W kolejnych związkach było różnie. Czsam leciały przykre słowa np. siedze z dziwdzyną w cafejce, aż tu nagle zaczyna jechać po mnie i to zdrowo nie szczędząc słów i tak jakby nie widziała tych ludzi siedzących obok. Nigdy nie najadłem się więcej wstydu. Zanim skończyła, zdążyłem się zapytać DLACZEGO?? CO JA TAKIEGO ZROBIŁEM
Niestety odpowiedzi na te pytania nie znam do dziś, ta sytuacja pokonała mnie doszczętnie. Najłagodniejsza sytuacja wyglądała tak. Jesteśmy na spacerze, w pewnym momencie przysiadliśmy na ławce. Zaczeliśmy rozmawiać. Widziałem, że coś jest nie tak, więc zapytałem się o co chdzi?? Zaczęła się krępować, aż w końcu wyrzuciła to z siebie - PRZEPRASZAM, ALE JESZCZE NIE JESTEM GOTOWA NA WIĘKSZY ZWIĄZEK. Zrozumiałem ją i doceniłem jej szczerość, aż łezka w oku się zakręciła. Podałem tylko te najostrzejsze przykłady jeżeli chodzi o mnie. Wracając do samotności myśle, że każdy doskonale wie jak się wtedy człowiek czuje. Moim największym marzeniem jak do tej pory jest być kochanym, czuć że moje uczucie jest odwzajemnione, że jestem komuś potrzebny i że ktoś w końcu mnie obejmie i mocno przytuli do siebie. Jednak od bardzo długiego czasu starałem się nie szukać głębszej znajomości, ponieważ poprzednie doświadczenia dały mi za bardzo w kość. Jestem osobą, Która bardzo za szybko się angażuje w związek. Teraz mam obawy przed kolejnymi takimi sytuacjami. po prostu się boję. Po co to wszystko. Dokładnie zmierzam do innej sytuacji. 2 miesiące temu wyszedłem z wojska i poznałam bardzo ładną dziewczynę. Jak to za mną bywa, poczułem mięte. Zauważyłem, że ona widzi to iż staje się moim oczkiem w głowie. Jak do tej pory nic się nie wydarzyło. Nie wiem też jak mam do niej podejść jeżeli chciałbym coś więcej. Dodatkowo zbliżają się andrzejki i niechciałbym spędzać ich samotnie. Prosze doradźcie cos. Każda rada może okazać się bezcenna..
