agnieszka.com.pl

To co piszesz jest swiadectwem tego, ze nigdy tak naprawde nikogo nie kochales.

Dość radykalna ocena - nie znasz mnie, a na tym forum napisałem ledwie kilka postów. Dlaczego tak uważasz? Wg ciebie "tak naprawdę" miłość jest wtedy, kiedy i po 10 latach nie można się otrząsnąć ze związku?

odsyłam Cie do "listu do koryntian" tam jest opisane czym jest miłosc - fakt ! opis jest miłosci idealnej , a ze o taką trudno ... inna sprawa , jednak to nie znaczy , ze mniej czy wiecej tak ona wlasnie wyglada
wie zacznijmy
od punktu 4
4 Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
5 nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
6 nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
7 Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
8 Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
9 Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
10 Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.
11 Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
12 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
13 Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.

[ Dodano: 2011-10-30, 23:14 ]

Panek pisze: po 10 latach nie można się otrząsnąć ze związku?

otrzasnąć ? zalatuje mi takie stwierdzenie fanatyzmem raczej ...

Ostatnio byłam świadkiem jak laska zerwała z moim kumplem, a ma on już swoje lata bo 34 na karku i nie przyjął tego zbyt dobrze ;/ mimo wieku niestety reakcje są czasem jak u nastolatka.

Tak jest gdy partner jest dla nas calym swiatem. I... jest to powod jego odejscia (paradoks). Jak ktos poza partnerem ma swoje zycie i zajecia to jest atrakcyjniejszy. Mniejsze ryzyko odejscia i o wiele mniejszy uraz.

sek w tym , ze jak sie kocha - to ów partner jest prawie naszym całym swiatem ... a na pewno druga polowa , potem musi odrastac ta polowa , niczym u jaszczurki ogon , tyle , ze tak jak tam to proste tak tu nie takie ...

Ale chyba wczesniej sie widzi ze cos jest nie tak zanim odejdzie. Ja wowczas przestaje sie angazowac. Nie naleze do osob ktore zasypuja swoimi uczuciami partnerke. Dostanie tyle ile sama da.

Maverick pisze:Ale chyba wczesniej sie widzi ze cos jest nie tak zanim odejdzie. Ja wowczas przestaje sie angazowac. Nie naleze do osob ktore zasypuja swoimi uczuciami partnerke. Dostanie tyle ile sama da.

Wszystko trzeba wyważyć. Czasem trzeba zaryzykować, otworzyć się tak, żeby druga osoba mogła nas kompletnie skrzywdzić. Jeśli się nie zaryzykuje, to nic nie wydarzy, zwiazek może być taki sobie letni, tymczasowy. Jak się zaryzykuje, to albo zostaniemy zranieni, albo możemy trafić na coś specjalnego.
Bez tego ryzyka, większość nas po prostu ominie i nawet nie bedziemy o tym wiedzieć.

To zadanie dla tych bardziej uczuciowych Ja jestem numerologiczna 5 Co prawda w 4 ale zawsze ;P

Maverick pisze:To zadanie dla tych bardziej uczuciowych Ja jestem numerologiczna 5 Co prawda w 4 ale zawsze ;P

A ja jestem Wagą, więc nie wierzę w horoskopy

Według mnie również jest tak, jak się czasami mówi - "czas leczy rany". Być może coś co było dla nas ważne nigdy nie przeminie, ale z czasem z pewnością wyblaknie i już nie będzie takie raniące.

Rany leczy odpowiednie podejscie do sprawy i mozna to osiagnac w dwa dni, a nawet szybciej. Jedyne co robi czas to zamazuje przykre wspomnienia, zostaja tylko te piekne. To przeciez przeciwienstwo leczenia ran.

Najlepiej to nie myśleć o tym a zająć się czymś innym-może jakieś nowe hobby..

Ja bym musiał zająć czymś myśli. Najlepiej tak sobie ułożyć dzień, żyć na tyle aktywnie żeby nie musieć o tym potem myśleć. Oczywiście trzeba się z tym pogodzić i nie chować tego w sobie bo po czasie może być jeszcze gorzej

wydaje mi się że nawet stosowanie najlepszych zasad nie zrobi z rozstania czegoś przyjemnego. oczywiście są lepsze i gorsze sposoby zerwania. jednak tak wiele zależy od indywidualnych emocji, że każdy koniec będzie albo traumatycznie trudny albo od razu stanie sie nowym początkiem

na spokojnie chyba

Dla nikogo zerwanie nie jest łatwe tylko jedni mają różne sposoby okazywania emocji i radzenia sobie z nimi.

Dokładnie, każdy zresztą inaczej reaguje, taki poradnik zbyt wiele nie da.

Co to ma być za "poradnik zrywania"? Nie ma czegoś takiego jak WZÓR czy PORADNIK zerwania... Każda sytuacja jest inna i należy się rozstawać w dobroci i pokoju.

Czasami po prostu się nie da. Zawsze kogoś ranimy w ten sposób, no chyba że obie strony dojdą do wniosku że lepiej będzie się rozstać wtedy można zerwać w dobroci i spokoju

Bardzo pomaga rozmowa z najbliższymi

Czy to forum jeszcze żyje?

Skoro piszesz i otrzymujesz odpowiedzi to chyba oczywiste jest że forum "żyje" Masz na swoim koncie 2 nic nie wnoszące posty, więc nie bądź zdziwiony, że nikt na nie nie odpisał.

Doskonały poradnik mam nadzieje jednak że nie będę musiała wprowadzać go w życie

Dzięki bardzo za rady, może uda się przetrwać ten czas.

na to nie ma poradnika to zawsze bedzie bolesne i nie miłe