Szkoda, że temat urwał się, bo i ciekawy i praktyczny. Sam pamiętam, że po siódmym odrąbało nas od rzeczywistości i trzeba było zregenerować siły krótką, kilkunastogodzinną
drzemką. Ech, były czasy...

Jakoś mało dziewuszek jest za, ale, jak to często bywa, to chopy naoglądają się "materiałow" , a potem chcą to w czyn wprowadzać. Tylko po co, miłość i bez tego jest ciekawa.

A ja nie łapię po co dochodzić szybciej, jak można wolniej :566:
Poza tym palce to, owszem, fajnie, ale na początku, potem lepiej przejść do konkretów.

Nie jest póki co z kolegom tak najgorzej. Zaczął rozmawiać z ludźmi (może nie bezpośrednio, ale to zawsze coś), zna powód depresji, umie o niej opowiedzieć, a teraz przydałby się ktoś z kim można porozmawiać "na żywca" i powoli wszystko zacznie się układać. Ja nie wiem, co zrobił bym na jego miejscu...