ale jego głowny błąd to to że ze mna nie rozmawial, zaciskał zęby bo myslal ze tak trzeba, zamiast czasem na mnie po męsku fuknąc. wolal przytulic i uglaskac, a ta jego czulosc jeszcze bardziej mnie draznila. coraz bardziej czulam sie winna ze go ranie a nie umialam nic sama zmienic. kiedy cos mi nie pasowalo mowilam mu. ale z czasem, po kolejnych klotniach on przestal jakby sluchac, potakiwal - ja przez to jeszcze bardziej sie wkurzalam, chcialam rozmowy. i konczylo sie awantura bo czulam ze slucha tylko gdy krzycze, a czasem awantura byla skutkiem zlego odebrania tego co druga strona pwoiedziala...
w pewnym momencie stwierdzil ze ma dosc. po moim glupim smsie. powiedzial w koncu ze od dawna sie zbieralo i czara goryczy sie przelala. w swej glupocie nie zauwazylam nawet tego. ani tego jak bardzo przez rok stal mi sie bliski. pare kwestii sobie wyjasnilismy - stwierdzil ze za duzo informacji naraz, on inaczej odbieral pewne moje zachowania, nie wiedzial o moich marzeniach, planach z nami zwiazanych. to co mu pokazalam to tylko ta gorsza strona mnie, tych dobrych cech tez troche bylo, ale jego zdaniem nie przewazaly. wiem ze te pierdoly ktore nas podzilily to byly tylko drobnostki - wszystko byylo kwestia dogadania sie w koncu a nie domyslania... to daloby sie naprawic..
wiec pytanie brzmi - co zrobic zeby dal mi szanse pokazac mu tą moją drugą stronę, naszą? mowi ze potrzebuje czasu - ale ja panicznie sie boje ze jak sie od niego odetne kompletnie - on zapomni o tym co bylo dobre. Chce sie zmienic - nie dla niego - sama mnie meczą moje wahania nastrojow, agresja, wyzywanie sie wylacznie na najblizszych. szukam wlasnie dobrego psychologa, zarobi na mnie troche bo problemow ze soba mam sporo. a do tego brak mi jego. oparcia ktore mi dawał, przytulenia... nie wiem jak sie zachowywac. jakies rady? wiem ze mnie kocha, tylko troche sila tej milosci w nim przygasla, zabraklo sil... odpuscic nie zamierzam, potrzebna mi strategia
ps: temat sie nie chcacy zamiescil 2 razy, prosze szanowna moderacje o usuniecie dubla
jak facet nie chce gadac i nie umie , to wart nie jest funta kłaków , a jak jeszcze nie potrafi słuchać , brak mi okreslen 
, to doceń to i naucz się z tego korzystać, wkońcu dobra i spokojan rozmowa z nim może Ci o wiele więcej dać w życiu niż kolejna frustracja...nie wspomnę o tym,że wspólne niesienie problemów zbliża ludzi do siebie.
. To wy sie rozstaliscie?
