, o ile sie zaczal
3. nie dziala na wariata? wykluczyc cala spontanicznosc? niespodziewany przyjazd, wariackie spotkanie w polowie odleglosci? to tez dzialanie na wariata, ale niekoniecznie szczeniackie i niekoniecznie swiadczy o tym ze sobie z odlegloscia i zwiazkiem na odleglosc nie radzimy...
4. dlaczego nie probowac zmniejszyc odleglosci? jak sie kogos kocha to sie dazy do bycia razem, a nie wygodnego zycia osobno
5. i jaka jest ta wielka madrosc o KTOREJ SIE WIE??
z druga czescia postu sie zgodzic nie moge. dla mnie wionie zwizkiem tylko na papierze, bez uczuc, przyszlosci, co najwyzej z przeszloscia. takie pogodzenie sie z faktem ze jestesmy daleko i tak juz bedzie i tak nam z tym niby dobrze. to nie dla mnie

[Koko]

5. i jaka jest ta wielka madrosc o KTOREJ SIE WIE??

Taka, że nie będzie już żadnych z wymienionych przez Ciebie punktów (choć punkt 3 nie jest zły ). Odpowiedzi już są, pozytywne, i z uśmiechem patrzy się w przyszłość. Bo My już życie "mamy razem", pal fuch odległość.

[Stormy]

, że nie będzie już żadnych z wymienionych przez Ciebie punktów (choć punkt 3 nie jest zły ). Odpowiedzi już są, pozytywne, i z uśmiechem patrzy się w przyszłość. Bo My już życie "mamy razem", pal fuch odległość.

tak, ale plany sie zmieniaja, trzeba je dostosowywac do sytuacji. a tesknoty z siebie wyrwac sie tak latwo nie da, szczgolnie jak rano sie budzisz a tej drugiej osoby nie ma fizycznie obok. jak dla mnie ta WIEDZA tego nie wyklucza

[Koko]

tak, ale plany sie zmieniaja, trzeba je dostosowywac do sytuacji.

Jak to Mamy inne plany kiedy jesteśmy blisko, a inne kiedy daleko? Jaki jest punkt odniesienia? Co kiedy, jak pytał Mysiorek, odległość spada do zera?
Pomyśl, co chcę Ci przekazać

[Stormy]

[quote="Koko"]Jak to Mamy inne plany kiedy jesteśmy blisko, a inne kiedy daleko? Jaki jest punkt odniesienia? Co kiedy, jak pytał Mysiorek, odległość spada do zera?
Pomyśl, co chcę Ci przekazać quote]
no wlasnie mysle ale jednoczesnie wkuwam historie języka niemieckiego i zasady drugiej przesuwki
tak, plany zmieniaja sie w odroznieniu od tego czy jestesmy razem obok czy nie. no ale oczywiscie jest ten jeden plan glowny, reszta to dodatek.
a kiedy odleglosc spada do zera? no coz roznie bywa.
ja za rok o tej porze bede siedziec na wymianie w niemczech, moj chlopak w szczecinie a jak do polski jechac bede to w glebokie poludnie do domu. dobrze ze to tylko pol roku... i ze do niego bede miec blizej - nie umiem nie tesknic na sama mysl o tym... to takie moje... ech

[Marissa]

ale jednoczesnie wkuwam historie języka niemieckiego i zasady drugiej przesuwki

Jaki ma to związek z tematem
Nie odpowiadaj, retorycznie pytam

tak, plany zmieniaja sie w odroznieniu od tego czy jestesmy razem obok czy nie

Niektóre tak, niektóre nie. Najważniejszy się nie zmienia, jedynie dodatki się zmieniają, jak na mój gust.
I jeśli obu osobom bardzo zależy, mają takie same priorytety, to "łatwo" im będzie wytrzymać w związku na odległość.

[jamaicanflower]

Niektóre tak, niektóre nie. Najważniejszy się nie zmienia, jedynie dodatki się zmieniają, jak na mój gust.
I jeśli obu osobom bardzo zależy, mają takie same priorytety, to "łatwo" im będzie wytrzymać w związku na odległość.

Najważniejsze to jak najszybciej być razem. Wiele spraw w życiu jest ustalanych wspólnie po to, by móc w przyszłości zrealizować to marzenie. A jaka radość, gdy krok po kroku zbliżamy się do tego wyśnionego życia razem dzień po dniu. Wszystkim osobom pozostającym w związkach na odległość życzę, by poprawiły złowróżbne statystyki Koko.

[Koko]

Wszystkim osobom pozostającym w związkach na odległość życzę, by poprawiły złowróżbne statystyki Koko.

Ale jakie złowróżbne, realne
Poza tym to nie w statystykach sens, nie w odległości, nie sytuacji, nie otoczeniu ale... w NAS SAMYCH.

[Marissa]

Poza tym to nie w statystykach sens, nie w odległości, nie sytuacji, nie otoczeniu ale... w NAS SAMYCH.

No właśnie i pary która jest skazana na siebie, nic nie będzie obchodziło że 1000 związków na odległość się sypie.

[ Dodano: 2007-05-22, 08:10 ]
Skazani tnz przeznaczeni sobie.

[jamaicanflower]

NAS SAMYCH.

W związku z tym ta odległość nie powinna grać żadnej roli, co prawdą nie jest. Odległość potrafi być naprawdę uciążliwa i myślę, że tylko określony typ ludzi wytrwa w związku na odległość.

Ale jakie złowróżbne, realne

Moje realia wyglądają dość dobrze. Nie wiem, jak wyliczyłaś te 2 udane przypadki na 10, ale życzę ludziom, by zdołali chociaż wyrównać te proporcje.

pary która jest skazana na siebie, nic nie będzie obchodziło że 1000 związków na odległość się sypie.

Amen.

[Koko]

W związku z tym ta odległość nie powinna grać żadnej roli, co prawdą nie jest. Odległość potrafi być naprawdę uciążliwa i myślę, że tylko określony typ ludzi wytrwa w związku na odległość.

Ten typ, który skupi się na tym, co najważniejsze. Nigdzie nie napisałam, iż odległość nie gra żadnej roli.
Piszę raczej, aby tej roli nie przeceniać.

[deep]

Jestem z dziewczyną od 3 lat. Zawsze sie kochaliśmy, mało się kłóciliśmy. Teraz wyjechała na studia 400 km od mojego miasta. Pierwsze miesiące były ok, ale teraz gdy pewną role ogrywają coraz to nowo poznani znajomi zaczynają sie pojawiać głupie kłótnie które nie sztuka wyjaśnić przez telefon. Niestety, ale miłość na odległość ma nikłe szanse na przetrwanie, przynajmniej w moim związku, gdzie dziewczyna lubi sobie pobalować ze znajomymi do 6 rano. A szkoda, bo fajnie się zapowiadało...

[Stormy]

wyrwala sie z domu, normalka... ja mam to za soba, ale teraz wyjade za granice, kontekt bedzie sporadyczny.... tego sie boje
a moze je przejdzie, wyszumi sie... zateskni... ludzie sie zmianiaja..

[extraho]

miłość na odległość ma nikłe szanse na przetrwanie, przynajmniej w moim związku, gdzie dziewczyna lubi sobie pobalować ze znajomymi do 6 rano.

samo balowanie do 6 rano chyba nie jest problemem i powodem do zazdrości?

[Pegaz]

wyrwala sie z domu, normalka

Co w tym jest normalnego że ona bawi się w takich godzinach bez faceta? Gdyby miała choć troche empatii to by wiedziała kiedy przystopować a że nie ma to jest problem którego ona nie zrozumie.. chyba że on zrobi to samo ale nie widze sensu w takim zachowaniu..

[Stormy]

Co w tym jest normalnego że ona bawi się w takich godzinach bez faceta?

a jak maja sie bawic razem jak on 400 km od niej mieszka??
normalka to to ze wydostala sie spod skrzydel rodzicow i korzysta z tzw przywilejow wolnosci. umiar znajdzie pewnie pozniej, skoro teraz nie wyczuwa granicy...

[Pegaz]

Źle pojęta wolność staje się przekleństwem.. Najpierw dla niego później dla jej rodziców na końu dla niej?

[deep]

"źle pojęta wolność staje się przekleństwem" strzał w 10... Niestety ale 12 godzin poświęcone na przywiezienie pspka (przenośne Play Station) do Łodzi z Białegostoku w celu dydaktycznym wywołało 2 razy więcej problemów (z jego odesłaniem do kolegi od którgo to owego pożyczyłem) niżeli bym się spodziewał.
BTW. Tutaj nie gra roli żadna zazdrość, tutaj chodzi o zaufanie...

[ Dodano: 2007-05-27, 02:05 ]
NIE ŻYCZĘ NIKOMU KOCHANIA NA ODLEGŁOŚĆ! Bynajmniej na moim przykładzie jest ona kalectwem...

[pani_minister]

Niestety, ale miłość na odległość ma nikłe szanse na przetrwanie, przynajmniej w moim związku, gdzie dziewczyna lubi sobie pobalować ze znajomymi do 6 rano. A szkoda, bo fajnie się zapowiadało...

Ta miłość być może nie ma szans nie tyle ze względu na odległość, ale dlatego, że Ty sobie już przecież odpuściłeś. Parę "głupich kłótni" Was przerosło. Z powodów mi nieznanych, bo trochę za mało tutaj napisałeś o tym, co się dzieje.

[ Dodano: Nie 27 Maj, 2007 01:12 ]

utaj nie gra roli żadna zazdrość, tutaj chodzi o zaufanie...

Jedno z drugim ma nadspodziewanie dużo wspólnego... A głównie zaborczość i miłe uczucie posiadania Ale jak pisałam - trudno powiedzieć, czy w tym przypadku o to chodzi, bo po dwóch zdaniach opinii wyrobić nie sposób.

[extraho]

Co w tym jest normalnego że ona bawi się w takich godzinach bez faceta?

ja nie widzę w bawieniu się bez faceta /skoro nie ma nawet możliwości bawienia się z nim/ nic złego. jeśli tylko of korz podczas tego bawienia się nie wyrywa innych, nie klei się czy nie flirtuje.
a sama zabawa? co w tym zdrożnego?

tym bardziej, że od niedawna jest poza domem, że od niedawna jest "wolna" - na razie korzysta, potem się unormuje /a przynajmniej tak zazwyczaj się dzieje :-)/.

[mam_na_imie]

Jak czytam te posty to sie czasem zastanawiam co wygadujecie.....15 km problem, 150 tez problem.....paranoja! To nie jest zwiazek na odleglosc!!! przeciez ukochana osoba moze w kazdej chwili przyjechac, jesli zdarzy sie jakas sytuacja, nie wiem, cokolwiek - to moze przyjechac chocby rowerem hehe:P dobra przesadzam z tym rowerem ale nie rozumiem dlaczego te osoby tak sie uzalaja nad swoim losem! Odleglosc jaka dzieli mnie od ukochanego to tysiace i tysiace kilometrow! Czasem jest mi ciezko ale prawie codziennie rozmawiamy na skypie. Dajemy rade! Naprawde i tak juz rok! Doceniajcie te kilometry plizzzzzzz....

[tank girl]

Tysiące kilometrów? Skype? A gdzie on siedzi (jeśli to nie tajemnica oczywiście)?

[maja_chatuch]

Mnie i mojego faceta dzieli narazie tylko 50 km. Jest ciężko ale jakos dajemy radę. Teraz ma wyjechać do Zielonej góry do pracy , bo przerzucają go służbowo i wtedy to będzie juz 250 km dlatego chce jechac z nim. Nie wyobrażam sobie takiej rozłaki.

[tank girl]

To oczywiście przykre, ale... zawsze możesz sobie wyobrazić, że ukochany miałby pojechać do jakiejś Strefy Wojennej i siedzieć tam przez rok, użerając się z tymi wszystkimi maniakami, którzy nastawali by non-stop na jego życie.... no przyznaj, że w porównaniu z Irakiem, czy Afganistanem, Zielona Góra nie wygląda wcale aż tak tragicznie

[maja_chatuch]

No on powiedział to samo , ze przeciez Zielona góra to nie Irak na ale jak dobrze pójdzie wyjedziemy razem. Taka jest wersja poniedziałkowa.

[Pegaz]

tylko 50 km. Jest ciężko

że ukochany miałby pojechać do jakiejś Strefy Wojennej i siedzieć tam przez rok, użerając się z tymi wszystkimi maniakami

Nikt normalny ot tak sobie w takie miejsca nie wyjeżdza.. Robi to albo dla pieniędzy przygody albo żeby uciec od kobiety która zabieram mu każdą wolną chwilę Ale nie bez powoodu..