agnieszka.com.pl

juli36 pisze:Wiesz mam ten sam problem! Zdradzam meza!!!!

Żal mi ciebie, po prostu żal! Nie jesteś warta żadnego mężczyzny.

Nie zdradzaj bo będziesz miała zmarszczki

O matko, kurde, boska! Forum jeszcze żyje

O ja, ludzie odkrywają że inni ludzie nie są cyborgami i mają swoje uczócia!

dorosniesz to zobaczysz ze nie na tym polega milosc

2 miesiące to bardzo mało. Możliwe, że musi minąć wiele lat, żeby terapia pomogła.
Ja nie zdradzam, nie umiem. Jedynie mojego kota gdy idę pogłaskać innego.

a czy to hobby nie jest czymś w rodzaju natręctwa?

Takie osoby moim zdaniem nie powinny się z kimś związać na stałe.

camio pisze:...
Ja nie zdradzam, nie umiem. Jedynie mojego kota gdy idę pogłaskać innego.

Dobre!

Dawno temu usłyszałem zdanie, które w jakiś pokrętny sposób głęboko zapadło mi w pamięć, pokrętny, bo i nigdy nie bylem wyznawca jedna kobieta i to do końca życia. Świat jest wręcz zasypany pięknymi i zaniedbanymi kobietami, a do końca życia to przecież cholernie dużo czasu! A co po śmierci? Znowu ta sama? Na wieczność?
No, kuźwa!
Aby było ciekawiej, w międzyczasie otarłem się o archiwa królewskich dworów z których wyraźnie wynikało, ze zasada wstrzemięźliwości głoszona z ambon dotyczyła tylko i wyłącznie najuboższą część społeczeństwa. Tylko najuboższą...
Hmmm...
A wspomniane wyżej zdanie brzmiało: ciągoty do zdrady nie są sprawa charakteru, ponieważ tutaj działa tylko prosta zasada świadomego unikania okazji/możliwości.
U mnie sprawdza się.

Ania_S pisze:

juli36 pisze:Wiesz mam ten sam problem! Zdradzam meza!!!!

Żal mi ciebie, po prostu żal! Nie jesteś warta żadnego mężczyzny.

Zdaje się ze jest wręcz odwrotnie, wszyscy chcą ją mieć

polecam wybrać się do speclalisty problem może być dużo głębszy niż sie wydaje

myślę, że nie można zdrad nazywać hobby, jeżeli macie z tym problem, to musicie iść do specjalisty, może do psychologa albo do seksuologa?

U każdego może się zdarzyć jednak to jest dla wszytskich temat TABU i nikt o tym głośno nie mówi. Inne podejście do tematu mają kobiety a inne faceci.

Hej,
co do Twojego problemu to zdecydowanie psycholog powinien pomóc - daj sobie trochę więcej czasu bo taki proces trwa. Możesz też podzielić się z psychologiem swoimi obawami co do tego, że nic się nie zmienia - może spróbuje innego podejścia albo coś doradzi? Pytanie brzmi też - jaki masz stosunek sam do siebie. Czy dobrze się ze sobą czujesz? Czy czegoś nie zaleczasz w ten sposób? Warto szukać dodatkowych pomocy jeśli wydaje Ci się, że psycholog nie wystarcza.
Trzeba zaczynać od siebie Może gdy podejdziesz do siebie bardziej wrażliwie zobaczysz, że nie musisz reagować złością na brak kobiet podczas imprezy. Pozdrawiam!

https://www.ekopark.pl/turniejowa-59/mieszkania/plan/?scm=/