Wieczór kawalerski

[kot_schrodingera]

Kobiety sie nie oświadczają.

a szkoda. zmieniłoby to może trochę optykę spojrzenia na pewne sprawy. mi też trudno wyobrazić sobie kontynuację związku po odrzuceniu zaręczyn. bo związek to pewna droga: poznajemy się -> jesteśmy ze sobą -> zaręczamy się -> jesteśmy małżeństwem. czyli co? po odrzuceniu zaręczyn mam prawo spotykać się z innymi kobietami? ze strony to deklaracja bycia podnóżkiem a ze strony kobiety nie idą żadne konsekwecje. no chyba że mówimy o końcu związku.

[pracocholik]

Błażeju, chyba powinniśmy żyć w innych czasach...
Dziś wszystko jest inaczej. Może więc niech i kobiety zaczną się oświadczać? Najpierw kobieta się oświadcza, potem facet w odpowiednim momencie zaręczyny organizuje

EDIT:
W Twojej wypowiedzi zmieniłbym tylko małżeństwo na coś innego. Bo skoro taka jest obopólna wola, to czemu zabronić ludziom być ze sobą na dobre i na złe bez tez ślubu.

[kot_schrodingera]

powinniśmy żyć w innych czasach...

nie w innych. trzeba tylko trochę męskiej konsekwencji. a potem dziwimy się że tyle rozwodów jest. nie pasujemy do siebie to trudno. ale takie sprawy jak nasz stosunek do związku powinien być znany partnerowi na długo przed zaręczynami. tylko że kobiety wolą nakręcać facetów, każą im dawać kolejne dowody miłości niż powiedzieć zawczasu:"jesteś na chwilę, czy na potem to nie wiem"

[pracocholik]

powinniśmy żyć w innych czasach...

nie w innych. trzeba tylko trochę męskiej konsekwencji. a potem dziwimy się że tyle rozwodów jest. nie pasujemy do siebie to trudno. ale takie sprawy jak nasz stosunek do związku powinien być znany partnerowi na długo przed zaręczynami. tylko że kobiety wolą nakręcać facetów, każą im dawać kolejne dowody miłości niż powiedzieć zawczasu:"jesteś na chwilę, czy na potem to nie wiem"

Przecież o tym pisałem. Tyle, że zostało to pominięte, zakrzyczane.

[pani_minister]

jestem ostatnią osobą, której możesz zarzucić chociaż podobne myślenie

Myślenie może tak. Ale pisanie podobne zdecydowanie można Ci zarzucić. Samym cytowaniem. Dlaczego piszesz więc rzeczy, których nie myślisz?

zbyt długi stan owego wahania faceta po prostu rani

Mają przestać się wahać z litości? Wydajesz wychodzić z założenia, że jest to kwestia decyzji i tyle, a brak tejże wynika ze złej woli kobiety. Możę faktycznie wobec tego z facetami jest coś nie tak, skoro własne kobiety przy nich się wahają?

A może brak tolerancji dla wahania z kolei rani kobiety?

bo związek to pewna droga: poznajemy się -> jesteśmy ze sobą -> zaręczamy się -> jesteśmy małżeństwem

Gorzej, jeśli na tej drodze facet autobusem dojechał już niemal do pętli końcowej, a kobiecie każe biec za nim i ma pretensje, że śmie ona nie nadążać Przecież gdyby kochała - dałaby radę.

[pracocholik]

zbyt długi stan owego wahania faceta po prostu rani

Mają przestać się wahać z litości? Wydajesz wychodzić z założenia, że jest to kwestia decyzji i tyle, a brak tejże wynika ze złej woli kobiety. Możę faktycznie wobec tego z facetami jest coś nie tak, skoro własne kobiety przy nich się wahają?
A może brak tolerancji dla wahania z kolei rani kobiety?

Nie o litość tu chodzi. Lecz raczej o przyzwoitość. Ile można się wahać - rok, 2, 5, 10, 15? A co jeśli po 15 się kobieta zdecyduje, że nie? Ona ma 40 lat, on ma 40+. Obydwoje stracili pół życia. On kochał i kocha. A ona? Czy w ogóle kochała? Oczywiście, to na pewno wina faceta. Albo dlatego bo nie chciał być na każde zawołanie, albo właśnie dlatego że był - za twardy zły, za miękki też zły.

bo związek to pewna droga: poznajemy się -> jesteśmy ze sobą -> zaręczamy się -> jesteśmy małżeństwem

Gorzej, jeśli na tej drodze facet autobusem dojechał już niemal do pętli końcowej, a kobiecie każe biec za nim i ma pretensje, że śmie ona nie nadążać Przecież gdyby kochała - dałaby radę.

Czy ktoś pisze coś o ramach czasowych??? Nie. Tylko kobiety zarzucają mężczyznom, że oni za szybko chcą. A czemu tak chcą? Bo dziś trzeba zacząć jak najwcześniej, tak by zdążyć się dzieckiem będąc w pełni sił. I by wnukiem się zdążyć nacieszyć... Bo się boją, że za chwilę będą za starzy - nie w swoich, lecz w kobiet oczach.

[shaman]

No więc niestety odpisujesz nie na temat. Bo ja mówię o byciu razem, Ty cały czas o ślubie.

A ślub się bierze po to, żeby po weselu rozjechać się każde do siebie?

Odpowiem tylko jedno - kobiety, choć to ponoć w ich naturze leży, coraz częściej nie myślą jak swoimi działaniami oddziałowują na partnera.

Ja to widzę raczej tak: myślą, ale nie mają świadomości siły tego oddziaływania. A nawet jeśli, to nie mają pomysłu co z tym zrobić. Przyczyna prosta i stara jak świat. Kobiety myślą po kobiecemu, faceci po facetowemu. Po obu stronach jednostki potrafiące wznieść swoją empatię na odpowiedni poziom stanowią ułamek.

Ja osobiście mam na codzień mnóstwo silnych emocji, czesto też presji. To pierwsze uwielbiam, to drugie w odpowiedniej dawce czyni mnie niesamowicie efektywnym.

Jednak oświadczyny powinny być chwilą radosną, tylko i wyłącznie. Żadnego stresu, wahania, zaskoczenia. Za niespodziankę niechaj wystarczy "to dziś? tu? teraz? w ten sposób?". Miłość i jej produkty uboczne, a takim jest małżeństwo, rachunek za pierścionek czy robienie show w restauracji - powinna(y) dawać czyste dobro.

Jeśli mam związać się z jakąś osobą na resztę życia, to ze szczerej fascynacji i pragnienia - obu odwzajemnionych. Wszelkie wahania "teraz? a kredyt? może po awansie? lepiej latem? znamy się dopiero tydzień, itp" zabijają całą magię z tym związaną. I degradują do koleżanki.

Jak widzicie - mnie problem nie dotyczy, bo nie oświadczę się bez pewności. Nie ze strachu, jakby jakiś tępak do tej pory nie wyczytał, ale dlatego że oświadczę się jedynie z powodu, który wyklucza odmowę.

Ale interesujące może być pytanie: Co w takim razie zrobilibyście, gdyby:
a) zdecydowalibyście się nie przyjąć oświadczyn
b) ktoś Wam powiedziałby NIE

Niechaj każdy, niezależnie od płci, odpowie sobie na to pytanie, hm?

[Dzindzer]

a) zdecydowalibyście się nie przyjąć oświadczyn

Jesli bym kochała ale nie chciałabyc zona to bym powiedziała, ze nie wyjde za niego, ze go kocham, chce być z nim, ale nie chce slubu.
Gdybym uwazała, ze to za wczesniej powiedziałabym, ze mi z nim dobrze, że coraz lepiej go poznaje, ale dla mnie to za szybko. Że chce nadal z nim być

[Nemezis]

Wszelkie wahania (...)"znamy się dopiero tydzień" zabijają całą magię z tym związaną. I degradują do koleżanki.

nie oświadczę się bez pewności.

Fajny jesteś.

Co w takim razie zrobilibyście, gdyby:
a) zdecydowalibyście się nie przyjąć oświadczyn

Pożegnałabym się z niedoszłym narzeczonym (oczywiście hipotetycznie, bo do takiej sytuacji nie dojdzie)

[pani_minister]

Co w takim razie zrobilibyście, gdyby:
a) zdecydowalibyście się nie przyjąć oświadczyn

Tak z kapelusza?
Zakładam, żę jakaś przyczyna podobnej odpowiedzi jest. Dalsze postępowanie zależne byłoby od przyczyny. Bo może być tak na przykład, jak Dzin pisze - że za wcześnie, ale chcę iść dalej i być może kiedyś powiedzieć tak. Bo może być tak, że na widok pierścionak olśnienia dostanę i stwierdzę, że z tym facetem reszty życia nijak. I wówczas też będzie nie - ale zupełnie inne konsekwencje za sobą pociągnie. Jak pójdę w nie ideologiczne (że śluby z zasady nigdy i nijak) - też inna kontynuacja nastąpi. DO tego trzeba by doliczyć jeszcze reakcję zwrotną - jakby nie patrzeć odrzuconego partnera - która może być różna w zależności od znaczenia, które on do oświadczyn przywiązał...
No nie da się tak z kapelusza.

b) ktoś Wam powiedziałby NIE

Jak oświadczam się - to kocham i akceptuję. Wszystko, a nie tylko to, co mi pasuje. Domyślam się, że za NIE stoi jakaś przyczyna, a nie fanaberia chwilowa. Dążę do poznania tejże przyczyny jak sądzę, o ile nie znam jej wcześniej (a to drugie jest dużo bardziej prawdopodobne). I tyle. Bo jeśli mi dobrze z kimś (ba, rewelacyjnie, w końcu postanowiłam się oświadczyć, nie?) - to dlaczego nagle miałabym to skreślić i co takiego drastycznie się niby zmieni?

[pracocholik]

Ale interesujące może być pytanie: Co w takim razie zrobilibyście, gdyby:
a) zdecydowalibyście się nie przyjąć oświadczyn
b) ktoś Wam powiedziałby NIE

Ad a) Hipotetycznie - przygotowałbym się na zakończenie związku - właśnie dlatego że nie wiem jaka może być reakcja drugiej strony. Mimo że przecież jednak znam tą osobę, to może być to szok na tyle silny, że reakcja może zdziwić. Raczej tłumaczyć nie ma czego, bo zakładam że druga strona zna moje przekonania.
Ad b) Jak już wcześniej pisałem oznacza to dla mnie koniec związku. Bo znam drugą osobę na tyle, że mogę wykluczyć powody typu "za wcześnie", "nie chcę ślubu".

[Marissa]

shaman napisał/a:
Co w takim razie zrobilibyście, gdyby:
a) zdecydowalibyście się nie przyjąć oświadczyn

Pożegnałabym się z niedoszłym narzeczonym (oczywiście hipotetycznie, bo do takiej sytuacji nie dojdzie)

A to ciekawe. Też tak myślałam. Że tak wypada, bo przecież skoro nie przyjęłam oświadczyn to nie kocham niedoszłego męża. A życie swoje. Nie przyjęłam, ale dalej jesteśmy razem i nic między nami się nie popsuło.

[Maverick]

A jak sobie wyobrażasz taki związek? Skoro możemy oddzielić oświadczyny od zaręczyn, odrzucenie tych pierwszych to sygnał, że ta, konkretna kobieta nie zamierza spędzić z Tobą całego życia. W takim razie robisz na umowę na czas nieokreślony bez okresu wypowiedzenia To znaczy dopóki nie trafi się lepszy model... Wolę cierpieć, niż dać się w ten sposób wykorzystywać.

PRzeciez slub tez sie bierze z rozwodem. Malzenstwo to tez umowa na czas nieokreslony.
Poza tym nie moze oznaczac po prostu to ze ktos nie jest gotowy do malzenstwa i nic wiecej.

Ino kiedy ostatnio widziałeś kobietę, która podejmowała działania ku spełnieniu jakichś swoich pragnień?

Kobietom brakuje agresji do tego Tzw sily przebicia. Czesto sie godza na to co jest zamiast zawalczyc o wiecej nawet jesli bedzie to gra all in. Ale nie zmienia to faktu, ze nawet jezeli kobieta nic nie robi by spelnic swe pragnienia nie oznacza to,ze ich nie posiada

[ Dodano: 2009-10-12, 21:28 ]
A w ogole to jak sie partnerke dobrze pozna to sie bedize wiedziec czego ona chce i jak odpowie na zareczyny. Jezeli jest inaczej to samo w sobie jest jak dla mnie dziwne.